Ως ψυχογενής βουλιμία ορίζεται η επεισοδιακή, μη ελεγχόμενη, καταναγκαστική και ταχεία κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων τροφής εντός μικρής χρονικής περιόδου. Το άτομο για να ελέγξει το βάρος του και από τον υπερβολικό του φόβο να μην παχύνει προβαίνει σε επανορθωτικές συμπεριφορές όπως είναι ο αυτοπροκαλούμενος εμετός, η χρήση καθαρτικών ή διουρητικών, η έντονη άσκηση αλλά και η υπερβολική δίαιτα ή η νηστεία.

Ψυχογενής βουλιμία : η διαταραχή πρόσληψης τροφής που εμπλέκει βουλιμική κατανάλωση και προκλητό εμετό. Αυτή η διαταραχή πρόσληψης τροφής χαρακτηρίζεται από επανειλημμένα επεισόδια υπερφαγίας που ακολουθούνται από συμπεριφορές ακύρωσης.

Τι είναι η βουλιμία;
Η ψυχογενής βουλιμία είναι μια σοβαρή διατροφική διαταραχή η οποία χαρακτηρίζεται από συχνά επεισόδια υπερβολικής κατανάλωσης τροφής και συγχρόνως από την προσπάθεια των πασχόντων να διατηρήσουν το βάρος τους καταφεύγοντας σε εμετικά επεισόδια ή σε υπερβολική σωματική άσκηση για κατανάλωση των θερμίδων.

Η ψυχογενής στυτική δυσλειτουργία, δηλαδή η στυτική δυσλειτουργία που οφείλεται σε αμιγώς ψυχολογικά αίτια, απασχολεί ως πρόβλημα σημαντικό ποσοστό του αντρικού πληθυσμού όλων των ηλικιών, των κοινωνικοοικονομικών ομάδων, των μορφωτικών επιπέδων κλπ.

Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης (1851-1911) και ο Γεώργιος Βιζυηνός (1849- 1896) είναι οι σημαντικότεροι και δημοφιλέστεροι Έλληνες διηγηματογράφοι και λόγιοι. Ανέδειξαν το ηθογραφικό διήγημα δίνοντας έμφαση στην περιγραφή της καθημερινής ζωής των κατοίκων της αγροτικής επαρχίας (Θράκης και Σκιάθου αντίστοιχα) και ανέλυσαν, με την ακρίβεια ψυχιάτρου και την λεπτότητα λογοτέχνη, την ψυχολογία των αφανών ηρώων και ηρωίδων του μόχθου.