Από μικροί μαθαίνουμε πως το να θυμώνουμε είναι κακό, όταν στεναχωριόμαστε δεν ευχαριστούμε τους γύρω μας, κακό σαν παιδί, αρνητικό σαν ενήλικας, έχουμε κυριολεκτικά εκπαιδευτεί ακόμα και στις πιο προσωπικές μας σχέσεις να μη δείχνουμε ότι λυγίζουμε, να μην επιτρέπουμε να εκνευριζόμαστε. Αν όμως εκφράζουμε μόνο το θετικό δε σημαίνει πως αρνούμαστε με αυτό τον τρόπο το αρνητικό, αρά τη ζωή σε όλο της το φάσμα;

Στην Ελλάδα της κρίσης η φράση 'δουλίτσα να υπάρχει'( συχνά μπαίνει μπροστά το 'έλα μωρέ') έχει γίνει καραμέλα, μια καραμέλα που δεν καταλαβαίνω γιατί δεν την φτύνουμε αφού καθόλου δε γλυκαίνει!

Σύμφωνα με τον Carl Jung η αγάπη εκφράζεται μέσα από 4 μορφές που προέρχονται από την ελληνική γλώσσα που έχει κάνει τον διαχωρισμό των λέξεων, οι οποίες, όπως κάθε νόμισμα, έχει 2 πλευρές, τη φωτείνη και τη σκιώδη.

Σύμφωνα με τον μύθο, η Ψυχή έπρεπε να ολοκληρώσει 4 δοκιμασίες εκ μέρους της θεάς Αφροδίτης, προκειμένου να ενωθεί με τον αγαπημένο της Έρωτα. Η 4η και τελευταία δοκιμασία, η πιο δύσκολη και ανθρωπίνως αδύνατη τοποθετείται στη λακωνική Μάνη, συγκεκριμένα στο Ταίναρο, το νοτιότερο ηπειρωτικό τμήμα Ελλάδας και Ευρώπης.

Λίγοι είναι αυτοί που γνωρίζουν ότι ο μαίανδρος δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια μετονομασία της χειρώνιας λαβής. Η ιστορία μετράει αρκετούς αιώνες και είναι ερωτική! Βρισκόμαστε στην αρχαία Ελλάδα, τότε που ο Πηλέας, βασιλιάς μεν κοινός θνητός δε, ερωτεύτηκε την νηρηίδα Θέτιδα.