Στον σύγχρονο κόσμο συμβαίνει συχνά οι γυναίκες να εναντιώνονται στη μητρότητα, πράγμα που μεταφράζεται σε μία αυξημένη υπογεννητικότητα ειδικά στις δυτικές κοινωνίες. Η εξίσωση των φύλων μετατρέπει τη γυναίκα σε υποκείμενο με πλήρη πολιτικά δικαιώματα, με αποτέλεσμα άντρες και γυναίκες να αναλαμβάνουν ρόλους στο κοινωνικό πεδίο που είναι απόλυτα εναλλάξιμοι.

Ο μύθος του Νάρκισσου περιγράφει την τραγική ιστορία ενός όμορφου νέου που ερωτεύεται το είδωλό του. Η ομορφιά του είναι τόσο εκθαμβωτική που συναντά τόσο τον θαυμασμό, όσο και την περιφρόνηση. Όσες νέες τον ερωτεύτηκαν παράφορα δεν γεύτηκαν παρά μόνο την απογοήτευση, καθώς ο Νάρκισσος έδειχνε πάντα αδιαφορία ώστε να ανταποκριθεί στο ερωτικό τους κάλεσμα.

Ο θυμός είναι ένα από τα βασικά ανθρώπινα συναισθήματα και μας θέτει συχνά σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Δεν πρόκειται για ένα βίτσιο, αλλά για μία ανθρώπινη συγκίνηση (συν + κίνηση). Είναι ένα πάθος που εκφράζει το αίσθημα της δυσαρέσκειας, της αδικίας και της προσβολής.

Σήμερα η κατάθλιψη είναι μία ασθένεια της μόδας, μάλιστα εμφανίζεται σχεδόν ως η πληγή του αιώνα. Η «ανάδειξή» της προκύπτει από έναν συνδυασμό συγκυριών: αφενός βρισκόμαστε σε έναν πολιτισμό που καθορίζεται κυρίως από τον Λόγο της επιστήμης, η οποία με την ευρηματικότητα που την χαρακτηρίζει παράγει και το λεγόμενο «χάπι της ευτυχίας» και αφετέρου, με την φιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση η ζωή έχει μετατραπεί σε μία αδιάκοπη κούρσα ιλιγγιώδους ταχύτητας.

Στην ουσία το ερώτημα είναι: μπορεί ο άλλος να μου ανήκει; Όταν είμαι με τον άλλον ζευγάρι τίποτα δεν μπορεί να μου εξασφαλίσει την ιδιοκτησία πάνω του. Μπορεί κατά τα άλλα να υπάρχει εμπιστοσύνη προς το πρόσωπό του, όμως παρόλα αυτά υπάρχει ένα ρίσκο. Ο άλλος πάντα μου διαφεύγει γιατί πολύ απλά δεν μπορώ να βρίσκομαι στο κεφάλι του.