Πολλοί είναι εκείνοι, οι οποίοι αναφέρονται στην ψυχοθεραπεία ως ελιτίστική πολυτέλεια, ως έναν πλεονασμό που μπορεί κανείς ν’ αφήσει, ιδιαίτερα σε εποχές οικονομικής δυσπραγίας.  «Τι τον χρειάζομαι τον ειδικό; Θα τα λύσω μόνος μου τα προβλήματά μου», λένε οι περισσότεροι και ξεκινάνε την προσπάθεια βυθιζόμενοι ολοένα περισσότερο στην κατάθλιψη.

Πόσες φορές δεν έχουμε δει έργα τέχνης (αγάλματα, νεοκλασσικά κτήρια, κ.ά.) βανδαλισμένα; Περνώντας από την Β. Κωνσταντίνου βλέπει κανείς το άγαλμα του Τρούμαν πιτσιλισμένο με ροζ και λευκή μπογιά-προφανώς θύμα βανδαλισμού. Το άγαλμα είναι κλασικής τεχνοτροπίας και σχετικά καλοφτιαγμένο.