Η γονεϊκότητα, ανεξάρτητα από το φύλο, μέσα σε όλη την ομορφιά της έχει στοιχεία απαιτητικά και δύσκολα. Η μέλλουσα μητέρα βιώνει πρωτόγνωρα συναισθήματα και αλλαγές, που αρχικά έχουν και οργανική αιτιολογία. Η συνεχής παραγωγή ορμονών και οι σωματικές αλλαγές που απαιτούνται κατά τη διάρκεια (κι όχι μόνο) της κύησης, καλούν τη γυναίκα να ανταποκριθεί σε αυτή την τεράστια αλλαγή και ζητούν ταυτόχρονα ηρεμία και ξεκούραση για το καλό του εμβρύου.

Εφηβεία ονομάζεται το τελευταίο στάδιο της ανάπτυξης του ατόμου στην πορεία του προς την ωρίμανση. Χρονολογικά τοποθετείται χονδρικά στην ηλικία 12-18 ετών, και για τα κορίτσια ξεκινά με την πρώτη έμμηνο ρύση ενώ για τα αγόρια με την πρώτη εκσπερμάτωση. Τα κριτήρια αυτά είναι αρκετά σχετικά αφού κάθε παιδί έχει δικό του ρυθμό ανάπτυξης που επηρεάζεται σαφώς και από το εξωτερικό περιβάλλον.

Κατάθλιψη, ένας ορισμός, μια διάγνωση που στις μέρες μας ακούγεται πολύ. Ένας γνωστός, ένας φίλος, ένας συγγενής, ένας γείτονας. Ο πληθυσμός της ομάδας αυτής ολοένα και αυξάνει. Συχνά οι άνθρωποι αναρωτιούνται «Μήπως έχω κατάθλιψη;», ακόμα συχνότερα όμως το δηλώνουν με βεβαιότητα «Έχω κατάθλιψη».

Ξεκινώντας την πορεία μιας συντροφικής σχέσης, κανένας δεν έχει σαν στόχο το χωρισμό. Η ανάγκη και επιθυμία για συντροφικότητα μας ωθεί να συμπορευτούμε και να προσπαθήσουμε αυτή η σχέση να έχει διάρκεια στο χρόνο. Παρά τις καλές προθέσεις, συχνά οι άνθρωποι χωρίζουν.

Η επιλογή συντρόφου είναι σίγουρα μια απαιτητική διαδικασία, και πρέπει να είναι γιατί εφόσον μιλάμε για επιλογή, αυτή προϋποθέτει κόπο, προσπάθεια, αξιοποίηση της εμπειρίας και επιθυμία. Όπως κάθε επένδυση, έτσι και η συντροφικότητα ενέχει ρίσκο αλλά και προσωπική ευθύνη.