Γενικά, κάθε φορά που ένα άτομο αντιμετωπίζει μία κρίση υπάρχει ένα εύρος αντιδράσεων. Μια κρίση μπορεί να επιφέρει διαφορετικές αντιδράσεις ακόμη και στο ίδιο το άτομο. Αλλιώς αντιδράει ένα άτομο την πρώτη φορά που αντιμετωπίζει ένα κρίσιμο γεγονός και διαφορετικά τις επόμενες αν συμβεί το ίδιο αρνητικό γεγονός.

Η εικόνα φέτος στην έναρξη της σχολικής χρονιάς ήταν διαφορετική: τα αγκαλιάσματα στο προαύλιο και οι χαρές από το ξανασμίξιμο δεν έγιναν. Αντί για αυτό έβλεπες μεμονωμένα παιδάκια με μασκούλες, σέρνοντας την τσάντα τους, να κατευθύνονται με σοβαρότητα προς την αίθουσα τους.

Οι γονείς τα είχαν ενημερώσει ότι φέτος θα ήταν διαφορετικά. Και αυτά με υπευθυνότητα φαίνονταν να τηρούν τις οδηγίες που τους έδιναν οι δάσκαλοι κατά την είσοδό τους στο σχολείο.

Ο Σεπτέμβρης έχει μπει για τα καλά και μαζί με αυτόν και η νέα σχολική χρονιά! Η προετοιμασία των παιδιών που θα πάνε πρώτη φορά στο σχολείο μοιραία έχει ξεκινήσει από το καλοκαίρι, όμως τώρα το σχολείο αποτελεί μία πραγματικότητα.  

Οι αντιδράσεις των παιδιών σε κατάσταση κρίσης ποικίλλουν από άτομο σε άτομο. Παράγοντες που επιδρούν σ’ αυτές είναι η προσωπικότητα, η προηγούμενη εμπειρία, η ηλικία αλλά και το αν και
κατά πόσον το τραυματικό γεγονός έχει επιδράσει στη ζωή του ατόμου.

Η επιθετικότητα στο σχολικό περιβάλλον είναι ένα μεγάλο πρόβλημα και η ομόφωνη γνώμη είναι ότι πρόκειται για ένα φαινόμενο που κινδυνεύει να αποκτήσει δυναμική στο τομέα της εκπαίδευσης.

Η άρνηση ενός παιδιού να παρακολουθήσει τα μαθήματα του σχολείου σε τακτά χρονικά διαστήματα και όχι περιστασιακά είναι μια δύσκολη κατάσταση που πρέπει να διαχειριστούν οι γονείς σε συνεργασία με τους δασκάλους. Παλαιότερα η άρνηση αυτή συνδυάζονταν αποκλειστικά και μόνο με τη φοβία.

Αν και το σχολείο δεν είναι πια αυταρχικό, κάποια παιδιά φοβούνται  έντονα την ένταξή τους σε αυτό.

 Ένας  ενήλικας αναβιώνει την πρώτη μέρα στο σχολείο:
«Mνήμες ξεπηδούν από την πρώτη μέρα που πήγα στο σχολείο. Η μητέρα μου με άφησε και χαιρέτησε τη δασκάλα. Εγώ πήγα από πίσω της σαν να ‘μουν η σκιά της. Μόλις συνειδητοποίησα ότι θα έφευγε μ’έπιασε πανικός. Το θυμάμαι σαν σήμερα.

Τα σχολεία ξεκίνησαν… τα παιδιά χαίρονται καθώς συνάντησαν πάλι φίλους και συμμαθητές αλλά και δυσανασχετούν λόγω του διαβάσματος. Όταν όμως το παιδί εκδηλώνει έντονη απροθυμία και άρνηση να πάει στο σχολείο τότε θα πρέπει να σκεφτούμε μήπως υπάρχει κάποια βαθύτερη αιτία.

Το άγχος λόγω της επιστροφής στο σχολείο είναι αρκετά συχνό. Το μεγάλο διάστημα στο οποίο τα παιδιά δεν έχουν μια ρουτίνα ή ένα πρόγραμμα λόγω των καλοκαιρινών διακοπών, μπορεί να προκαλέσει μεγάλο άγχος στη σκέψη ότι θα ξεκινήσει ξανά το σχολείο.