George Floyd: ρατσισμός και βία. Αν θέλω ο κόσμος να αλλάξει ας ξεκινήσω από μένα!

Ακρόαση άρθρου......

Με αφορμή τη δολοφονία του George Floyd είναι ευκαιρία να επανεξετάσουμε την οπτική και τους ορισμούς μας για πολλά πράγματα. Είναι ευκαιρία να δούμε για άλλη μια φορά και να συνειδητοποιήσουμε επιτέλους πόσο μας φθείρει ο ρατσισμός και οι πεποιθήσεις μας (συνειδητές ή υποσυνείδητες) περί ανωτερότητας και κατωτερότητας.

Η δολοφονία του George Floyd

Φαίνεται πως ο αστυνομικός αισθανόταν αρκετά ήσυχος και ασφαλής για να διαπράξει ένα τέτοιο έγκλημα σε κοινή θέα στο όνομα της εξουσίας. Αυτή η πράξη φαινόταν σωστή και δικαιολογημένη στο νου του. Προφανώς δεν αναλογίστηκε τις επιπτώσεις, γιατί ένιωθε ότι έχει το δικαίωμα να το κάνει και ότι λόγω της θέσης του πιθανώς και να μην τιμωρηθεί. Πόσο ξένος πρέπει να έχεις γίνει απέναντι στον ίδιο σου τον εαυτό και την ανθρώπινη φύση σου για να το θεωρείς τόσο αποδεκτό αυτό;

Το να λέμε ότι έτσι είναι ο κόσμος, έτσι είναι τα πράγματα στις Η.Π.Α., έτσι είναι η εξουσία είναι σα να παραιτούμαστε από το δικαίωμα και το καθήκον μας στην επιλογή των πραγμάτων και στην αλλαγή.

Μπορεί φριχτά γεγονότα να συμβαίνουν σε όλη την επικράτεια της γης, αλλά το να επαναπροσδιοριστεί τι είναι αποδεκτό και τι όχι είναι αναγκαίο. Κι αυτό δεν είναι ένα μάθημα απλώς για τις Η.Π.Α., αλλά για τον καθένα από εμάς ξεχωριστά για πολλούς λόγους που θα εξηγήσω στη συνέχεια.

Διαφορετικότητα

Η αντίληψή μας για τη διαφορετικότητα δεν είναι εξευγενισμένη και μας φθείρει, διότι έχουμε μάθει να τη θεωρούμε απειλή και ίσως κατωτερότητα. Δε βλέπουμε τον άνθρωπο, βλέπουμε το διαφορετικό χρώμα κι αντί να θαυμάσουμε την ποικιλομορφία της ζωής την καταδικάζουμε, την επικρίνουμε, την περιθωριοποιούμε, την κακοποιούμε. Δε βλέπουμε τον άνθρωπο, βλέπουμε την καταγωγή, το θρήσκευμα, την πολιτική ιδεολογία, τη σεξουαλικότητα, την κοινωνική τάξη, την οικονομική κατάσταση, το επάγγελμα, την εκπαίδευση και την έλλειψή της, την οικογενειακή κατάσταση, τη σωματική διάπλαση, το παρελθόν αυτού του ανθρώπου. Βλέπουμε όλα αυτά κι αυτόματα έχουμε σχηματίσει εντυπώσεις από τις υποσυνείδητες πεποιθήσεις μας ή και τις συνειδητές για το τι σημαίνουν όλα αυτά για κάποιον, για τη σημασία που έχει στον κόσμο αυτό το πλάσμα, για το αν αξίζει. Και συνεχίζουμε ακάθεκτοι προκαλώντας πολλές φορές και κακό στους άλλους εξαιτίας όλων αυτών.

Η αληθινή φύση του ανθρώπου είναι η αγάπη

Είναι όλα αυτά η αλήθεια για τον Άνθρωπο; Είναι αυτός ο τρόπος που θέλουμε να κοιτάζουμε τους ανθρώπους γύρω μας; Η ανθρώπινη ζωή και φύση μπορεί να περιοριστεί σε ταμπέλες; Όχι, δε μπορεί! Η αλήθεια της ανθρώπινης φύσης υπερβαίνει όλα αυτά. Η αληθινή ουσία του ποιοι είμαστε είναι πάνω και πέρα από κάθε περιορισμό σε χαρακτηρισμούς, ταμπέλες και γνωρίσματα!

Η αληθινή φύση του ανθρώπου είναι η αγάπη.

Στην πορεία ξεμακραίνει από αυτή την αλήθεια και δόνηση, μαθαίνει λάθος ορισμούς για την αγάπη, τη φοβάται και την αποφεύγει, τη θεωρεί ροζ παραμυθάκι, την υποτιμά. Κι όμως αυτή έχει ανάγκη όσο τίποτα άλλο. Η αγάπη και η αποδοχή είναι πηγές μεταμόρφωσης ενός ανθρώπου, όπως φαίνεται και μέσα από την ψυχοθεραπευτική διαδικασία. Σε ένα περιβάλλον αποδοχής και αγάπης ένας άνθρωπος μπορεί να ξεδιπλώσει το πλήρες δυναμικό του και να μετουσιώσει την αντίληψη για τον εαυτό του και τον κόσμο.

Αναπτύσσοντας μια ουσιαστική σχέση με τον εαυτό μου

Αξιολογείς τους ανθρώπους σύμφωνα με όλες τις παραπάνω ταμπέλες; Φαντάσου πόσο μπορεί να επικρίνεις τον ίδιο σου τον εαυτό με τον ίδιο τρόπο! Είναι αλήθεια πως δε μπορώ να αγαπήσω και να αποδεχθώ κανέναν άνθρωπο για αυτό που είναι και για τον τρόπο που θέλει και επιλέγει να ζει αν δε το κάνω για εμένα. Αν δε με αγαπάω και δεν είμαι συμφιλωμένος/η με τον εαυτό μου, αν ακόμη και τα στραβά μου δε τα αγκαλιάζω χωρίς επίκριση και αυτομαστίγωμα, πώς μπορώ να σχετίζομαι πηγαία και αληθινά με τους άλλους;

Το να αναπτύξω μια ουσιαστική σχέση με τον εαυτό μου είναι το πρώτο βήμα για την αλλαγή του τρόπου με τον οποίο βλέπω τον κόσμο. Και ήδη ο κόσμος από ένα τέτοιο εγχείρημα έχει κιόλας ξεκινήσει να αλλάζει, γιατί είμαστε όλοι ένα κι η οποιαδήποτε αλλαγή σε μένα έχει έναν αντίκτυπο και στους άλλους. Με τα όσα έγιναν με τον Covid-19, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, είδαμε και πρακτικά την αλήθεια αυτή. Ένας ασθενής, συνάνθρωπός μας, στην άλλη άκρη είχε περισσότερη σημασία από αυτή που μπορούσαμε να διανοηθούμε!

Μπορούμε να συνεχίσουμε να πιστεύουμε ότι κόσμος είναι ήδη μια χαμένη υπόθεση και πως ό,τι κι αν κάνουμε τίποτα δε θα αλλάξει. Όμως, όχι δεν είμαστε καταδικασμένοι να πηγαίνουμε από το κακό στο χειρότερο. Είναι ζήτημα επιλογής το πώς θέλουμε να συνεχίσουμε εμείς οι ίδιοι με τον εαυτό μας, τη ζωή μας, ως μέλη της κοινωνίας και ως πλάσματα που κατοικούν τη γη, γιατί δεν είμαστε απλώς κάτοικοι της Καππαδοκίας 34 ή της Εγνατίας 138!

Γίνε εσύ η αλλαγή που θες να δεις στον κόσμο!

Αν θες να δεις μια αλλαγή στον κόσμο, ξεκίνα από εσένα! Όπως έλεγε κι ο Γκάντι: Γίνε εσύ η αλλαγή που θες να δεις στον κόσμο! Αν σε ενοχλεί και σε δυσαρεστεί να βλέπεις ρατσιστικές συμπεριφορές, ψάξε και βρες μέσα σου την γωνιά εκείνη που έστω και υποσυνείδητα είναι αρνητικά προκατειλημένη ενάντια στις γυναίκες, στους άντρες, τους μαύρους, τους Εβραίους, τους Μουλσουμάνους, τους Κινέζους, τους ομοφυλόφιλους και ούτω καθεξής. Κι έπειτα αναρωτήσου αν πλεον σε εξυπηρετεί και θες να συνεχίσεις να συντηρείς αυτή την οπτική ή αν θες να απευλευθερωθείς και να κοιτάς αυτούς τους ανθρώπους ως απλά ανθρώπους, ως τα υπόλοιπα κύτταρα ενός οργανισμού που όλοι μαζί απαρτίζετε ένα μοναδικό σύνολο και είστε πάνω απ' όλα όσα νομίζετε ότι σας χωρίζουν!

Αν σε φοβίζει και σε δυσαρεστεί που υπάρχει βία, ψάξε και βρες μέσα σου εκείνο το κομμάτι που επιτίθεται και μαστιγώνει με τη συμπεριφορά, και τις σκέψεις του ακόμη, εσένα και τους άλλους. Κι έπειτα αναρωτήσου... πού το είδες αυτό; ποιοι σου το έμαθαν; ποιοι σε έκριναν (και σου επιτέθηκαν ίσως) είτε με λόγια είτε με πράξεις; Και στη συνέχεια αποφάσισε αν επιθυμείς να γίνεις σαν αυτούς ή αν θες να είσαι τόσο δυνατός, ώστε να απομακρυνθείς από αυτό το μοτίβο.

Αν φοβάσαι μήπως σε εγκαταλείψουν ή σε απορρίψουν, ψάξε και βρες εκείνο το κομμάτι μέσα σου που εγκαταλείπει και απορρίπτει -συνειδητά ή ασυνείδητα- από φόβο μήπως οι άλλοι το εγκαταλείψουν και το απορρίψουν.

Πολλές φορές το να επιλέγεις να μείνεις σε ένα συσχετισμό, όταν έχεις την τάση να αποφεύγεις, είναι μία ηρωική πράξη και δείχνει τη δύναμη και τη θέλησή σου να ρίξεις τα τείχη και να επιτρέψεις να αγαπήσεις και να αγαπηθείς, να ζήσεις ολοκληρωτικά. Επιλέγεις τον εαυτό σου. Επιλέγεις την αγάπη κι όχι το φόβο!

Μπορείς να βρεις τον κατάλληλο για σένα τρόπο για να μετουσιώσεις μέσα σου ποιότητες και να μετακινηθείς προς την καλύτερη εκδοχή σου. Μαθαίνεις... και με τον καιρό θα ξέρεις καλύτερα! Κι αλλάζοντας την οπτική για τον εαυτό σου θα δεις πως θα βλέπεις τους ανθρώπους και τον κόσμο αλλιώς... πολύ πιο ουσιαστικά κι όχι απόλυτα, στεγνά και επιφανειακά!

Η αξία της μοναδικότητας

Μπορούμε να μετατρέψουμε την απελπισία σε ελπίδα. Ο αγαπημένος μου Λεο Μπουσκάλια στο βιβλίο του Να ζεις, να αγαπάς και να μαθαίνεις έλεγε:

Ζω μέσα σε μια διαρκή έκπληξη. Τόσο διαφορετικά πρόσωπα... όλα υπέροχα, όλα τόσο ωραία! Μάτια διαφορετικά, μύτες διαφορετικές, στόματα διαφορετικά. Είσαι τόσο διαφορετικός, που μπορεί κανείς να σε αναγνωρίσει από τα δακτυλικά σου αποτυπώματα! Αν αυτό δε σου δίνει να καταλάβεις πόσο μοναδικός είσαι!

Και συνεχίζει: Γιατί γεννήθηκες τόσο μοναδικός; Για να γίνεις σαν τους άλλους; Δεν το πιστεύω. Δεν πιστεύω πως αυτός ήταν ο σκοπός του Θεού. Νομίζω ότι γεννήθηκες μοναδικός για να κάνεις κάτι μοναδικό. Αφιέρωσε τη ζωή σου στην αναζήτηση αυτής της μοναδικής έκφρασης. Διατύπωσε αυτή την έκφραση και μοιράσου την μαζί μου, γιατί μέσα σ' αυτή τη διαδικασία του μοιράσματος θα γίνουμε κι οι δυο κάτι περισσότερο! Έχεις την ευθύνη και το καθήκον να γίνεις όλα όσα είσαι. Αν χάσεις τον εαυτό σου, δε θα σου μείνει τίποτε!

Μόνο αν απομακρυνθείς τόσο πολύ από τον εαυτό σου και την αληθινή σου φύση είσαι ικανός να βλάψεις τους άλλους.

Η Πύλη Ψυχολογίας είναι εγκεκριμένος εκδότης (Publisher) στην υπηρεσία Google News. Ακολουθήστε μας για να έχετε πρόσβαση σε όλη την αρθρογραφία καθώς και άμεση ενημέρωση για έρευνες ψυχολογίας και θέματα που αφορούν την επικαιρότητα ψυχολογίας και ψυχικής υγείας: Πύλη Ψυχολογίας - Google News

Διεθνής έρευνα για τα προβλήματα ψυχικής υγείας σε αστυνομικούς

Με αφορμή και μόνο την περίπτωση του George Floyd, αναζητήσαμε έρευνες σχετικά με τους αστυνομικούς και την ψυχική υγεία. Ακολουθούν τα αποτελέσματα της πιο ολοκληρωμένης διεθνούς μελέτης μέχρι σήμερα για τα προβλήματα ψυχικής υγείας στους αστυνομικούς.

Η έρευνα, με επικεφαλής την αναπληρώτρια καθηγήτρια Τζο Μπίλινγκς του Τμήματος Ψυχιατρικής του Πανεπιστημιακού Κολλεγίου του Λονδίνου (UCL), που δημοσιεύθηκε στο βρετανικό περιοδικό επαγγελματικής και περιβαλλοντικής ιατρικής «Occupational & Environmental Medicine», αξιολόγησε 67 μελέτες σχετικές με την υγεία των αστυνομικών, οι οποίες είχαν γίνει μεταξύ 1980-2019. Οι περισσότερες μελέτες προέρχονταν από τη Βόρεια Αμερική (46%), την Ευρώπη (28%) και την Αυστραλία (10%) και η μέση ηλικία των αστυνομικών ήταν τα 39 έτη.

Διαπιστώθηκε ότι τουλάχιστον ένας στους τέσσερις αστυνομικούς (ποσοστό 26%) πίνει αλκοόλ σε επικίνδυνο βαθμό, ενώ ένας στους 20 (5%) μπορεί να θεωρηθεί εξαρτημένος από το αλκοόλ. Ένας στους επτά (14%) εμφανίζει συμπτώματα κατάθλιψης ή συνδρόμου μετατραυματικού στρες, ένας στους δέκα (9,5%) πληροί τα κριτήρια της αγχώδους διαταραχής, ενώ σχεδόν ένας στους δέκα (8,5%) κάνει σκέψεις αυτοκτονίας.

Τα χαμηλά επίπεδα υποστήριξης από τους συναδέλφους και το εκ των πραγμάτων μεγαλύτερο επίπεδο επαγγελματικού στρες λόγω της φύσης της δουλειάς τους (ιδίως της έκθεσης σε περιστατικά βίας και θανάτου) συμβάλλουν σημαντικά στην ψυχολογική επιβάρυνση των αστυνομικών, κυρίως των γυναικών, σύμφωνα με τη μελέτη, η οποία προτείνει το θέμα να ληφθεί πιο σοβαρά υπόψη και να υπάρξουν οι κατάλληλες παρεμβάσεις από τις αρμόδιες αρχές μέσω ειδικών προγραμμάτων ψυχολογικής ενίσχυσης, πρόληψης και θεραπείας.

Διάλεξε τη ζωή. Διάλεξε τον αληθινό εαυτό σου!

Θα κλείσω με απόσπασμα του Λεο Μπουσκάλια από το βιβλίο του: Να ζεις, να αγαπάς και να μαθαίνεις, γιατί η λύση για τον καθένα μας σε όλα τα επίπεδα πιστεύω πως είναι να γίνουμε ο εαυτός μας, ο αληθινός μας εαυτός!

Έτσι ο πιο δύσκολος αγώνας, είναι ο αγώνας για να γίνεις ο εαυτός σου. Θα τον συνεχίσεις αυτό τον αγώνα σ' όλη σου τη ζωή μέσα σ' έναν κόσμο, όπου οι άλλοι αισθάνονται πιο άνετα, αν είσαι όπως σε θέλουν αυτοί. Αν όμως παραιτηθείς από τον εαυτό σου, δε θα σου μείνει τίποτε! Ενώ αν συγκεντρώσουμε όλες τις ιδιότητές μας μπορούμε να γίνουμε όλα τα πράγματα που είμαστε. Μη στερηθείς τον εαυτό σου. Βρες τον, συνάντησέ τον. Χαιρέτησέ τον και πες του: ''Γειά σου! Πού βρισκόσουν όλα αυτά τα χρόνια; Τώρα που βρεθήκαμε, θα συνεχίσουμε μαζί''. Τότε θα δεις ότι ο εαυτός σου δεν έχει τέλος. Το δυναμικό σου είναι απεριόριστο.

Θα μάθεις να αγγίζεις, όπως δεν έχεις αγγίξει ποτέ! Να κοιτάζεις, όπως δεν κοίταξες ποτέ. Να ακούς, όπως δεν άκουσες ποτέ. Να νιώθεις, όπως δεν ένιωσες ποτέ! Να ''είσαι'' ο εαυτός σου όπως δεν ήσουν ποτέ. Κι όταν τα κάνεις όλα αυτά, θα διαπιστώσεις ότι τίποτα δεν τελείωσε.

Κι έτσι όταν φτάσεις στην Πύλη και σε ρωτήσουν: ''Ήσουνα ο εαυτός σου; Έγινες ο εαυτός σου;'', θα μπορείς να πεις: Ναι! Αυτό που θα αφήσεις πίσω σου δεν είναι χειροπιαστό. Είναι κάτι το υπέροχα πνευματικό. Αυτό που είσαι. Κι αν το καλλιεργήσεις αυτό, θα το αφήσεις σ' όποιον αγγίξεις!

Πηγές:

1. Να ζεις, να αγαπάς και να μαθαίνεις, Λέο Μπουσκάλια
2. ΑΠΕ-ΜΠΕ
3. Global prevalence and risk factors for mental health problems in police personnel: a systematic review and meta-analysis, Occupational & Enviromental Medicine, BMJ Military Health Journal