Οι μεγαλύτερες ανησυχίες των γονέων συνήθως αφορούν την αποτελεσματικότητα τους ως γονείς και για το εάν μεγαλώνουν σωστά τα παιδιά τους. Τις περισσότερες φορές αναλώνονται σε θέματα και απορίες χωρίς όμως να υπάρχει ουσιαστική υπόσταση  όπως το γιατί το παιδί μου δεν είναι κοινωνικό αφού εγώ είμαι, γιατί δεν με υπακούει, γιατί, γιατί, γιατί…

Η χαρά είναι ένα συναίσθημα που συνοδεύει την επιτυχία και την αγάπη. Είναι ένα πανανθρώπινο συναίσθημα και μας φέρνει όλους πιο κοντά. Για να εξελίξει ένα παιδί τη έμφυτη ικανότητά του να είναι χαρούμενο, χρειάζεται να το μεγαλώσουμε χωρίς καταπίεση και να εξασφαλίσουμε στη ζωή του την παρουσία εκείνων των στοιχείων (π.χ. επιβεβαίωση, ασφάλεια, θαλπώρή, φροντίδα, ενδιαφέορν κ.ά.) με τρόπο τέτοιο ώστε να είναι όσο πιο «γεμάτο» πνευματικά και συναισθηματικά.

Φανταστείτε το ακόλουθο σενάριο: κάποια στιγμή πηγαίνετε στον δάσκαλο καλλιτεχνικών για να σας ενημερώσει για τις επιδόσεις του παιδιού σας στο μάθημα και σας αναφέρει ότι στα πλαίσια μιας εργασίας που ζητήθηκε από όλα τα παιδιά στην τάξη, να κατασκευάσουν ένα αεροπλανάκι, το δικό σας  παιδί ήταν το μοναδικό στην τάξη που όχι απλώς έφτιαξε ένα αεροπλανάκι αλλά ότι έφτιαξε ένα τρισδιάστατο πολύχρωμο αεροπλανάκι!

Αν θέλουμε να επικοινωνήσουμε με το παιδί είναι προτιμότερο να μπούμε εμείς στον δικό του κόσμο και όχι εκείνο στον δικό μας! Ο παιδικός κόσμος είναι μαγικός, φανταστικός και οι κανόνες δεν έχουν καμία θέση σε αυτόν. Έτσι, το παιδί δε βλέπει τη συμπεριφορά του ως πρόβλημα.

Στον σύγχρονο κόσμο συμβαίνει συχνά οι γυναίκες να εναντιώνονται στη μητρότητα, πράγμα που μεταφράζεται σε μία αυξημένη υπογεννητικότητα ειδικά στις δυτικές κοινωνίες. Η εξίσωση των φύλων μετατρέπει τη γυναίκα σε υποκείμενο με πλήρη πολιτικά δικαιώματα, με αποτέλεσμα άντρες και γυναίκες να αναλαμβάνουν ρόλους στο κοινωνικό πεδίο που είναι απόλυτα εναλλάξιμοι.

Γιατί είναι σημαντικό να μιλάμε στα παιδιά με ειλικρίνεια από μικρή ηλικία; Πολλοί ενήλικες πέφτουν συχνά στην παγίδα ότι το παιδί δεν καταλαβαίνει… είναι μικρό ακόμα… πού να το φορτώνουμε με ευθύνες και αλήθειες…

Ένα παιδί που μεγαλώνει χωρίς αδέλφια, μπορεί να έρθει αντιμέτωπο με θέματα και καταστάσεις που κάποιο άλλο παιδί με αδέλφια να μην αγγίξει ποτέ. Τα θέματα αυτά συνήθως πηγάζουνε απ’ το γεγονός ότι το μοναχοπαίδι λαμβάνει όλη την προσοχή και την αποκλειστική αγάπη των γονιών.

Ένα ερώτημα που απασχολεί πολλά ζευγάρια που χωρίζουν είναι εάν πρέπει να μείνουν μαζί για τα παιδιά ή όχι.

Τις περισσότερες φορές η συζήτηση για τη ναρκισσιστική διαταραχή αφορά στα ατομικά χαρακτηριστικά του ατόμου ή στο πως επηρεάζει τις κοινωνικές σχέσεις των ενηλίκων.

Είναι ευρέως διαδεδομένο πως η πολυαγαπημένη ταινία κινουμένων σχεδίων Νέμο είναι μια ταινία για μικρούς και μεγάλους και είναι ιδιαίτερα διδακτική κυρίως για τους γονείς και την υπερπροστατευτικότητά απέναντι στα παιδιά τους.

Είναι γεγονός ότι οι δημιουργοί της ταινίας κατάφεραν να απεικονίσουν ανάγλυφα τη στάση πολλών γονέων, από το πόσο αυστηροί είναι μέχρι πόσο προστατευτικοί μπορούν να γίνουν.

Μολονότι πολλά άτομα χαρακτηρίζουν τον εαυτό τους ντροπαλό σε συγκεκριμένες καταστάσεις κάποια στιγμή στη ζωή τους, η ντροπαλότητα είναι ένα χαρακτηριστικό που παρουσιάζει μια σταθερότητα από τα πρώτα χρόνια του δημοτικού μέχρι την εφηβεία αλλά και μέχρι την ενήλικη ζωή.

Ο αναδυόμενος γραμματισμός των παιδιών και ο ρόλος των γονέων. Καλλιεργείται η αγάπη για την ανάγνωση και την παραγωγή γραπτού λόγου; 
Η μάθηση και η ανάπτυξη της δεξιότητας παραγωγής γραπτού λόγου αποτελεί εδώ και χρόνια έναν από τους σημαντικότερους στόχους της εκπαίδευσης. Η ικανότητα ανάγνωσης είναι σημαντική αφού ο άνθρωπος από τη γέννησή του προσπαθεί να επικοινωνήσει, να διαβάσει κώδικες, να συνδέσει αυτό που ονομάζουμε στη γλωσσολογία το σημαινον και το σημαινόμενον.

Η γονεϊκότητα αποτελεί μία από τις πιο δύσκολες "δουλειές" που ένας ενήλικας μπορεί να κάνει, από την στιγμή που δεν υπάρχει καμία προετοιμασία ή εκπαίδευση για κάτι τέτοιο. Τα παιδιά από την ηλικία των 3 ετών και μετά, αρχίζουν να συνειδητοποιούν ότι η φαντασία και η πραγματικότητα είναι δύο διαφορετικά πράγματα και μπαίνουν σε έναν κόσμο με δομή και κανόνες.

Οι παρακάτω σκέψεις αποτελούν αποτέλεσμα του εσωτερικού διαλόγου ενός έφηβου:

"Είμαι τρελός…. Δεν ξέρω γιατί…. Μερικές φορές ξυπνάω και νιώθω σαν να έχω τρελαθεί… άλλες ημέρες αισθάνομαι εξαντλημένος, να «σέρνομαι".. Δεν μου αρέσει καθόλου. Δεν νιώθω καλά…. Εύχομαι να μην έχω τρελαθεί… δεν μπορώ να βοηθήσω τον εαυτό μου».

«Έφαγες όλο σου το φαγητό, δεν κάνεις φασαρία, άρα είσαι καλό παιδί!»
«Χτύπησες τον αδερφό σου, έσπασες το πιάτο, τι κακό παιδί που είσαι!»
Υπάρχει πράγματι καλό παιδί και κακό παιδί κι αν ναι, τι είναι αυτό που καθιστά ένα παιδί καλύτερο από ένα άλλο;

Τα καλά σενάρια έχουν σασπένς και αφήνουν το καλό για το τέλος. Σ'αυτό το σημείωμα θα πούμε την κατάληξη στην αρχή και το μυστήριο θα λυθεί μία και καλή: Δεν υπάρχει τέλειος γονιός! Αυτό ήταν... Τώρα που μάθαμε την αλήθεια μπορούμε να απενεχοποιηθούμε και να δράσουμε χωρίς προσχήματα.

Η διεργασία της γονικότητας αναφέρεται στις γενικές μεταβολές της σχέσης γονέα-παιδιού. Τα χαρακτηριστικά που καθορίζουν τη σχέση είναι επίσης αυτά που περιγράφουν τη διεργασία. Είναι το δοχείο που περιέχει τις λεπτομέρειες. Επί παραδείγματι, η διεργασία της σχέσης μεταξύ δύο ανθρώπων -για να χρησιμοποιήσουμε μια διάσταση- μπορεί είτε να βασίζεται στον σεβασμό είτε όχι. Στην πραγματικότητα όμως οι σχέσεις είναι πολυδιάστατες και πολύπλοκες.

Είμαι 23 ετών. Γράφοντας κείμενα που αφορούσαν τις σχέσεις γονιού-παιδιού, ήρθα πολλές φορές αντιμέτωπη με εκείνο το ειρωνικό κούνημα του κεφαλιού και τη φράση κλισέ: ‘’Εσύ δεν έχεις παιδιά, δε δικαιούσαι να εκφέρεις γνώμη’’, ‘’εσύ είσαι μικρή και δεν έχεις οικογένεια, δεν μπορείς να μιλάς’’. Φράσεις που για εμένα , είναι απαράδεκτες και ανυπόστατες.

Κυνήγησε το όνειρο, γράψε ιστορία!

Ο Robin Sharma, ο κορυφαίος ομιλητής και σύμβουλος σε θέματα προσωπικής ανάπτυξης και επαγγελματικής επιτυχίας, συντονίζει το ρολόι του με την ελληνική ώρα στις 8 Φεβρουαρίου 2022 στις 19:00 για μία συνάντηση με την Ελεονώρα Μελέτη και τους Έλληνες αναγνώστες του.

Το διαζύγιο είναι μια επίπονη διαδικασία τόσο για το ζευγάρι όσο και για τα παιδιά. Όταν λοιπόν έρθει εκείνη η μέρα που οι γονείς θα πρέπει να ανακοινώσουν επίσημα στα παιδιά ότι η «μαμά και ο μπαμπάς» δεν θα είναι πλέον μαζί, θα πρέπει να είναι κατάλληλα προετοιμασμένοι και διαθέσιμοι, ώστε να το διαχειριστούν όσο το δυνατόν καλύτερα, με σκοπό να το βοηθήσουν να αντιμετωπίσει τις νέες αλλαγές στη ζωή των παιδιών, να μειωθεί η όποια πιθανή επίπτωση στην ψυχική τους υγεία και να ξεπεραστεί το τραύμα.