Συχνά συναντάμε ανθρώπους γύρω μας που δουλεύουν όλη μέρα ή τρέχουν συνέχεια να βοηθήσουν τους άλλους με αποτέλεσμα να μην τους μένει καθόλου προσωπικός χρόνος.

Το πονόσωμα είναι μια ημιαυτόνομη ενεργειακή μορφή που ενοικεί στους περισσότερους ανθρώπους, μια οντότητα αποτελούμενη από συναίσθημα. Έχει τη δική του πρωτόγονη νοημοσύνη, που δεν διαφέρει ιδιαίτερα από εκείνη ενός πανούργου ζώου, και εστιάζει πρωταρχικά στην επιβίωση.

Η λέξη «τραύμα» προέρχεται από το αρχαιοελληνικό ρήμα «τιτρώσκω» που σημαίνει «πληγώνω». Η ιατρική έννοια του τραύματος είναι «η ξαφνική ή βίαιη λύση της συνέχειας των ιστών του δέρματος και συνήθως αιμορραγία» (Μπαμπινιώτης, 2004).

Το φαινόμενο της αποσύνδεσης, στη φυσιολογική του μορφή, είναι σε όλους μας γνωστό: ενδεχομένως και ο αναγνώστης αυτού του άρθρου, καθώς ολοκληρώνει την ανάγνωσή του, να συνειδητοποιήσει πως δεν έχει καμία επίγνωση αυτού που διάβασε!

Για να μπορέσουμε να κατανοήσουμε το φόβο του χωρισμού χρειάζεται να πάμε λίγο πίσω, στην παιδική ηλικία προκειμένου να δούμε τον αρχικό χωρισμό. Το παιδί δομείται σε σχέση με τον άλλον, συνήθως σε σχέση με τη μητέρα του, που φοβάται μη τη χάσει, αλλά και από την οποία μια μέρα πρέπει να χωρίσει.