Μιλώντας γενικά για τις διαταραχές της διάθεσης θα λέγαμε ότι υπάρχουν διακριτά τις περισσότερες φορές όρια από την απλή μελαγχολία ή θλίψη, τη δυσθυμία, την κακή διάθεση έως την κατάθλιψη.

Στις 23 και 24 Οκτωβρίου πραγματοποιήθηκε το καταληκτικό Συνέδριο του ευρωπαικού έργου EVENTS Project το οποίο περιελάμβανε επιστημονικές ανακοινώσεις ερευνητικών αποτελεσμάτων για τη σύνδεση αθλητισμού και ψυχικής υγείας, κατάθεση σχετικών προσωπικών εμπειριών, παραγωγικές συζητήσεις για τη σύζευξη των δυο τομέων, παρουσιάσεις διαφορετικών πρακτικών εφαρμογής αλλά και ιδιαίτερη συγκίνηση των συμμετεχόντων από την ανταλλαγή των εμπειριών τους. 

Όταν τα χρήματα λιγοστεύουν, όταν οι σταδιοδρομίες μας κινδυνεύουν από απολύσεις ή οι αγαπημένοι μας άνθρωποι αντιμετωπίζουν σοβαρές ασθένειες, οι περισσότεροι από εμάς, φυσιολογικά, αισθανόμαστε άγχος, φόβο και ανησυχία.

Η εικόνα που έχουμε για τον εαυτό μας δημιουργείται πολύ νωρίς, στην παιδική ηλικία. Σε ατή τη περίοδο βλέπουμε τον εαυτό μας μέσα από τα μάτια των «σημαντικών», δικών μας ανθρώπων όπως οι γονείς μας αλλά και πρόσωπα του περιβάλλοντος μας όπως ο παππούς και η γιαγιά μας. Αν μεγαλώσαμε σε ένα αδιάφορο και απαξιωτικό περιβάλλον και ακούγαμε συνεχώς αρνητικά σχόλια για τον εαυτό μας πολύ πιθανό να έχουμε συναισθήματα κατωτερότητας.

Είναι σχεδόν σίγουρο ότι κανένας άνθρωπος δεν έχει υπάρξει μέχρι στιγμής που να μην ένοιωσε έστω και μία φορά στη ζωή εκείνο το τσίμπημα στην καρδιά που προκαλεί η σύγκριση του εαυτού του  με τους άλλους, όπως και τη δυσφορία που προκύπτει όταν διαπιστώνουμε ότι οι άλλοι υπερτερούν σε σχέση με εμάς.