H επικοινωνία μεταξύ γονέων και παιδιών, σε κάθε γενιά όπως παρατηρείται, αποτελεί τις περισσότερες φορές ένα συνεχόμενο πεδίο σύγκρουσης μέσω της διαφορετικότητας του κάθε ατόμου.  Ακόμα κι αν θεωρείτε τον εαυτό σας, έναν γονέα πρότυπο που δείχνει να έχει πλήρη κατανόηση, στοργή και αρκετή υπομονή  δεν φαίνεται να είναι αρκετό, όσο πρόθυμοι και αν είστε.

Κάθε άνθρωπος χρειάζεται έναν σκοπό για να πορευθεί, προκειμένου να εκπληρώσει αυτά που θα τον κάνουν ευτυχισμένο. Συνεπώς απαραίτητη προϋπόθεση, είναι να βρει ο καθένας τη δική του διαδρομή και να οριοθετήσει το δικό του μονοπάτι στο χάρτη της ζωής.
Πως μπορεί να επιτευχθεί αυτό;

Η ικανότητα του να αντιλαμβάνεται κανείς την φωτεινή πλευρά στην ζωή των ανθρώπων καθώς και των καταστάσεων που δημιουργούνται όταν εμφανίζονται τα πρώτα σύννεφα που καθιστούν αδύνατη την επικοινωνία μεταξύ τους, όποτε είναι δυνατόν, αυτό ενισχύει θετικά την πορεία μιας διαδρομής.

Πολύ συχνά όλοι μας αντιμετωπίζουμε προβλήματα που έχουν αρνητικό αντίκτυπο στη ζωή μας, και όταν αυτό συμβαίνει θεωρούμε ότι είναι αδύνατον να λειτουργήσουμε την δεδομένη χρονική στιγμή έχοντας περιέλθει σε αδιέξοδο. Η άμεση αντίδραση στην αντιμετώπιση ενός προβλήματος ή μιας σημαντικής απόφασης είναι συνήθως ο πανικός ή ο θυμός που θεωρούνται και τα πρώτα στάδια μέχρι την κατανόηση του.

Η διαχείριση των καθημερινών προβλημάτων δεν είναι εύκολη υπόθεση, όταν τείνει τις περισσότερες φορές να μας αποδιοργανώνει, εμφανίζοντας έναν καίριο και ουσιαστικό παράγοντα, που λέγεται αστάθμητος και καθορίζεται ξέχωρα από την δική μας λειτουργική αντιμετώπιση.
Αυτό που λείπει τις περισσότερες φορές από την ζωή μας, είναι ο έγκαιρος και σωστός προγραμματισμός προκειμένου να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε την δυσκολία όταν έρχεται προ των πυλών.