Επειδή κάπου έχουμε χάσει το δρόμο… ο φιλόσοφος Σενέκας μας συμβουλεύει να στέψουμε την πλάτη στην "εικόνα" και να κοιτάξουμε εντός μας, εναρμονισμένοι με τη φύση. Έχουν ειπωθεί και γραφτεί πάρα πολλά για το ζήτημα της ευτυχίας από την αρχαιότητα έως σήμερα. Αναμφισβήτητα, η ευτυχία αποτελεί ζητούμενο της ανθρώπινης φύσης.

Εισαγωγή - σύνδεση με το 1ο Μέρος αυτής της μελέτης

Στο 1ο από τα δύο αυτά άρθρα, αρχικά τονίστηκε η τεράστια σημασία της εικόνας του κόσμου στην οποία στηρίζεται οποιαδήποτε υπεύθυνα δομημένη ψυχοθεραπευτική πράξη. Κι αυτό, γιατί όλες οι συγκροτημένες ψυχοθεραπευτικές προσεγγίσεις βασίζονται σε κάποια επιλεγμένα μοντέλα της φύσης και του ανθρώπου, σύμφωνα με τα οποία ορίζουν στην ψυχοθεραπευτική πράξη στόχους, δομές και μεθοδολογία.

Η σημασία της εικόνας του κόσμου στην οποία στηρίζεται η ψυχοθεραπευτική πράξη

Οι άνθρωποι έχουμε την ικανότητα να αντιλαμβανόμαστε τόσο τον κόσμο όσο και εμάς τους ίδιους. Δημιουργούμε μοντέλα του κόσμου, σύμφωνα με τα οποία βλέπουμε τα πράγματα και ενεργούμε. Οπότε, τα πρίσματα μέσα από τα οποία βλέπουμε τον κόσμο, μοιραία καθορίζουν και το πώς βλέπουμε εμάς τους ίδιους, τον Άλλον και τη σχέση μας μαζί του (Spinelli, 2005).

Σημαντικός φιλόσοφος του 4ου αι. π.Χ. και σύγχρονος του Αριστοτέλη ήταν ο Θεόφραστος ή Τύρταμος (372-287π.Χ.) με καταγωγή από την Ερεσό της Λέσβου. Δίδαξε στην Περιπατητική Σχολή της Αθήνας και ήταν νους εγκυκλοπαιδικός.

Πληροφορίες για τον βίο του μας δίνει ο Διογένης Λαέρτιος στο έργο του «Βίοι Φιλοσόφων». Τα πρώτα γράμματα ο Θεόφραστος τα έμαθε στο νησί του με καθηγητή τον Λεύκιππο και συνέχισε τις σπουδές του στην Ακαδημία του Πλάτωνος στην Αθήνα.