Η σχέση μας με τα αδέλφια μας

Ακρόαση άρθρου......

Είναι επιθυμία πολλών ανθρώπων που είναι μοναχοπαίδια να είχαν και έναν αδελφό ή μία αδελφή, να μπορούσαν να μοιραστούν χαρές και στεναχώριες με έναν τόσο δικό τους άνθρωπο και να ζήσουν τις χαρούμενες στιγμές που όσοι άνθρωποι έχουν αδέρφια βιώνουν. Τα αδέλφια είναι οι πρώτοι άνθρωποι με τους οποίους μοιραζόμαστε σκέψεις, παιχνίδια, φαντασιώσεις.

Είναι περίεργο , αλλά οι σχέσεις που επηρεάζουν όσο καμία άλλη τη ζωή μας είναι εκείνες που δεν έχουμε επιλέξει, οι γονείς και τα αδέλφια μας.

Τα αδέρφια μας είναι οι άνθρωποι με τους οποίους μοιραζόμαστε τους ίδιους γεννήτορες και ζούμε κάτω από τις ίδιες συνθήκες και με τον ίδιο τρόπο διαπαιδαγώγησης. 

Επιστημονικές έρευνες έχουν αποδείξει τη σχέση που υπάρχει στην ύπαρξη ενός αδελφού ή αδελφής με τη μεγαλύτερη ευαισθησία και ευφυΐα, αλλά και με τη μεγαλύτερη αρμονία στις οικογενειακές και συζυγικές σχέσεις. Η σχέση ενός παιδιού με τα αδέλφια του περνάει από πολλά και διάφορα στάδια, περιέχει όλων των ειδών τα συναισθήματα: την αγάπη, την αφοσίωση, το θυμό, τον ανταγωνισμό, τη ζήλια.

Τα παιδιά στην παιδική τους ηλικία δε διστάζουν να δουν τα αδέρφια τους ανταγωνιστικά και να κάνουν τα πάντα για να κερδίσουν την εύνοια και την προτίμηση των γονιών. Η διαφορά ηλικίας ανάμεσα στα παιδιά, το αίσθημα του μεγάλου και του "δυνατού" από τον μεγαλύτερο αδελφό ή αδελφή, είναι συναισθήματα που ένα μικρότερο παιδί προσπαθεί να υπερνικήσει. Το πρώτο παιδί που είναι και το πρωτότοκο της οικογένειας και εισέπραττε όλη την προσοχή με την έλευση του δεύτερου μέλους της οικογένειας, νοιώθει να "εκθρονίζεται" από την απόλυτη αφοσίωση  και αγάπη που εισέπραττε μέχρι πρότινος από τους γονείς. Στην πορεία όμως και το ίδιο το παιδί εξοικειώνεται με το νέο μέλος της οικογένειας και μαθαίνει να αγαπάει τον καινούργιο άνθρωπο που υποδέχθηκε η οικογένεια. 

Η ύπαρξη ενός αδελφού ή μίας αδελφής είναι ένα υπέροχο γεγονός το οποίο όμως πολλές φορές μπορεί να δημιουργήσει και προβλήματα, όσο οξύμωρο και αν ακούγεται αυτό.

Το σημαντικότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει μία αδελφική σχέση είναι η προτίμηση που μπορεί να δείχνει ένας ή και οι δύο γονείς προς το ένα παιδί και η υποτίμηση ή παραμέληση του άλλου.

Αυτό φυσικά και δεν είναι λάθος του ίδιου του παιδιού αλλά των γονιών οι οποίοι δεν μπορούν να αντιληφθούν πόσο πληγώνει την ψυχή ενός παιδιού η σύγκριση του με κάποιο άλλο παιδί – ακόμα και τα αδέλφια μας- όπως και η υποτίμηση των δικών του δυνατοτήτων.  Ακόμα και η ζήλια όμως σα συναίσθημα μπορεί να μην είναι απόλυτα βλαπτική, αλλά αν χρησιμοποιηθεί με καλό τρόπο να ωθήσει ένα παιδί στο θέλει να γίνει καλύτερο, όπως ο αδελφός ή η  αδελφή του.

Οι γονείς οφείλουν να αντιληφθούν ότι το κάθε παιδί είναι μοναδικό με τα δικά του χαρίσματα και πρέπει να δείχνουν την ίδια αγάπη σε όλα τα παιδιά τους. Το παιδί όταν βρίσκεται, ειδικά, σε μία ευαίσθητη ηλικία και βιώνει την απόρριψη και την υπερτίμηση του ενός παιδιού από το άλλο, αποκτά αισθήματα μειονεξίας και έλλειψη αυτοεκτίμησης και μεταφράζει τη μεροληπτική στάση των γονιών ως απόρροια της δικής του ανεπάρκειας. Έτσι, αναπτύσσει ανταγωνισμό ακόμα και αισθήματα εχθρότητας προς τον "καλύτερο" αδελφό/αδελφή.

Πρέπει επίσης να επισημανθεί ότι ένα από τα πιο θετικά επακόλουθα που έχει η ύπαρξη ενός αδελφού/ αδελφής είναι η ισοστάθμιση των απαιτήσεων των γονιών στα παιδιά. Τα παιδιά που είναι μοναχοπαίδια συνήθως επωμίζονται όλες τις προσδοκίες και τα όνειρα των γονιών τους και κουβαλούν ένα φορτίο το οποίο τις περισσότερες φορές τα εξασθενεί ψυχολογικά.

Η αγάπη σε όλα τα παιδιά και η εκτίμηση της προσωπικότητας του κάθε νέου ανθρώπου είναι υποχρέωση του κάθε γονιού και θα βοηθήσει και τα παιδιά να αγαπήσουν ειλικρινά και το ένα το άλλο.

Η σχέση με τα αδέλφια μας είναι μία από τις σημαντικότερες που θα έχουμε στη ζωή μας και ίσως και να μην μπορέσουμε να την αντικαταστήσουμε και ποτέ.

Για αυτό καλό είναι να οικοδομήσουμε μία υγιή και εποικοδομητική σχέση με αυτά και να προσπαθούμε να λύνουμε όλες τις διαφωνίες μας, προτού πάρουμε την απόφαση να τα απομακρύνουμε και τελείως από τη ζωή μας- αν ποτέ ένας άνθρωπος έπαιρνε μία τέτοια απόφαση.