Παιχνίδι σε ένα φανταστικό παρελθόν

Ακρόαση άρθρου......

Στη σημερινή εποχή υπάρχουν παιδιά που μεγαλώνουν με απόλυτη αγάπη απο τον περίγυρο τους και άλλα που γεννήθηκαν κάτω απο άσχημες συνθήκες και τα οποία στερήθηκαν, αυτή την αγάπη και φροντίδα. Σε ένα θεραπευτικό πλάισιο τέτοια παιδιά αναζητούν ένα ιδανικότερο παρελθόν, μια ιδανικότερη σχέση με τους γονείς , ένα φανταστικό παρελθόν θα έλεγα.

Πολλές φορές, μέσα στο παιχνίδι, το παιδί για να νιώσει ασφαλές, μπορεί να θελήσει να ζήσει ένα φανταστικό παρελθόν για να αισθανθεί την αγάπη και την σιγουριά που ίσως να στερείται στην πραγματικότητα, αλλά και στην προσπάθεια του να κατανοήσει τον πραγματικό του κόσμο.

Αυτό συμβαίνει κυρίως όταν ήδη έχει βγάλει ορισμένους φόβους και ανησυχίες στο παιχνίδι (πχ. στερητική ή κακοποιητική συμπεριφορά).Το παιχνίδι μας συνήθως σε παιδιά που αναζητούν ένα φανταστικό παιχνίδι , ξεκινάει με κούκλες, μωρά, μπιμπερό, όπου μέσα από τηνδημιουργία ιστοριών, το παιδί μοιράζεται με τον θεραπευτή ένα είδος ειδυλλιακής παιδικής ηλικίας.

Μια καλή αρχή δημιουργίας ιστοριών θα ήταν να συζητήσουμε με το παιδί το τι σημαίνει να είναι κανείς μωρό. Τι χρειάζεται ένα μωρό. Το μωρό πχ. χρειάζεται τροφή, ζεστασιά, φροντίδα, άνεση, αγάπη. Σε ένα φανταστικό παρελθόν, το παιδί συχνά παίρνει το ρόλο της μητέρας φροντίζοντας κουκλάκια η μαλακά ζωάκια.

Το παιχνίδι αυτό δεν είναι τρόπος για να παλινδρομήσεις το παιδί στον αδύναμο ρόλο του μωρού, κάτι που θα έφερνε σε δύσκολη θέση ένα μεγαλύτερο παιδί και θα το αποδυνάμωνε, αλλά ένας τρόπος για να αναγνωρίσει την έλλειψη φροντίδας που αντιμετώπισε ώς μωρό, μια έλλειψη που δεν μπορεί ποτέ να αποκατασταθεί, το τραύμα της οποίας όμως μπορούμε να επουλώσουμε, κατά μία έννοια.

Μπορούμε να δημιουργήσουμε, να φανταστούμε μια ειδυλλιακή παιδική ηλικία. Παράλληλα με την ιστορία μπορούμε συνδυαστικά να χρησιμοποιήσουμε παιδικά παραμύθια όπως ιστορίες με μωρά που ψάχνουν για γονείς (πχ. Bye bye baby/Ahlberg, Baby catalogue/Ahlberg).

Όλα αυτά τα βιβλία που αναφέρονται σε τέτοιου είδους ιστορίες, είναι απολαυστικά για παιδιά που δεν έχουν βιώσει ποτέ αγάπη και ζεστασιά. Ταυτίζονται με τα μωρά των βιβλίων, γίνονται ένα με αυτά και αυτό βοηθάει στο να συζητήσουμε τελικά στο τι έφταιξε και δεν πήραν αυτή την αγάπη που έπρεπε να πάρουν, καθώς και στο να επουλώσουν κάθε πληγή του παιδικού παρελθόντος.

Δώστε αγάπη στα παιδιά σας, γιατί όπως έχω ξαναπεί τα παιδιά έχουν μια βιντεοκάμερα στο μυαλό τους. Καταγράφουν ότι δουν και το κάνουν δίκο τους.

Πηγή:Ann Cattanach