Οι στενές θετικές σχέσεις αποτελούν βασικό συστατικό στοιχείο της προσωπικής ευτυχίας του ανθρώπου. Σε όλες σχεδόν τις έρευνες που έχουν γίνει τα τελευταία 20 χρόνια με σκοπό να βρεθούν οι παράγοντες που πυροδοτούν και ενισχύουν την ευτυχία, οι σχέσεις έρχονται πρώτες (Saphire-Bernstein & Taylor, 2013).

Η διεθνής βιβλιογραφία καθιστά την υπογονιμότητα ως μία από τις πιο στρεσογόνες συνθήκες στη ζωή ενός ατόμου και τη συγκρίνει με το πένθος, τον καρκίνο και το διαζύγιο (Holter et al., 2006).

«Η ευγνωμοσύνη μετατρέπει όσα έχουμε σε αρκετά» αναφέρει ένα ρητό του Αισώπου για το συναίσθημα που έχει τη δυνατότητα να μας οδηγήσει στην προσωπική μας ευτυχία.

«Γνώρισα την αγάπη από τον θόρυβο που έκανε φεύγοντας» είχε επισημάνει ο Γάλλος ηθοποιός και σκηνοθέτης Louis Juvet στην προσπάθειά του να εξηγήσει τη συναισθηματική του κατάσταση στον απόηχο ενός χωρισμού.

Ο ψυχοθεραπευτής και συγγραφέας Irvin Yalom έγραψε εύστοχα πως «ο έρωτας δεν διαρκεί, μπορούμε όμως να τον μετατρέψουμε σε αξιοπρεπή αγάπη». Ο έρωτας είναι αναμφισβήτητα καταδικασμένος να τελειώσει ανάμεσα σε δύο ανθρώπους, άλλωστε από τη στιγμή της εκπλήρωσής του ξεκινά ουσιαστικά και η αρχή του τέλους του.