Η διαδρομή προς την απώλεια μιας σχέσης

Ακρόαση άρθρου......

Η απώλεια των ερωτικών σχέσεων στην ενήλικη ζωή,αν και είναι κάτι αρκετά συνηθισμένο, μπορεί να πυροδοτήσει έναν κύκλο αντιδράσεων παρόμοιο με αυτόν που συναντάμε και σε άλλες μορφές απώλειας και αποχωρισμού.

Για παράδειγμα, η απώλεια ενός γάμου μετά από διαζύγιο, μπορεί να μας οδηγήσει σε αντιδράσεις όπως το σοκ, το θυμό, την αποδιοργάνωση και στην συνέχεια την σταδιακή αναδιοργάνωση και τον επαναπροσδιορισμό μας.

Πώς έρχεται το τέλος μιας σχέσης;

Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα είναι διαφορετική για κάθε ζευγάρι που χωρίζει.

Πολλές φορές η απόφαση του χωρισμού έχει ληφθεί από κοινού και μετά από χρόνιες διαπραγματεύσεις. Άλλες φορές πάλι η ανακοίνωση του χωρισμού γίνεται ξαφνικά από την μια πλευρά, η οποία δουλεύει αυτή την σκέψη στο μυαλό της επί μήνες ή ακόμα και χρόνια.

Στις περισσότερες περιπτώσεις χωρισμού συμβαίνει κάτι μεταξύ αυτών των δύο εκδοχών.

Η αυξανόμενη αίσθηση αποξένωσης μεταξύ του ζευγαριού, οι όλο και πιο συχνές εντάσεις και διενέξεις σε συνδυασμό με έντονες σκηνές παραπόνων και δυσαρέσκειας είναι κάτι που οδηγεί και τις δύο πλευρές στην συνειδητοποίηση ότι τα πράγματα δεν πάνε καλά και κάτι πρέπει να αλλάξει.

Πως να κατανοήσουμε τις αιτίες ενός χωρισμού

Για να κατανοήσουμε τις αιτίες ενός χωρισμού, είναι απαραίτητο να κατανοήσουμε πρώτα από πού πηγάζουν τα κίνητρα ενός ατόμου, για να αρχίσει μια σχέση. Όλοι όσοι ξεκινάνε μια σοβαρή σχέση έχουν μια πρόβλεψη και συγκεκριμένες προσδοκίες για το πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα.

Όλοι μας κουβαλάμε μέσα μας ένα σύνολο πεποιθήσεων σχετικά με το πώς θα πρέπει να είναι ο «τέλειος σύζυγος», ο «ιδανικός πατέρας» ή η «ιδανική μητέρα» των παιδιών μας, το πώς θα πρέπει να γίνεται κατανομή των ευθυνών και των ρόλων σε μια οικογένεια, το πώς θα πρέπει να επιλύονται οι συγκρούσεις και τα προβλήματα μεταξύ του ζευγαριού.

Επιπλέον, όλοι μας έχουμε ένα «όνειρο» για την ιδανική σχέση το οποίο περιλαμβάνει κριτήρια βάσει των οποίων αξιολογούμε την εξέλιξη μιας σχέσης.

Αυτό το όνειρο, που διαμορφώνεται από τις εμπειρίες και τις αντιλήψεις της οικογένειάς μας, από τις εμπειρίες μας από προηγούμενες σχέσεις και από τα μηνύματα που δεχόμαστε από την κοινωνία, δεν αντιστοιχεί τις περισσότερες φορές στην πραγματικότητα της σχέσης μας με τον/την σύντροφό μας, ο/η οποίος/α είναι πολύ πιθανό να έχει και ένα διαφορετικό σύστημα πεποιθήσεων για τις σχέσεις από το δικό μας.

Η απώλεια αυτού του ονείρου, αν δεν καταφέρει το άτομο να προχωρήσει σε μια αναδιαπραγμάτευση της σχέσης του με τον σύντροφό του, μπορεί να επιφέρει τον χωρισμό.

Οι συνέπειες ενός χωρισμού

Το να δίνει κανείς ένα τέλος σε μια αλλοτριωμένη σχέση και να κάνει μια νέα αρχή, τις περισσότερες περιπτώσεις οδηγεί τελικά σε μεγαλύτερη ευτυχία τον έναν ή και τους δύο πρώην συντρόφους.

Παρόλα αυτά, όταν ένα ζευγάρι χωρίζει, υπάρχουν συνέπειες που είναι εμφανείς και άλλες που δεν είναι εύκολο να τις διακρίνεις, τις οποίες το άτομο πρέπει να αντιμετωπίσει.

Σε πρώτο επίπεδο συναντάμε συνήθως την ματαίωση και τον θυμό του ενός ή και των δύο συντρόφων για την εξέλιξη και κατάληξη της σχέσης τους, καθώς ακόμα και όταν η απόφαση του χωρισμού είναι κοινή και το τέλος της σχέσης επιθυμητό, δεν παύουν και οι δυο πλευρές να προσπαθούν να κατανοήσουν τι έφταιξε, τι δεν πήγε καλά, να βρουν τις αιτίες της λήξης της σχέσης τους.

Σε ένα δεύτερο επίπεδο, το άτομο έρχεται αντιμέτωπο με το θέμα του αυτό-προσδιορισμού.
Το άτομο δεν ορίζεται πια σαν μέρος ενός ζεύγους, αλλά ορίζεται ως «ανεξάρτητο» άτομο που παίρνει πρωτοβουλίες και είναι εξ’ ολοκλήρου υπεύθυνο για τις αποφάσεις του και τις επιλογές του.

Αυτή η μετάβαση δεν σχετίζεται μόνο με το πώς αντιμετωπίζει πλέον το ίδιο το άτομο τον εαυτό του, αλλά και με το πώς το αντιμετωπίζει μετά από αυτή την αλλαγή και το αφομοιώνει ο κοινωνικός του περίγυρος.

Τέλος, είναι πολύ συχνό το άτομο να δυσκολεύεται να ξεκινήσει μια καινούργια σχέση, να είναι ιδιαίτερα επιφυλακτικό να κάνει το επόμενο βήμα στην ζωή του, καθώς πολλές φορές νιώθει ότι δεν θα μπορέσει ποτέ ξανά να εμπιστευτεί και να αγαπήσει.