Η ζήλια είναι ένα συναίσθημα που όλοι έχουμε βιώσει κάποια στιγμή στην ζωή μας. Μπορούμε να την συναντήσουμε μέσα σε όλες τις ανθρώπινες σχέσεις –φιλικές, οικογενειακές, ερωτικές αλλά κι επαγγελματικές. Συνοδεύεται συνήθως από συναισθήματα οργής, θυμού, θλίψης, ανεπάρκειας, απόγνωσης, καχυποψίας κι έλλειψη εμπιστοσύνης.

Έτσι είναι και συμφωνώ απόλυτα. Τι νόημα έχει η αγάπη αν κουραστείς, αν παλέψεις, αν χάσεις τον εαυτό σου και χαθεί και η μαγεία προσπαθώντας; Θα είναι μια μάχη εγωιστική απλά έναντι του άλλου, μάχη διεκδίκησης, επικράτησης.

Ο έρωτας δεν μπορεί να παραγνωριστεί, δεν γίνεται να ξεχαστεί. Γιατί ο έρωτας απλά σε γραπώνει,σε συνεπαίρνει, σε ξαφνιάζει. Είναι μια συνάντηση καρδιάς δύο ψυχών, που πριν συναντηθούν σε ετούτη τη ζωή, ήταν μία πριν και πάντα.

«Φύγε Στέλλα, κρατάω μαχαίρι…»
Η «Στέλλα» του Ιάκωβου Καμπανέλλη ως σύμβολο αυτοπροσδιορισμού της γυναικείας ταυτότητας.Το Θεσσαλικό Θέατρο ανεβάζει τη φετινή θεατρική περίοδο το έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη «Η Στέλλα με τα κόκκινα γάντια».

Η χαμηλή αυτοπεποίθηση είναι μια μορφή ασθένειας και αν δεν τη γιατρέψεις εξαπλώνεται σε όλους τους τομείς της ζωής σου και σε καταστρέφει. Οι άνθρωποι με αυτοπεποίθηση έχουν εμπιστοσύνη στον εαυτό τους, τον εκτιμούν, τον σέβονται και τον αποδέχονται όπως είναι και αυτό είναι το καλύτερο συστατικό για την ψυχική τους υγεία.

Σήμερα γύρνα λίγο πίσω, σε όλες εκείνες τις στιγμές, σε όλες εκείνες τις καταστάσεις που σου προκάλεσαν το συναίσθημα της χαράς στη ζωή σου. Κλείσε για λίγο τα μάτια και ζήσε τις ξανά, κάθε μια ξεχωριστά και ύστερα όλες μαζί.

Οταν τελειώνει μία σχέση τα συναισθήματα είναι έντονα και τις περισσότερες φορές πολύ δυσάρεστα. Οι άνθρωποι φεύγουν από τις σχέσεις με πληγές και με ερωτήματα που τους βασανίζουν για πολύ καιρό.

Τι έφταιξε άραγε; Πού έκανα λάθος εγώ και πού ο σύντροφός μου;