Ας φτιάξουμε στο μυαλό μας μία εικόνα... έναν τοίχο... και ας υποθέσουμε ότι κάποιος σε ρωτούσε ποια είναι η αξία ενός τοίχου... τι θα απαντούσες;

Αμφιβολία... Αμφισβήτηση... Αυτό-αμφισβήτηση… Αυτό-κριτική… Αυτό-εικόνα... Αυτοπεποίθηση...

Για σένα λοιπόν που η αποτυχία διαρκεί περισσότερο από την επιτυχία.
Για σένα που η αποτυχία είναι ένα status, ενώ η ευτυχία απομονώνεται μόνο σε στιγμές...

Αισθανόμουν σαν να χρειάζομαι επιβεβαίωση από όλους. Συνέπεια αυτού ήταν να σταματήσω να βλέπω τον εαυτό μου και τι σήμαινε να είσαι ευτυχισμένος, τι σήμαινε να είσαι επιτυχημένος. Νομίζω πως όλα πήγαζαν από μία βαθιά επιθυμία μου να αρέσω στους άλλους και να με αγαπούν.

Η ανάπτυξη των αγχωδών διαταραχών και των κρίσεων άγχους και πανικού όχι μόνο στους αθλητές αλλά σε όλους τους ανθρώπους σχετίζεται με στοιχεία της προσωπικότητας, με τις προσδοκίες που έχουν οι άλλοι και την επίδρασή τους στον ψυχισμό του ατόμου.

Νέα αρχή... Νέα σχολική χρονιά... Νέα καθήκοντα.... Νέες δραστηριότητες.... Νέα τάξη του παιδιού μου...
Σκέψεις και προσδοκίες διακοπών και αναμενόμενες ερωτήσεις όπως «ξεκουράστηκες, χαλάρωσες, μειώθηκε το άγχος σου, είσαι καλύτερα;»