Σεξουαλικές Διαταραχές (1ο μέρος)

Ακρόαση άρθρου......

Το σεξ αποτελεί ένα μεγάλο κομμάτι στην ζωή ενός ζευγαριού και γενικά των ατόμων. Η ερωτική ζωή του ζευγαριού θεωρείται από πολλούς το βαρόμετρο για το τι συμβαίνει στη σχέση. Άλλες φορές μπορεί να είναι απολαυστικό άλλες όμως όχι. Υπάρχουν διάφορες σεξουαλικές διαταραχές ή δυσλειτουργίες που πιθανόν να διαταράξουν την ερωτική ζωή του ζευγαριού.

Αυτές οι δυσλειτουργίες αφορούν και τα δύο φύλα, εφόσον κάποιες εμφανίζονται στους άνδρες, κάποιες στις γυναίκες και κάποιες άλλες είναι κοινές. Στην παρούσα φάση θα επικεντρωθούμε στις σεξουαλικές διαταραχές στην γυναίκα και έπειτα στον άνδρα. (στο Μέρος Β)

Διαταραχή Σεξουαλικής Επιθυμίας

Η διαταραχή της σεξουαλικής επιθυμίας χωρίζεται σε δυο υποκατηγορίες, που η μια αφορά τη μειωμένη σεξουαλική επιθυμία και η άλλη τη σεξουαλική αποστροφή.

Η μειωμένη σεξουαλική επιθυμία αφορά την μείωση ή εξάλειψη της σεξουαλικής διάθεσης, την σεξουαλική αδιαφορία ή και μείωση των ερωτικών φαντασιώσεων.

Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι το άτομο δεν θα εμπλακεί στην οποιαδήποτε σεξουαλική πράξη ή θα παρουσιάσει οποιαδήποτε δυσλειτουργία στον σεξουαλικό ερεθισμό των γεννητικών οργάνων. Επίσης, ένα μεμονωμένο περιστατικό δεν αρκεί για να τεθεί η διάγνωση. Πρέπει να συμπεριληφθούν διάφορα κριτήρια όπως είναι τυχόν ψυχολογικές πιέσεις ή εξωτερικοί παράγοντες, η ηλικία κ.α.

Η σεξουαλική αποστροφή αφορά την αποφυγή της οποιασδήποτε σεξουαλικής δραστηριότητας. Κάποια άτομα με την εν λόγω διαταραχή είναι πιθανόν να αποφεύγουν συγκεκριμένες δραστηριότητες όπως την διείσδυση, άλλοι όμως είναι πιθανόν να αποφεύγουν ολοκληρωτικά την οποιαδήποτε πράξη που ενδέχεται να καταλήξει σε σεξουαλική επαφή όπως είναι τα φιλιά. (Βαϊδάκης, 2005).

Η διαταραχή της σεξουαλικής διέγερσης αφορά την αδυναμία της φυσιολογικής λειτουργίας συγκεκριμένων διεργασιών του οργανισμού που ευθύνονται για τον σεξουαλικό ερεθισμό των γεννητικών οργάνων με αποτέλεσμα να μην μπορεί να υπάρξει ή να διατηρηθεί ικανοποιητικός ερεθισμός για την ολοκλήρωση της σεξουαλικής πράξης και την επίτευξη οργασμού. Τέτοιες μεταβολές του σώματος στις γυναίκες είναι η εφύγρανση του κόλπου κατά τη φάση αυτή. Όσον φορά τον οργασμό, υπάρχει διαταραχή οργασμού και στις γυναίκες που ονομάζεται ανεσταλμένος γυναικείος οργασμός. Ωστόσο λόγω της ιδιαιτερότητας της κάθε γυναίκας στον τρόπο με τον οποίο έρχεται σε οργασμό, τα κριτήρια διάγνωσης είναι πολύπλοκα  και αναφέρονται περισσότερο στην κρίση του ειδικού που θα εξετάσει μια σειρά κριτηρίων και καταστάσεων για να τεθεί μια συγκεκριμένη διάγνωση (Βαϊδάκης, 2005)

Μια άλλη κατηγορία σεξουαλικών διαταραχών στις γυναίκες είναι αυτές που συνοδεύονται με πόνο κατά τη σεξουαλική πράξη. Η δυσπαρεύνεια είναι περισσότερο ιατρική διαταραχή παρά ψυχολογική αλλά η ύπαρξη της δικαιολογημένα είναι πιθανών να επηρεάσει την ψυχολογική κατάσταση της ασθενούς. Η δυσπαρεύνεια αναφέρεται στον πόνο κατά την διείσδυση. Ο πόνος μπορεί να εμφανίζεται πριν από αυτή, κατά τη διάρκεια ή μετά από αυτή. Υπάρχουν επίσης διάφορες μορφές στις οποίες δεν θα επεκταθούμε διότι αφορούν περισσότερο την επιστήμη της Ιατρικής. Τέλος, ο κολπικός σπασμός εντάσσεται στην κατηγορία που αναφέρεται στον πόνο κατά τη σεξουαλική πράξη. Αφορά τον σπασμό του κόλπου που καθιστά αδύνατη την διείσδυση του πέους στον κόλπο.  (Βαϊδάκης, 2005).

Αυτοαξιολόγηση και Διάγνωση σεξουαλικών διαταραχών

Σε αυτό το σημείο είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι η αυτό-αξιολόγηση βάση των πιο πάνω πρέπει να αποφευχθεί. Οι διαγνώσεις των σεξουαλικών διαταραχών βασίζονται σε μια διαδικασία που πρέπει να πραγματοποιηθεί από κάποιον ειδικό επιστήμονα ούτως ώστε συμπεριληφθούν διάφοροι παράμετροι που ενδέχεται να επηρεάζουν.

Η έναρξη του προβλήματος, οι συνθήκες ζωής, η ψυχολογική κατάσταση, η ύπαρξη ψυχοπιεστικών ή τραυματικών καταστάσεων, η ηλικία και άλλα πολλά κριτήρια είναι πολύ σημαντικά για να υπάρξει μια ξεκάθαρη εικόνα. Η δυσφορία και η δυσλειτουργικότητα του ατόμου είναι βασικό κλινικό κριτήριο για την διάγνωση και σε καμία περίπτωση μεμονωμένα περιστατικά δεν σημαίνουν απαραίτητα την ύπαρξη προβλήματος. Η φύση των δυσλειτουργιών είναι πολύπλοκη και πίσω από αυτή υπάρχει ψυχολογικό ή και ιατρικό υπόβαθρο για αυτό η αυτό-διάγνωση δεν αποτελεί αξιόπιστο σύμβουλο.