Η διαταραχή Rett, γνωστή και ως σύνδρομο Rett, περιγράφηκε για πρώτη φορά από τον Αυστραλό Andreas Rett, το 1966. Η διαταραχή αυτή εμφανίζει αρκετές παραλλαγές στην πορεία της, ανάλογα με την ηλικία πρώτης εμφάνισης και τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων και είναι συχνότερη στις γυναίκες.

Ο αυτισμός είναι μια διάχυτη αναπτυξιακή διαταραχή η οποία επιδρά σε πολλούς τομείς της ανάπτυξης ενός ατόμου. Η κλινική εικόνα του αυτισμού δεν είναι ομοιογενής, αλλά κυμαίνεται από ηπιότερες μορφές (με ελάχιστα και σε ήπια μορφή αυτιστικά στοιχεία και φυσιολογική νοημοσύνη) μέχρι βαρύτερες μορφές (με πολλαπλά αυτιστικά στοιχεία συνοδευμένα από βαριά νοητική καθυστέρηση).

Τα τελευταία χρόνια, το ενδιαφέρον της ιατρικής γνώμης έχει μεταβληθεί σε ένα φαινομένο το οποίο όπως έχει διαπιστωθεί πλήττει αποκλειστικά το θηλυκό γένος (1 κορίτσι στα 10.000) και και σχετίζεται κυρίως με γενετικούς παράγοντες.

Η σχιζοφρένεια είναι μία από τις πιο παρεξηγημένες ψυχιατρικές διαταραχές. Ο όρος σχιζοφρένεια επινοήθηκε από τον Eugen Bleuler το 1911 υποδηλώνοντας τις έννοιες των όρων «σχίζω-διαχωρίζω» και «φρένα» υπονοώντας τη νοημοσύνη των ατόμων.

15 εκατομμύρια μωρά γεννιούνται πρόωρα κάθε χρόνο. Πρόωρο θεωρείται το νεογνό που γεννιέται πριν από την ολοκλήρωση της 37ης εβδομάδας της κύησης.

Καθώς δεν αναπτύσσονται πλήρως ως έμβρυα, διατρέχουν υψηλό κίνδυνο προσβολής από ασθένειες και θάνατο (υπολογίζεται ότι περίπου το 25% των πρόωρων παιδιών δεν καταφέρνουν να επιβιώσουν).

Το Μητροπολιτικό Κολλέγιο, το μεγαλύτερο Κολλέγιο Πανεπιστημιακών Σπουδών στην Ελλάδα, στο πλαίσιο του προγράμματος Leisure Skills Project του Erasmus+ και σε συνεργασία με την ΠΕΓΚΑΠ-ΝΥ και το Center of Social Innovation, διοργανώνει την Ημερίδα «Διαχείριση ελεύθερου χρόνου ατόμων με νοητικές & αναπτυξιακές δυσκολίες» για φοιτητές και απόφοιτους προγραμμάτων σπουδών Εργοθεραπείας, ενήλικες πολίτες με νοητική αναπηρία, διεπιστημονικές ομάδες, εκπαιδευτές γονείς και φροντιστές, καθώς και κάθε επαγγελματία υγείας με ενδιαφέρον για το συγκεκριμένο θέμα.

Κάποιες από τις έννοιες που ακούμε όλο και πιο συχνά στον ευρύτερο χώρο της ψυχικής – και όχι μόνο – υγείας αφορούν στην Νευροποικιλότητα ή νευροποικιλομορφία ή νευροδιαφορετικότητα (Neurodiversity), καθώς και στα Νευροδιαφορετικά ή Νευροαποκλίνοντα άτομα (Neurodivergent people).

Πολλοί ερευνητές προτείνουν την εκπαίδευση ως το πιο κατάλληλο μέσο θεραπευτικής προσέγγισης παιδιών που βρίσκονται στο φάσμα του αυτισμού.

Συχνά στις έρευνες για νευρολογικές ή αναπτυξιακές παθήσεις χρησιμοποιούνται ζώα. Αυτό δίνει την δυνατότητα στους ερευνητές να μελετήσουν καταστάσεις και συμπτώματα, και να τεστάρουν την αποτελεσματικότητα παρεμβάσεων (ιδίως φαρμακευτικών). Η ερευνητική χρήση των ζώων μπορεί να δώσει περισσότερο ακριβή αποτελέσματα (σε σχέση με θεωρητικά μοντέλα), και να επιδείξει τα αποτελέσματα της έρευνας σε ζωντανό οργανισμό, χωρίς όμως την συμμετοχή ανθρώπων, κάτι που εγείρει ηθικούς προβληματισμούς.