Η εποχική συναισθηματική διαταραχή αναγνωρίστηκε ως ξεχωριστή διαταραχή από τους Rosenthal και συνεργάτες μόλις στα μέσα της δεκαετίας του 1980. Το DSM-IV-TR (APA, 2000) δεν αναφέρεται σε ξεχωριστή διαταραχή αλλά σε έναν προσδιοριστή εποχικής εμφάνισης για τις διαταραχές της διάθεσης με τα εξής χαρακτηριστικά:

Το Εργαστήριο Ψυχολογίας του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης προσκαλεί τους γονείς και τους παιδαγωγούς να ζητήσουν από τα παιδιά να ζωγραφίσουν τη δική τους ιστορία για την πανδημία και, αν επιθυμούν οι ίδιοι και τα παιδιά, να μοιραστούν τα έργα τους με το Εργαστήριο. Είναι μια δράση που έχει στόχο όχι μόνο να διευκολύνει την έκφραση των παιδιών, αλλά και να ενισχύσει την αίσθηση της μεταξύ μας σύνδεσης.

Η γιόγκα είναι αρκετά αποτελεσματική για την καταπολέμηση του άγχους, καθώς, όπως δείχνει μια νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα, τουλάχιστον οι μισοί ενήλικες που την ασκούν, εμφανίζουν βελτίωση των συμπτωμάτων της γενικευμένης αγχώδους διαταραχής.

Όμως, η ψυχοθεραπεία και συγκεκριμένα η γνωσιακή-συμπεριφοριστική θεραπεία είναι ακόμη πιο αποτελεσματική, φέρνοντας αποτελέσματα στο 70% όσων καταφεύγουν σε αυτήν.

Η συχνή χρήση μιας κατηγορίας κοινών φαρμάκων, των αντιχολινεργικών, τα οποία χρησιμοποιούνται για διάφορες παθήσεις (υπέρταση, κατάθλιψη, αλλεργίες, κρυολογήματα κ.α.), συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο ήπιας γνωστικής εξασθένησης ή διαταραχής, μιας κατάστασης που, μεταξύ άλλων, χαρακτηρίζεται από προβλήματα μνήμης και θεωρείται συχνά πρόδρομος της κανονικής άνοιας.

Κατά την επιστημονική, αλλά ακόμη περισσότερο κατά την εκλαϊκευμένη συζήτηση σχετικά με το φαινόμενο του Ναζισμού, συχνά παρουσιάζονται δύο αντιτιθέμενες απόψεις: Σύμφωνα με την πρώτη, η ψυχολογία δεν προσφέρει καμία εξήγηση για ένα πολιτικό και οικονομικό φαινόμενο όπως είναι ο Φασισμός. Σύμφωνα με τη δεύτερη, ο Φασισμός είναι εξ ολοκλήρου ένα ψυχολογικό φαινόμενο.