Συνεχίζουμε με το δεύτερο μέρος της συνέντευξης που μας παραχώρησε ο κύριος Ηλίας Κουρκούτας στο οποίο αναλύονται η αξία της συνεπιμέλειας και οι αδυναμίες της, ο υποτιμημένος ρόλος του πατέρα, οι εκδικητικότητες των χωρισμένων συντρόφων και η επιρροή τους στα παιδιά, η στιγμή που οι γονείς ξαναπαντρεύονται και πολλά άλλα...

Ο Νίκος πηγαίνοντας σπίτι ένιωθε αμηχανία και φόβο γιατί οι γονείς του θέλησαν να του μιλήσουν για κάτι σοβαρό όταν θα τέλειωνε το σχολείο. Προσπάθησε να σκεφτεί τι θα ήταν αυτό.. αλλά τίποτα.. Μέχρι που άνοιξε την πόρτα του σπιτιού και αντίκρισε τους γονείς του σοβαρούς, χωρίς να μαλώνουν.. του έκαναν μια αγκαλιά και του εξήγησαν πως θα χωρίσουν γιατί δεν μπορούν να είναι μαζί και αγαπημένοι.

Σε κάθε οικογένεια που υπάρχουν περισσότερο του ενός παιδιά χρειάζεται να συνειδητοποιούμε ότι το κάθε παιδί διαμορφώνει τον δικό του χαρακτήρα μέσα από τις εμπειρίες και τα βιώματά της οικογενειακής εστίας.

Καμιά φορά οι οικογένειες έχουν μυστικά, τα οποία είναι στην ουσία ψέματα. Μπορεί να μη σας περνάει από το μυαλό να το δείτε έτσι. Μπορεί να πιστεύετε ότι κρατάτε μυστικές κάποιες πληροφορίες τις οποίες το παιδί δε χρειάζεται να ξέρει για το καλό του.

Σίγουρα ένα διαζύγιο επιφέρει πολλές αλλαγές τόσο στη ζωή των ενηλίκων όσο και στη ζωή των παιδιών. Αλλαγή περιβάλλοντος, νέοι κανόνες, νέα όρια, αλλαγή ρόλων είναι μερικές από τις συνέπειες του διαζυγίου. Μέχρι να αποκατασταθεί η καθημερινότητα και να οριστεί η επιμέλεια παιδιών, τα πράγματα είναι ρευστά. Συνήθως υπάρχει ένταση και ανησυχία για το τι μέλει γενέσθαι. Ωστόσο υπάρχουν και γονείς που χωρίζουν με κοινή συναίνεση και οι συνθήκες είναι κάπως πιο ήρεμες.

Το διαζύγιο είναι μια επώδυνη συνήθως διαδικασία που επιδρά αρνητικά στη σωματική και ψυχική υγεία, σύμφωνα με μια νέα δανική επιστημονική έρευνα, την πρώτη που εξέτασε τις επιπτώσεις αμέσως μετά από ένα διαζύγιο.

«Γνώρισα την αγάπη από τον θόρυβο που έκανε φεύγοντας» είχε πει ο Γάλλος ηθοποιός Λουί Ζουβέ και δεν θα μπορούσε κανείς να συνοψίσει καλύτερα, τον συναισθηματικό πόνο που μένει όταν μια αγάπη τελειώνει άδοξα.

Όπως ισχύει και για τους ενηλίκους, οι απαισιόδοξοι τρόποι με τους οποίους ερμηνεύονται οι ήττες της ζωής μοιάζουν να υποθάλπτουν την αίσθηση της ανημπόριας και της απελπισίας στην καρδιά των καταθλιπτικών παιδιών.

Εδώ και καιρό, νιώθεις δυσαρέσκεια μέσα στο γάμο σου, υπάρχουν τσακωμοί, ευερέθιστη διάθεση, διαφορετικές απόψεις στην αντιμετώπιση των κοινών θεμάτων της οικογένειας, συναισθηματική απομόνωση, πικρία, απογοήτευση. Παρόλ΄αυτά , μια δύναμη σε τραβάει στο να μείνεις στη σχέση, να το παλέψεις, να δώσεις κι άλλη ευκαιρία, να μην παραδόσεις ό,τι έχτιζες μαζί με το σύντροφό σου τόσο καιρό.

Το άρθρο αυτό ξεκίνησε σαν μία εργασία που δουλεύαμε με μία θεραπευόμενή μου. Κατέληξε ένα γράμμα προς τον εαυτό της επτά μήνες μετά το χωρισμό της, θέλοντας να υπενθυμίσει στον εαυτό της ότι εξακολουθεί να φοβάται. Τι όμως.. ? Και πως μπορεί αυτό το γράμμα να κινητοποιήσει γυναίκες σαν την θεραπευόμενή μου; Τι κρύβεται τελικά πίσω από έναν χωρισμό και από την δυσκολία μας να τον αποδεχτούμε;

Οταν τελειώνει μία σχέση τα συναισθήματα είναι έντονα και τις περισσότερες φορές πολύ δυσάρεστα. Οι άνθρωποι φεύγουν από τις σχέσεις με πληγές και με ερωτήματα που τους βασανίζουν για πολύ καιρό.

Τι έφταιξε άραγε; Πού έκανα λάθος εγώ και πού ο σύντροφός μου;

Όταν βρισκόμαστε απέναντι από τον χωρισμό είτε είναι η διακοπή γάμου ή μιας μεγάλης σχέσης, οι ψυχολογικές και συναισθηματικές διαδικασίες που ακολουθούν είναι ίδιες με της απώλειας-πένθους. Οι αλλαγές που θα φέρει στη ζωή μας είναι μεγάλες και χρειάζεται χρόνος για να μπορέσει το άτομο να βρει ξανά τα πατήματά του και τις σταθερές του.