Β’- Η σχετικά πρόσφατη θεωρία των χορδών και πως αυτή προσεγγίζει τον στοχασμό του Παρμενίδη περί του Είναι, -ως θεωρία των Πάντων.

Οι άνθρωποι στο πέρασμα τους από την ζωή διαγράφουν πορείες. Σε αυτές συναντώνται μεταξύ τους, ενώ μοιράζονται τον δικό τους εσωτερικό κόσμο, με αυτόν που βλέπουν γύρω τους. Με προσλαμβάνουσες τις αισθήσεις, τον νου αλλά και την συμπεριφορά τους, χαράσσουν διαδρομές.

Πολλές φορές στη ζωή καλούμαστε να επιλέξουμε. Μόνο που τότε κάθε επιλογή μας φέρνει μπροστά σε έναν διαχωρισμό. Έναν αποκλεισμό. Στερούμαστε έτσι την δυνατότητα να γνωρίσουμε μέσα από αυτά που έχουμε αποκλείσει.

Ο άνθρωπος ερχόμενος στη ζωή, ακολουθεί μία πορεία. Όποια όμως και να είναι αυτή, δεν μπορεί να αποφύγει τα προβλήματα που προκύπτουν στο διάβα του. Κάθε πρόβλημα όταν δημιουργείται, αναζητά τη λύση του μέσα από εμάς. Είναι οι προβολές του μέσα μας, που δεν μπορούμε να διαχειριστούμε και ζητούν διέξοδο.

Στην ζωή όλοι ενίοτε, θα βιώσουμε την απουσία και τον πόνο του αποχωρισμού, για ότι αγαπάμε. Πως μπορεί όμως να υπάρξει όφελος, για κάτι που ευαισθητοποιεί τις χορδές τις καρδιας και προξενεί πόνο;