Οι άνθρωποι μπαίνουν στο γονεϊκό ρόλο με πολλή χαρά και προσμονή, χωρίς όμως να μπορούν να προβλέψουν τις δυσκολίες που έχει το μεγάλωμα ενός παιδιού. Από τη στιγμή, εντούτοις, που ένας άνθρωπος αποφασίζει να φέρει στη ζωή τα παιδιά του, έχει ευθύνη, ως την ενηλικίωσή τους, να καλύψει όχι μόνο τις βασικές τους ανάγκες για τροφή, στέγη, ασφάλεια, προστασία και εκπαίδευση, αλλά και να τα μεγαλώσει δίνοντας τους τα εφόδια να αυτονομηθούν.

Μεγαλώνοντας σε μια παραδοσιακή οικογένεια άμεσα συνδεδεμένος τόσο με το φυσικό περιβάλλον όσο και το ανθρωπογενές περιβάλλον της κοινότητας, συνειδητοποίησα από πολύ μικρός, μέσα από τα όρια της φυσικής πραγματικότητας και την αμεσότητα των κινδύνων, ότι ο άνθρωπος είναι ενσωματωμένος κι όχι επικυρίαρχος της φύσης και ότι μπορεί να ισορροπήσει μέσα στο φυσικό του περιβάλλον μονάχα αν συνειδητοποιήσει το «συμφέρον» του, δηλαδή πως μόνο σε πλήρη αρμονία με αυτό μπορεί να επιβιώσει και να εξελιχθεί ως είδος.

Το Ινστιτούτο εφαρμοσμένης συμβουλευτικής & ψυχοθεραπείας και πιστοποιημένο Κέντρο Διά Βίου Μάθησης ανακοινώνει την έναρξη του 4ου κύκλου του τριετούς προγράμματος Εκπαίδευσης στη Συμβουλευτική Ψυχικής Υγείας με τίτλο "Εκπαίδευση στη Συστημική Συμβουλευτική & Ψυχοθεραπεία"

Τα πολλαπλά προβλήματα που βιώνουμε όλοι, σε ένα τόσο ραγδαία μεταβαλλόμενο κόσμο, οδηγούν όλο και περισσότερους ανθρώπους στο να αναζητούν διεξόδους μέσα από εξειδικευμένες λύσεις και προτάσεις που προέρχονται από το χώρο των υπηρεσιών της ψυχικής υγείας.

Μέσα σε έναν κόσμο που φλέγεται και οι κρίσεις (οικονομική, πανδημική, ενεργειακή)  αποκτούν έναν ενδημικό χαρακτήρα, ο οποίος εξυπηρετεί στην εξέλιξη και αναπαραγωγή του καπιταλιστικού συστήματος, στο πλαίσιο μιας θεραπευτικής μου ομάδας σκέφτηκα να θέσω τον εξής στοχασμό, ως μέρος της παρακάτω αυτοαναφορικής άσκησης, τον οποίο μοιράζομαι και μαζί σας: