Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται έντονα μία ψυχιατρικοποίηση της καθημερινής ζωής εκ μέρους της ίδιας της επιστήμης της ψυχολογίας, μέσω μίας τάσης υπερανάλυσης αλλά και ετικετοποίησης- κατηγοριοποίησης σχεδόν όλων των εκφάνσεων της ανθρώπινης δραστηριότητας ή της συναισθηματικής σφαίρας των ανθρώπων.

Που κρύβεται η ευτυχία; Τι είναι τελικά η ελευθερία και κατά πόσο ελεύθερος είσαι στην πραγματικότητα; Πέρα από όσα σου έχουν περαστεί, πέρα από πεποιθήσεις πλάνες, πέρα από αντιλήψεις διάφορες, πώς θα όριζες εσύ την ελευθερία; Τι όνομα θα της έδινες;

Για το γέλιο έχουν αναπτυχθεί τρεις κυρίαρχες θεωρίες:
α) Σύμφωνα με την πρώτη θεωρία, το στρες αυξάνει τη διέγερση και την ένταση, ενώ αντίθετα το γέλιο μπορεί να μειώσει το στρες με τον κατευνασμό της έντασης. Σύμφωνα μ’ αυτή τη θεωρία, αν οι άνθρωποι γελούν σε μια στρεσογόνο κατάσταση, ο βαθμός διέγερσής τους πέφτει και η στρεσογόνος κατάσταση δεν είναι πλέον αρνητική και μισητή.

Πολλοί άνθρωποι ισχυρίζονται ότι η θετική στάση συνεπάγεται ισορροπία στην καθημερινότητα τους. Η αλήθεια, όμως, είναι ότι η θετικότητα είναι ο οδηγός για μια θετική ζωή, με βάση τον οποίο δίνεται η δυνατότητα να αντιμετωπιστεί πιο εύκολα το καθημερινό άγχος.

Η αλήθεια είναι ότι πολλοί θα προβληματιστούνε με τον τίτλο του άρθρου μου. Η θεωρία της κατσαρίδας; Της κατσαρίδας; Μία εξαιρετική, όμως, ομιλία του SundarPichai, του Διευθύνοντος Συμβούλου της Google, βασίστηκε σε μία κατσαρίδα και είναι μία μοναδική ευκαιρία, για να δούμε πώς μπορούν οι σκέψεις να προκαλέσουν τις συμπεριφορές και τις αντιδράσεις μας. 

Οι ευχές για χαρά και ευτυχία είναι από τις πιο συνηθισμένες που δεχόμαστε ή κάνουμε σε γιορτές, επετείους ή σε στιγμές της ζωής μας που βιώνουμε αρνητικά συναισθήματα και στενόχωρες καταστάσεις. Φράσεις όπως «πόσο θα θελα να ήμουν ευτυχισμένος», «δεν αντέχω άλλο τη στενοχώρια μου», «η δυστυχία είναι ανυπόφορη» είναι φράσεις οικείες, γνωστές που είτε τις έχουμε ξεστομίσει είτε τις έχουμε ακούσει και τις αφουγκραζόμαστε καθημερινά από τον περίγυρό μας.

Απαιτούμε από τη ζωή να έχει νόημα – αλλά έχει ακριβώς τόσο νόημα όσο είμαστε εμείς σε θέση να της δώσουμε -Έρμαν Έσσε.

Εάν κάποιος σας ρωτούσε τι επιθυμείτε για το παιδί σας, πιθανότατα θα απαντούσατε να είναι ευτυχισμένο. Δεν είναι κακό να θέλεις τα παιδιά σου να έχουν την ικανότητα να γίνουν ευτυχισμένα. Αλλά μήπως έχουμε επενδύσει πάρα πολύ στην ιδέα του ευτυχισμένου, στην εικόνα της τέλειας οικογένειαςπου περνάει υπέροχα παίζοντας στο λιβάδι ή κάνοντας πικνικ ανάμεσα στα αγριολούλουδα;

Τελειότητα ή τελειοθηρία, άραγε; Όπως και να το ορίσουμε όμως οι διακοπές είναι μία περίοδος που περιμένουμε οι περισσότεροι. 

Το Ho'oponopono είναι μια πανάρχαιη τεχνική της Χαβάης για την αντιμετώπιση μιας σύγκρουσης με βάση την ευθύνη, την αγάπη, την ευγνωμοσύνη και τη συγχώρηση.

Σύμφωνα με το λεξικό, προσδοκία είναι η αναμονή ή η ελπίδα ότι θα συμβεί κάτι καλό. Αν αναλύσουμε τις λέξεις αρχικά θα δούμε πως όταν έχω μια προσδοκία, αναμένω να συμβεί κάτι συγκεκριμένο. Ίσως να ελπίζω στην αρχή να συμβεί, σαν επιθυμία.

Έχω συναναστραφεί με πολλούς ενήλικες, με διάφορους χαρακτήρες, που είχαν άσχημη παιδική ηλικία, δεν το είχαν πει αλλά η συμπεριφορά τους το φώναζε. Να υπερασπίζεσαι τον εαυτό σου και να μην αφήνεις κανέναν να σε υποτιμάει, ακόμα και η σιωπή είναι η δύναμη σου!

Μια λέξη τόσο ιερή και τόσο παρεξηγημένη στις μέρες μας. Αποτελεί μια σημαντική αξία και σταθερά στις σχέσεις των ανθρώπων. Ομορφαίνει τη ζωή και τη γεμίζει με ένα αίσθημα πληρότητας, όταν είναι αληθινή και γνήσια, ακριβώς γιατί είναι μια σχέση επιλογής του καθενός.

Η χαρά δεν συνιστά ευτυχία, επειδή η ευτυχία είναι πάντα ανάμεικτη με τη δυστυχία. Δεν απαντάται ποτέ στην αγνότητα, είναι πάντοτε μολυσμένη. Όπως η μέρα ακολουθείται από τη νύχτα, έτσι και η ευτυχία ακολουθείται από τη δυστυχία.

Χριστούγεννα, γιορτές, χαμόγελα και καλή διάθεση… ή μήπως όχι; Άραγε είναι το ίδιο για όλους; Σίγουρα όχι… Υπάρχουν άνθρωποι που είναι γεμάτοι χαρά (και φαίνεται στα πρόσωπά τους) κι άλλοι που βιώνουν μία θλίψη. Ανάμεσα σε αυτές τις δύο καταστάσεις υπάρχουν κι άλλων πολλών ειδών καταστάσεις.

Ζούμε σε μια εποχή με την ψευδαίσθηση ότι μπορούμε να έχουμε ολες τις απαντήσεις για όλα τα προβλήματα μονομιάς! Είτε αυτά αφορούν στον χώρο των προσωπικών μας σχέσεων, στην οικονομία, στην ψυχολογία, στην επιστήμη. Σε έναν κόσμο που δεν μας έχει συνηθήσει σε στερήσεις και ελλείψεις.

Με ξέρεις, δεν τη μπορώ τη γκρίνια και κυρίως δεν μπορώ αυτή την απελπισία για πράγματα που μόνο εξηγήσεις θέλουν. 
Λοιπόν, κοίτα πως έχουν τα πράγματα. Βρίσκεσαι σε έναν ηδονικό διάδρομο και θέλεις απεγνωσμένα να βγεις.

Θέλω-Πιστεύω-Μπορώ, Tα 3 κλειδιά της ζωής, με συγγραφέα την Εύη Ξυραφά, είναι το νέο βιβλίο που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα. Η Εύη Ξυραφά, μας μίλησε για τις σχέσεις, τη σημασία της αυτοπεποίθησης στη ζωή, την αισιοδοξία, τα όνειρα και βέβαια.... για το νέο βιβλίο της! 

Ευτυχία: Το άπιαστο όνειρο ! Ή μήπως όχι;

Θετική Ψυχολογία είναι ο κλάδος της ψυχολογίας ο οποίος ασχολείται με την προαγωγή της ευημερίας και ερευνά τι κάνει τη ζωή άξια βίου. Επηρεασμένη από τους εκπροσώπους της ανθρωπιστικής ψυχολογίας (Rogers, Maslow, Fromm κλπ), η θετική ψυχολογία αναζητά τα δυνατά σημεία των ανθρώπων.

Στην Οκινάουα υπάρχει ένα συγκεκριμένο χωριό, μια αγροτική περιοχή 3.000 κατοίκων στο βόρειο τμήμα του νησιού, το οποίο εμφανίζει τον μεγαλύτερο δείκτη μακροζωίας στον κόσμο και για το λόγο αυτό αποκαλείται «το χωριό των αιωνόβιων».

Εκεί το ποσοστό αιωνόβιων σε κάθε 100.000 κατοίκους είναι 24,55, ένας αριθμός πολύ υψηλότερος από τον παγκόσμιο μέσο όρο.