Τι με κάνει να είμαι αυτό που είμαι; Είναι το DNA μου; Είναι ο τρόπος που μεγάλωσα; Πού θα ρίξω ευθύνες; Είναι φύσει ή θέσει;

Ερωτήματα που έχουν επιβιώσει στο πέρασμα των χρόνων και ταυτόχρονα, έχουν απασχολήσει όχι μόνο το ευρύ κοινό, αλλά και την επιστημονική κοινότητα στο σύνολό της. Είναι η φύση αυτή που μας κάνει να είμαστε, είναι η ανατροφή μας, ή ένας πολύμορφος συνδυασμός και των δύο;

Το Fight Club πρόκειται για μια ταινία περιπέτειας, οπού ο πρωταγωνιστής έχει μια ήσυχη χωρίς πολλές ανατροπές ζωή, ο οποίος καταλήγει να διευθύνει το ‘fight club’ μια εξτρεμιστική λέσχη μάχης. Όσοι συμμετέχουν σε αυτό, ακολουθούν πλήρως τις οδηγίες που τους δίνει ο πρωταγωνιστής. Αυτή η εναλλαγή ζωής αφορά τον εαυτό του και ένα άλλο πρόσωπο του εαυτού του, τον Τάιλερ.

Αποτελεί σημαντικό δείγμα της φυσιολογικής αναπτυξιακής πορείας ενός παιδιού η ικανότητα να εκφράζει ελεύθερα την άποψη του όπως και να διαφωνεί με αυτή των άλλων ανθρώπων. Ουσιαστικά η ικανότητα αυτή οδηγεί σταδιακά στην προσωπική του αυτονομία, στην ανακάλυψη και στην διαμόρφωση της προσωπικότητας του, όπως και στη θέσπιση κανόνων εσωτερικού αυτοελέγχου.