Για να αλλάξει κανείς σελίδα στη ζωή του χρειάζεται πρώτα να σπάσει τα στεγανά που τον εγκλωβίζουν. Να αναμετρηθεί με τους δαίμονες του παρελθόντος, να δει κατάματα την πορεία της ζωής του. Να αναγνωρίσει τα μονοπάτια που χάραξε ή χάραξαν άλλοι αντί για εκείνον/η, να δεί τι τον έκανε να συνεχίσει τη διαδρομή σε αυτά τα μονοπάτια χωρίς να αλλάξει ποτέ πορεία.

Πώς τα παιδιά λοιπόν κάνουν φίλους; Τα νεογέννητα μωρά γεννιούνται έτοιμα να κοινωνικοποιηθούν. Σε όλη την εξελικτική ιστορία μας, η ικανότητα να συνάπτει κανείς φιλικούς δεσμούς υπήρξε μια κρίσιμη ικανότητα επιβίωσης.

Οι γονείς παίζουν σημαντικό ρόλο στο να μάθουν τα παιδιά τους πώς να κάνουν φίλους.

Όταν τα παιδιά κάνουν κακές σκέψεις νιώθουν ενοχές. Αυτές οι κακές σκέψεις μπορεί να είναι αρνητικοί χαρακτηρισμοί π.χ. Να σκεφτούν ότι ένας οικογενειακός φίλος είναι "χοντρούλης" ή "ρυτιδιασμένος." Μερικές φορές είναι σεξουαλικής φύσεως π.χ. Μπορεί να φαντάζονται ένα συμμαθητή τους γυμνό ή βίαιες π.χ. Να νομίζουν ότι θέλουν να σκοτώσουν τη μητέρα τους.

Κατά τη διάρκεια της ημέρας νιώθουμε διάφορα συναισθήματα τόσο θετικά όπως χαρά, ευγνωμοσύνη, αισιοδοξία, όσο και αρνητικά όπως θυμό, απογοήτευση, άγχος κτλ. Πώς διαμορφώνονται αυτά τα συναισθήματα;
Κάποιος θα μπορούσε να απαντήσει ότι τα συναισθήματά μας είναι αποτέλεσμα των καταστάσεων που βιώνουμε. Είναι όμως έτσι;

Καθημερινά ζούμε στιγμές όπου κάποιες φορές εκφράζουμε με δυσκολία τα συναισθήματά μας.
Μήπως μας είναι πιο εύκολο να εκφράζουμε τις σκέψεις παρά τα συναισθήματά μας, να χρησιμοποιούμε μόνο τη λογική και όχι το συναίσθημα;