Είναι δίκαιη ή άδικη η ζωή; Απόσπασμα από το Παράδοξο Μονοπάτι της Ζωής

Ποια είναι η φύση της ζωής; Είναι άραγε δίκαιη ή άδικη; Είναι δύσκολη ή βατή; Οι ήρωες του βιβλίου Το Παράδοξο Μονοπάτι προς το Νόημα της Ζωής συζητάνε πάνω σε αυτό το θέμα.

Σ: «Δυστυχώς οι άνθρωποι προτιμούν να πιστεύουν σε μια μορφή θείας δίκης» είπε η Σοφία. «Ότι αν είσαι καλός άνθρωπος, τότε καλά πράγματα θα σου συμβούν. Κάποιοι το λένε και κάρμα. Η ζωή είναι σαν μπούμερανγκ. Αν στείλεις καλό, θα σου έρθει καλό. Αν στείλεις κακό, θα σου έρθει κακό. Αλλά δεν λειτουργεί έτσι η ζωή.

Εκατομμύρια καλοί άνθρωποι υποφέρουν χωρίς να υπάρχει κάποιος λόγος για αυτό. Ήταν άτυχοι να γεννηθούν σε ένα άσχημο μέρος ή χωρίς στοργικούς γονείς, ή να βρεθούν στο λάθος σημείο τη λάθος ώρα. Δεν πληρώνουν για τις αμαρτίες τους οι γυναίκες που έπεσαν θύματα βιασμού ή κακοποίησης.

Δε γίνεται όλα τα θύματα δυστυχημάτων (αεροπορικών, αυτοκινητιστικών, κλπ), ή φυσικών καταστροφών να ήταν όλοι κακοί άνθρωποι. Αντίστοιχα δεν κερδίζουν το τζόκερ απαραίτητα οι ''καλοί'' άνθρωποι. Δεν παίρνει ο καθένας αυτό που του αξίζει. Δεν ισχύει αυτό στην πραγματικότητα».

Δ: «Πάλι ανατρέπεις την κοινή σοφία, Σοφία μου» σχολίασε ο Δημήτρης.

Αποκτήστε το βιβλίο Το Παράδοξο Μονοπάτι προς το Νόημα της Ζωής μέσω του εξειδικευμένου βιβλιοπωλείου ψυχολογίας του PSYCHOLOGY.GR

Σ: «Όπως σου έχω ξαναπεί, θα σου λέω ό,τι θεωρώ ότι σε βοηθάει στην πράξη. Όχι ό,τι ακούγεται καλό στη θεωρία. Υπάρχει μια πιο ευγενική και ρεαλιστική θεώρηση των πραγμάτων. Ξεκίνησε εδώ, στην αρχαία Ελλάδα. Είναι η οπτική της τραγωδίας.

Ο σκοπός της τραγωδίας ήταν να δείξει πως άσχημα πράγματα μπορεί να συμβούν σε καλούς ανθρώπους. Ο Οιδίποδας ήταν ένας καλός άνθρωπος, ο οποίος σκότωσε τον πατέρα του και κοιμήθηκε με τη μητέρα του.

Ο Σοφοκλής τον παρουσιάζει με τέτοιο τρόπο, ώστε να προκαλέσει συμπάθεια προς εκείνον. Κατανοείς ότι δεν ήταν άχρηστος. Ήταν άτυχος. Το ίδιο συμβαίνει και με όλους όσους δυσκολεύονται στη ζωή. Αξίζουν τη συμπάθειά μας.

Γιατί η ζωή είναι δύσκολη. Δε δυσκολεύεσαι επειδή είσαι ''κακός'' ή προβληματικός. Δε σου αξίζει η δυσκολία. Δεν είναι τιμωρία για κάτι που έκανες ή που είσαι. Δυσκολεύεσαι επειδή η ζωή είναι ''προβληματική''. Είναι στραβός ο γιαλός».

Δ: «Με ανακουφίζει αυτό που λες. Δεν είμαι εγώ προβληματικός, είναι η ζωή η ίδια. Τα πράγματα φαίνονται πολύ διαφορετικά σε όσα ακούμε και βλέπουμε εκεί έξω».

Σ: «Στις ταινίες νικάει πάντα το καλό, αλλά στη ζωή δεν συμβαίνει το ίδιο. Αν όμως οι προσδοκίες που διαμορφώνεις για το πώς θα έπρεπε να είναι η ζωή σου βασίζονται κυρίως στις ταινίες, τότε θα απογοητεύεσαι όταν στην πραγματική ζωή δεν ακολουθούνται οι ίδιοι κανόνες.

Ο πόνος είναι η κεντρική εμπειρία της ζωής. Δεν γίνεται να τον αποφύγεις. Τα πάντα στη ζωή έχουν να κάνουν με την διαπραγμάτευση του πόνου.

Το πόσο πόνο θα επιλέξεις να ανεχτείς καθορίζει τα πάντα στη ζωή σου. Το πόσο θα συνδεθείς με άλλους ανθρώπους ή θα το αποφύγεις για να μην πληγωθείς. Το πόσο θα κυνηγήσεις ένα όνειρό σου ή θα μείνεις στο σιγουράκι για να μην αποτύχεις.

Το αν θα πας σε ένα νέο μέρος διακοπές ή θα συνεχίσεις να πηγαίνεις στο εξοχικό σου, όπου τα ελέγχεις σχεδόν όλα. Το αν θα φλερτάρεις με μια κοπέλα ή θα προτιμήσεις την ασφάλεια του κινητού.

Το αν θα πάρεις ένα φίλο τηλέφωνο να ξεκαθαρίσεις κάτι που έγινε ή θα αποφύγεις την πιθανή δυσφορία του να μη σε καταλάβει. Η στάση σου απέναντι στον πόνο είναι ο βασικός παράγοντας που καθορίζει το πόσο γεμάτη ή άδεια θα είναι η ζωή σου».

Δ: «Φαντάζομαι ότι ο ενήλικας αντέχει τον πόνο…»

Σ: «Ο ενήλικας κατανοεί ότι ο πόνος είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής. Και το κατανοεί έχοντας πονέσει πολύ ο ίδιος. Δεν πρέπει να τον αντέχει. Αλλά να γνωρίζει ότι αναγκαστικά θα τον βιώσει. Οι άνθρωποι δεν είναι φτιαγμένοι για να είναι ευτυχισμένοι. Είναι φτιαγμένοι για να επιβιώνουν.

Οι σχέσεις είναι ο σημαντικότερος παράγοντας ευτυχίας κι όμως οι υγιείς σχέσεις εμπεριέχουν πολλή ματαίωση. Οι ελπίδες και τα όνειρά σου, συχνά θα ακυρωθούν. Εναποθέτουν τόσες ελπίδες οι άνθρωποι σε μια σχέση ή στο γάμο. Νομίζουν ότι αν βρουν έναν άλλο άνθρωπο, τότε όλα θα είναι εντάξει. Όμως ο γάμος δε σε κάνει ευτυχισμένο. Σε κάνει παντρεμένο. Ό,τι και να επιλέξεις έχει συνέπειες.

Το να μείνεις μόνος έχει συνέπειες και το να είσαι σε σχέση έχει συνέπειες. Χρειάζεται να σκεφτείς ρεαλιστικά και όσο γίνεται να έχεις γνώση των συνεπειών. Εδώ αποτυγχάνουν οι περισσότεροι άνθρωποι. Έχουν μια πολύ πιο ρόδινη άποψη για τα πράγματα. Αναγκαστικά απογοητεύονται μετά.

Η μόνη ερώτηση που πρέπει να κάνεις στον εαυτό σου είναι: Με ποιες συνέπειες μπορώ να ζήσω;

Δ: «Με έχει πιάσει ένα σφίξιμο» είπε ο Δημήτρης.

Σ: «Ξέρω πως σου πέφτουν βαριά όλα αυτά, πιθανώς. Δε σου τα λέω για να σε αποπάρω. Αυτό που σε στεναχωρεί δεν είναι ότι οι σχέσεις είναι δύσκολες. Αλλά η ρομαντική πεποίθηση που έχεις πως θα έπρεπε να είναι εύκολες. Να ρέουν. Αν πάρεις το αυτοκίνητο και πας από την Αθήνα στη Δράμα, ξέρεις ότι θα σου πάρει 6-7 ώρες. Θα τις περάσεις καθισμένος στο αμάξι.

Δε θα σε ενοχλήσει. Αν όμως θέλεις να πας από το Μαρούσι στο Χαλάνδρι και σου πάρει μισή ώρα (ενώ στην πραγματικότητα είναι μόνο δέκα λεπτά) θα δυσανασχετήσεις πολύ. Λιγότερη ώρα στο αμάξι από το Αθήνα-Δράμα. Πιο ευχάριστο. Αλλά περίμενες ότι θα κρατούσε λιγότερο. Οπότε δε σε ενοχλεί η κατάσταση που ζεις. Σε ενοχλεί η σύγκριση με τις προσδοκίες που είχες για την κατάσταση».

Δ: «Καταλαβαίνω τι λες. Αν έχω φρούδες ελπίδες, τότε θα απογοητεύομαι. Όχι επειδή αυτό που ζω είναι δύσκολο. Αλλά επειδή δεν θα αντιστοιχεί στις προσδοκίες μου».

Σ: «Ακριβώς έτσι. Σήμερα, θέλω να αναπροσαρμόσεις αυτές τις προσδοκίες. Αν δυσκολεύεσαι στις σχέσεις σου, δε θα απογοητεύεσαι. Θα ξέρεις ότι αυτό είναι το φυσιολογικό. Προβλέπεται. Το να κάνεις καριέρα, είναι επίσης πολύ δύσκολο. Δε χρειάζεται να κάνεις. Αλλά αν θέλεις, θα χρειαστεί να προσπαθήσεις πολύ σκληρά. Θα χρειαστεί να δουλέψεις υπερωρίες. Να δώσεις τον εαυτό σου. Να ανεχθείς δύστροπα αφεντικά.

Να αντέξεις πισώπλατες μαχαιριές από συναδέλφους. Γιατί απλά έτσι είναι τα πράγματα. Έτσι είναι οι άνθρωποι. Όσο το περιμένεις, τόσο δε θα σε ξαφνιάζει όταν συμβαίνει. Είναι μέρος του παιχνιδιού. Δε θα φέρνεις πάντα εξάρες. Θα φέρεις και ασσόδυο. Όλοι οι άνθρωποι παλεύουν με κάτι. Άνθρωπος χωρίς αγώνα δεν υπάρχει. Δείξε συμπόνοια στον εαυτό σου.

Δείξε συμπόνοια και στους άλλους. Η ζωή είναι δύσκολη αλλά δεν πειράζει. Δείξε κατανόηση στον εαυτό σου και προσπάθησε όσο μπορείς να είσαι με το μέρος σου κατά τη διάρκεια του δικού σου αγώνα. Σου αξίζει ένας σύμμαχος σαν κι εσένα!»

Το παρόν άρθρο αποτελεί απόσπασμα από το βιβλίο Το Παράδοξο Μονοπάτι προς το Νόημα της Ζωής που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ιβίσκος