Ρουτίνα, πρόγραμμα, φωνές, συνήθεια, ακαταστασία, υποχρεώσεις... Αυτές οι λέξεις ίσως ακούγονται πολύ γνώριμες στους γονείς. Μήπως, όμως, τους κάνουν να χάνουν τις πιο πολύτιμες στιγμές καθώς το βρέφος γίνεται νήπιο, πηγαίνει στο δημοτικό, φτάνει στην εφηβεία και τέλος ενηλικιώνεται; Μεταφερθείτε για λίγα λεπτά στο μέλλον...

Αν θέλουμε να επικοινωνήσουμε με το παιδί είναι προτιμότερο να μπούμε εμείς στον δικό του κόσμο και όχι εκείνο στον δικό μας! Ο παιδικός κόσμος είναι μαγικός, φανταστικός και οι κανόνες δεν έχουν καμία θέση σε αυτόν. Έτσι, το παιδί δε βλέπει τη συμπεριφορά του ως πρόβλημα.

Το παιδί, συνήθως, εκφράζει τον θυμό του με ουρλιαχτά, χτυπήματα, κλάματα, άσχημες λέξεις… Μήπως αυτό συμβαίνει επειδή δεν έχει διδαχθεί κάποιον άλλο τρόπο; Καλό είναι να θυμόμαστε ότι μόνο μετά την ηλικία των 2 ½ ετών, περίπου, το παιδί μαθαίνει να ελέγχει τη συμπεριφορά του και να εκφράζει με υγιή τρόπο τα συναισθήματά του. Έτσι, μετά το πέρας αυτής της ηλικίας, μπορούμε να του διδάξουμε αποτελεσματικές τεχνικές διαχείρισης του θυμού.

Πριν γίνει η ανακοίνωση του διαζυγίου στο παιδί, οι γονείς θα πρέπει να έχουν ήδη αποφασίσει για το πώς θα διαμορφωθεί στο εξής η ζωή τους (αρμοδιότητές τους στην καθημερινότητά του παιδιού, πότε θα αποχωρήσει ο γονέας, πότε το παιδί θα μπορεί να τον επισκέπτεται κ.τ.λ.).

Δεν υπάρχει συγκεκριμένη ηλικία που από αυτή και μετά το παιδί πρέπει να κοιμάται μόνο του. Εξαρτάται από το ίδιο το παιδί, τους γονείς, την κουλτούρα, ακόμη και από τις συνθήκες διαβίωσης. Κάποιοι αναφέρουν ότι και οι έφηβοι μπορούν να κοιμούνται με τους γονείς τους. Άλλοι ότι από 40 ημερών το νεογνό είναι σε θέση να κοιμάται στο κρεβατάκι του και άλλοι από τριών μηνών.