• Δεν είναι λίγοι οι γονείς των οποίων η απόφαση και η σφοδρή επιθυμία να δημιουργήσουν οικογένεια τους οδηγεί σε ολοκληρωτική παραίτηση από τις προσωπικές τους ανάγκες και επιθυμίες, σε αποξένωση από το σύντροφο τους και, τελικά, από τον ίδιο τους τον εαυτό.

  • Η σχέση με τη μητέρα μας, το βασικό φροντιστή μας, καλλιεργεί τον τύπο δεσμού μας με τον οποίο στη συνέχεια σχετιζόμαστε με άλλους. Η μητρότητα είναι μια υπόθεση που χρειάζεται, μεταξύ άλλων, πρακτικότητα, οργάνωση και αυτοβελτίωση!

  • Είναι εύκολο να γίνεις γονιός, αλλά είναι δύσκολο να είσαι γονιός. Σ’ αυτή τη φράση ο Βίλχελμ Μπους εσωκλείει σύντομα και περιεκτικά τη δυσκολία – κι ο,τι αυτή προϋποθέτει ή συνεπάγεται- του να είναι κανείς όχι τέλειος, αλλά ένας αρκούντως καλός γονιός. Εξάλλου τέλειοι γονείς δεν υπάρχουν, όπως δεν υπάρχουν και τέλεια παιδιά, κι αυτό είναι κάτι, που χρειάζεται να κρατάμε καλά στο νου μας.

  • Η εφηβεία αποτελεί ένα ιδιαίτερο μεταβατικό κομμάτι του ψυχισμού, ένα πέρασμα από την παιδική ηλικία στην ενήλικη ζωή. Πρόκειται για μια προσπάθεια απογαλακτισμού από τις γονεϊκές φιγούρες και απόκτησης μιας αυτόνομης προσωπικότητας. Η αγωνιώδης πορεία κατανόησης του Εγώ θέτει στον έφηβο υπαρξιακά ζητήματα: πώς μπορεί να υπάρξει ως μια ξεχωριστή οντότητα, μη εξαρτημένος από την οικογενειακή προστασία, ποιές είναι οι επιθυμίες του, πώς εκφράζει λόγο.

  • Σχεδόν κάθε μέρα ακούμε στις ειδήσεις παιδιά να πέφτουν θύματα βίας, επιθετικής συμπεριφοράς ή να κακοποιούνται. Η βία είναι ένα φαινόμενο που έχει λάβει ανησυχητικές διαστάσεις στην σύγχρονη κοινωνία μας, όπου οι ρόλοι των ανθρώπων διαδέχονται ο ένας τον άλλο με μεγάλη ευκολία.

  • Τι πιο συνηθισμένο από το να βλέπουμε αδέλφια, τη μια στιγμή να τσακώνονται σαν το σκύλο με τη γάτα και την άλλη να φιλιώνουν και να παίζουν αγαπημένα;
    Πώς θα πρέπει να αντιδράσουν οι γονείς και τι στάση να κρατήσουν στους αδελφικούς καβγάδες;

  • Οι μεγαλύτερες ανησυχίες των γονέων συνήθως αφορούν την αποτελεσματικότητα τους ως γονείς και για το εάν μεγαλώνουν σωστά τα παιδιά τους. Τις περισσότερες φορές αναλώνονται σε θέματα και απορίες χωρίς όμως να υπάρχει ουσιαστική υπόσταση  όπως το γιατί το παιδί μου δεν είναι κοινωνικό αφού εγώ είμαι, γιατί δεν με υπακούει, γιατί, γιατί, γιατί…

  • Η χαρά είναι ένα συναίσθημα που συνοδεύει την επιτυχία και την αγάπη. Είναι ένα πανανθρώπινο συναίσθημα και μας φέρνει όλους πιο κοντά. Για να εξελίξει ένα παιδί τη έμφυτη ικανότητά του να είναι χαρούμενο, χρειάζεται να το μεγαλώσουμε χωρίς καταπίεση και να εξασφαλίσουμε στη ζωή του την παρουσία εκείνων των στοιχείων (π.χ. επιβεβαίωση, ασφάλεια, θαλπώρή, φροντίδα, ενδιαφέορν κ.ά.) με τρόπο τέτοιο ώστε να είναι όσο πιο «γεμάτο» πνευματικά και συναισθηματικά.

  • Φανταστείτε το ακόλουθο σενάριο: κάποια στιγμή πηγαίνετε στον δάσκαλο καλλιτεχνικών για να σας ενημερώσει για τις επιδόσεις του παιδιού σας στο μάθημα και σας αναφέρει ότι στα πλαίσια μιας εργασίας που ζητήθηκε από όλα τα παιδιά στην τάξη, να κατασκευάσουν ένα αεροπλανάκι, το δικό σας  παιδί ήταν το μοναδικό στην τάξη που όχι απλώς έφτιαξε ένα αεροπλανάκι αλλά ότι έφτιαξε ένα τρισδιάστατο πολύχρωμο αεροπλανάκι!

  • Αν θέλουμε να επικοινωνήσουμε με το παιδί είναι προτιμότερο να μπούμε εμείς στον δικό του κόσμο και όχι εκείνο στον δικό μας! Ο παιδικός κόσμος είναι μαγικός, φανταστικός και οι κανόνες δεν έχουν καμία θέση σε αυτόν. Έτσι, το παιδί δε βλέπει τη συμπεριφορά του ως πρόβλημα.

  • Στον σύγχρονο κόσμο συμβαίνει συχνά οι γυναίκες να εναντιώνονται στη μητρότητα, πράγμα που μεταφράζεται σε μία αυξημένη υπογεννητικότητα ειδικά στις δυτικές κοινωνίες. Η εξίσωση των φύλων μετατρέπει τη γυναίκα σε υποκείμενο με πλήρη πολιτικά δικαιώματα, με αποτέλεσμα άντρες και γυναίκες να αναλαμβάνουν ρόλους στο κοινωνικό πεδίο που είναι απόλυτα εναλλάξιμοι.

  • Γιατί είναι σημαντικό να μιλάμε στα παιδιά με ειλικρίνεια από μικρή ηλικία; Πολλοί ενήλικες πέφτουν συχνά στην παγίδα ότι το παιδί δεν καταλαβαίνει… είναι μικρό ακόμα… πού να το φορτώνουμε με ευθύνες και αλήθειες…

  • Ένα παιδί που μεγαλώνει χωρίς αδέλφια, μπορεί να έρθει αντιμέτωπο με θέματα και καταστάσεις που κάποιο άλλο παιδί με αδέλφια να μην αγγίξει ποτέ. Τα θέματα αυτά συνήθως πηγάζουνε απ’ το γεγονός ότι το μοναχοπαίδι λαμβάνει όλη την προσοχή και την αποκλειστική αγάπη των γονιών.

  • Ένα ερώτημα που απασχολεί πολλά ζευγάρια που χωρίζουν είναι εάν πρέπει να μείνουν μαζί για τα παιδιά ή όχι.

  • Τις περισσότερες φορές η συζήτηση για τη ναρκισσιστική διαταραχή αφορά στα ατομικά χαρακτηριστικά του ατόμου ή στο πως επηρεάζει τις κοινωνικές σχέσεις των ενηλίκων.

  • Είναι ευρέως διαδεδομένο πως η πολυαγαπημένη ταινία κινουμένων σχεδίων Νέμο είναι μια ταινία για μικρούς και μεγάλους και είναι ιδιαίτερα διδακτική κυρίως για τους γονείς και την υπερπροστατευτικότητά απέναντι στα παιδιά τους.

    Είναι γεγονός ότι οι δημιουργοί της ταινίας κατάφεραν να απεικονίσουν ανάγλυφα τη στάση πολλών γονέων, από το πόσο αυστηροί είναι μέχρι πόσο προστατευτικοί μπορούν να γίνουν.

  • Μολονότι πολλά άτομα χαρακτηρίζουν τον εαυτό τους ντροπαλό σε συγκεκριμένες καταστάσεις κάποια στιγμή στη ζωή τους, η ντροπαλότητα είναι ένα χαρακτηριστικό που παρουσιάζει μια σταθερότητα από τα πρώτα χρόνια του δημοτικού μέχρι την εφηβεία αλλά και μέχρι την ενήλικη ζωή.

  • Ο αναδυόμενος γραμματισμός των παιδιών και ο ρόλος των γονέων. Καλλιεργείται η αγάπη για την ανάγνωση και την παραγωγή γραπτού λόγου; 
    Η μάθηση και η ανάπτυξη της δεξιότητας παραγωγής γραπτού λόγου αποτελεί εδώ και χρόνια έναν από τους σημαντικότερους στόχους της εκπαίδευσης. Η ικανότητα ανάγνωσης είναι σημαντική αφού ο άνθρωπος από τη γέννησή του προσπαθεί να επικοινωνήσει, να διαβάσει κώδικες, να συνδέσει αυτό που ονομάζουμε στη γλωσσολογία το σημαινον και το σημαινόμενον.

  • Η γονεϊκότητα αποτελεί μία από τις πιο δύσκολες "δουλειές" που ένας ενήλικας μπορεί να κάνει, από την στιγμή που δεν υπάρχει καμία προετοιμασία ή εκπαίδευση για κάτι τέτοιο. Τα παιδιά από την ηλικία των 3 ετών και μετά, αρχίζουν να συνειδητοποιούν ότι η φαντασία και η πραγματικότητα είναι δύο διαφορετικά πράγματα και μπαίνουν σε έναν κόσμο με δομή και κανόνες.

  • Οι παρακάτω σκέψεις αποτελούν αποτέλεσμα του εσωτερικού διαλόγου ενός έφηβου:

    "Είμαι τρελός…. Δεν ξέρω γιατί…. Μερικές φορές ξυπνάω και νιώθω σαν να έχω τρελαθεί… άλλες ημέρες αισθάνομαι εξαντλημένος, να «σέρνομαι".. Δεν μου αρέσει καθόλου. Δεν νιώθω καλά…. Εύχομαι να μην έχω τρελαθεί… δεν μπορώ να βοηθήσω τον εαυτό μου».

Οι ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΚΤΗ

Εγγραφή στο Newsletter

Ενημερωθείτε για τα άρθρα της εβδομάδας, για σεμινάρια και άλλες δράσεις που αφορούν αποκλειστικά την Ψυχολογία και την Ψυχική Υγεία.

Ενδιαφέροντα

Σύνδεση Ειδικών

Loading...