Στη σημερινή, σύγχρονη εποχή, περισσότερο από ποτέ, έχουμε νιώσει για τα καλά πόσο αβέβαιη είναι η φύση της ζωής. Θα πει κάποιος πως πάντα ήταν και θα έχει δίκιο, πράγματι πάντα ήταν.

Οι άνθρωποι είμαστε «ριγμένοι» στο κόσμο, κουβαλώντας ήδη κάποια δεδομένα που δεν μπορούν να αλλάξουν. Μερικά από αυτά τα δεδομένα είναι η γενετική μας σύσταση, το φύλο μας, ο πολιτισμός μας και φυσικά η οικογένειά μας.

Σε μία εποχή όπου η οικονομική κρίση κλονίζει συθέμελα όχι μόνο τις επιχειρησιακές αξίες αλλά και κάθε είδους προσωπικές αξίες, αναδύονται όλο και περισσότεροι προβληματισμοί γύρω από τον ανθρώπινο παράγοντα και το πεδίο της διοίκησης του ανθρώπινου δυναμικού. Οι προβληματισμοί αυτοί έγκεινται στο πώς ο άνθρωπος, ως πολυδιάστατη προσωπικότητα, μπορεί να στηριχτεί και να ενισχυθεί προκειμένου να μείνει όσο το δυνατόν ανεπηρέαστος και συγχρόνως αισιόδοξος και όλο πιο αποδοτικός εν όψη των αλλαγών.

Στη σημερινή εποχή που η αλλαγή θεωρείται η μόνη και αμετάκλητη σιγουριά, που κάθε «πτυχή» της μπορεί να μεταβληθεί από μέρα σε μέρα και τα γεγονότα σε κάθε σκηνικό, οικονομικό, πολιτικό, εργασιακό και κοινωνικό επιφέρουν ραγδαίες αλλαγές επηρεάζοντας, όπως είναι φυσικό, το ένα το άλλο, η εξεύρεση και η διατήρηση μιας θέσης απασχόλησης αποτελεί σοβαρό μέλημα και αγωνία για ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού, καθώς η επαγγελματική σταθερότητα και η μονιμότητα περιορίζονται σταθερά.

Οι ρυθμοί έντονοι, οι αλλαγές πολλές, εμείς φορτισμένοι και συνέχεια απασχολημένοι ξεχνάμε να ακούσουμε τις ανάγκες και τον εαυτό μας.