Αρθρογράφος: Καλλιόπη Κωστέα

Αναγνώσεις άρθρου: 13179

Η σωματική και ψυχική ανάπτυξη κάθε παιδιού βρίσκεται σε αμφίδρομη και κυκλική αλληλεπίδραση με τη σχέση με τους γονείς και τα υπόλοιπα μέλη τής οικογένειας, επηρεάζει και επηρεάζεται από τη συναισθηματική κατάσταση και συμπεριφορά τών μελών της, τις μεταξύ τους σχέσεις και τη λειτουργικότητα τής οικογένειας.

Αρθρογράφος: Καλλιόπη Κωστέα

Αναγνώσεις άρθρου: 18895

Το σύνδρομο Asperger είναι μια αναπτυξιακή διαταραχή, διεθνώς αναγνωρισμένη που έγινε γνωστή από το Βιεννέζο γιατρό, Hans Asperger πριν από πενήντα χρόνια, όταν αυτός δημοσίευσε την πρώτη περιγραφή της συμπεριφοράς των παιδιών με αυτό το σύνδρομο. Παρόλα αυτά, το σύνδρομο Asperger αναγνωρίστηκε, επίσημα, ως διαταραχή το 1994 οπότε και προστέθηκε στο Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο (DSMIV).

Αρθρογράφος: Καλλιόπη Κωστέα

Αναγνώσεις άρθρου: 10894

Ο αυτισμός είναι μια ισόβια αναπτυξιακή διαταραχή που έχει σοβαρές επιπτώσεις σε διάφορους τομείς της ανάπτυξης του ατόμου όπως στην επικοινωνία, στον λόγο, στη συμπεριφορά και στις κοινωνικές σχέσεις. Ωστόσο, τα άτομα με αυτισμό μπορούν, μέσα από διάφορες μεθόδους – προγράμματα (ABA, TEACCH, PECS, Social stories κ. α.), να φτάσουν σε πολύ ικανοποιητικά επίπεδα επικοινωνίας και κοινωνικής αλληλεπίδρασης.

Αρθρογράφος: Ειρήνη Θ. Ευαγγέλου

Αναγνώσεις άρθρου: 5236

Οι ήπιες αναπτυξιακές διαταραχές εντάσσονται στην ευρύτερη κατηγορία των διαταραχών του αυτιστικού φάσματος. Κύριο χαρακτηριστικό τους αποτελεί η ανάγκη απόκτησης, από την πλευρά των ατόμων, δεξιοτήτων  στους τομείς της επικοινωνίας, της κοινωνικότητας, της αναγνώρισης-έκφρασης-διαχείρισης των συναισθημάτων και της συμπεριφοράς.

Αρθρογράφος: Χριστίνα Ελένη Μπάμπαλου

Αναγνώσεις άρθρου: 7807

Μέρος 2ο:  Είναι ενδιαφέρον ότι μολονότι πολλά έχουν γραφτεί για την εργασία των ψυχολόγων που μπορεί να γίνει σε μια ποικιλία αναπτυξιακών διαταραχών στα παιδιά, ελάχιστα έχουν προταθεί για την δουλειά που θα μπορούσε να γίνει στους γονείς των παιδιών αυτών.
Ευτυχώς, τα τελευταία χρόνια άρχισε να γίνεται μια στροφή των κλινικών στο επίπεδο της παρέμβασης στις προαναφερόμενες καταστάσεις κρίσης προς την λεγόμενη family-centered, οικογενειακή  προσέγγιση η οποία έχει διττό στόχο:

Αρθρογράφος: Χριστίνα Ελένη Μπάμπαλου

Αναγνώσεις άρθρου: 5484

“Ήταν η πρώτη φορά στη ζωή μου που έκλαψα τόσο. Κάποια στιγμή μετάνιωσα για το ότι είχε γεννηθεί. Δεν θα είναι σε θέση να τρέξει ή να παίξει. Έχει περιοριστεί πριν καν αρχίσει να ζει..” (12)
“Μας ειπώθηκε ότι θα ήταν αδέξιος στις κινήσεις του.