Στη ζωή, υπάρχουν καταστάσεις και στιγμές που μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι είμαστε λιγότεροι από τους άλλους. Και ενώ αυτή η δύσκολη συναισθηματική κατάσταση περιπλέκει το αδιέξοδο στο οποίο βρισκόμαστε ήδη, αναστέλλει παράλληλα κάθε προσωπική ευδοκίμηση και βελτίωση. 

Οι αρνητικές σκέψεις στοιχειώνουν, κυριολεκτικά, το μυαλό και τη ζωή των ανθρώπων που επισκέπτονται. Σκέψεις που αφορούν την προσωπική αξία, τις δυσκολίες της κοινωνίας, τη ματαιότητα της ζωής και άλλα χίλια δύο. Η σκέψη οφείλουμε να γνωρίζουμε ότι είναι ικανή να δημιουργήσει ακόμα και από μόνη της τρομακτικά σενάρια, να διαστρεβλώσει την πραγματικότητα και να καταδικάσει το ίδιο το άτομο σε εσωτερική μιζέρια και μόνιμη θλίψη.

Όλοι περάσαμε νύχτες που δεν κοιμηθήκαμε καλά – κάποιο πρόβλημα, κάποια στεναχώρια μας ταλάνιζε και σκεφτόμασταν υπερβολικά , ή απλώς δεν είχαμε ύπνο χωρίς να υπάρχει κάποια ψυχολογική επιβάρυνση. Αυτό μπορεί να είναι ένα συμβάν που να μην έχει κάποια ιδιαίτερη σημασία ή βαρύτητα και να παρέλθει δύο τρεις μέρες μετά.

Σε κοιτάζω που είσαι χαμένη και με βλέμμα απλανές. Χτυπάς το δόντια σου με μανία, σα να θέλεις να τα σπάσεις  και είσαι νευρική. Κοιτάς συνεχώς το κινητό και αναστενάζεις ξανά και ξανά.

Οι σκέψεις ενός ανθρώπου να κάνει κακό στον εαυτό του ή να τερματίσει τη ζωή του είναι μία κραυγή για βοήθεια και υποστήριξη από το ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον. Οι άνθρωποι που καταλήγουν σε τέτοιες σκέψεις έχουν πειστεί ότι αυτό που βιώνουν είναι τόσο ανέλπιδο και δε θα μπορέσουν ποτέ να το ξεπεράσουν.