Οι άνθρωποι στην πλειοψηφία τους συζητούν και εξομολογούνται στους φίλους και το σύντροφό τους πολλές προσωπικές εμπειρίες και σκέψεις αλλά σχεδόν ποτέ ή τουλάχιστον πολύ σπάνια αναφέρονται στις σεξουαλικές τους φαντασιώσεις.

Ο σημαντικός ρόλος του άγχους στην ανάπτυξη και διατήρηση των σεξουαλικών διαταραχών έχει γίνει αντιληπτός εδώ και τρεις δεκαετίες από τους ερευνητές επηρεάζοντας τόσο τους άντρες όσο και τις γυναίκες. Εδώ μπορούμε να διακρίνουμε το γενικό άγχος, π.χ. μιας αγχώδους διαταραχής από το ειδικό άγχος που εμπλέκεται συχνά στην σεξουαλική διαδικασία και την επηρεάζει πυροδοτώντας το πρόβλημα αλλά κυρίως συντηρώντας το.

Υπάρχουν κάποιες ψυχολογικές διαταραχές που οι άνθρωποι αδυνατούν να καταλάβουν την προέλευση τους με αποτέλεσμα να επισκέπτονται γιατρούς που δε σχετίζονται άμεσα με τη θεραπεία τους. Μία από αυτές τις διαταραχές αποτελεί η περίπτωση της τριχοτιλλομανίας όπου ο άνθρωπος πολυ συχνά θα επισκεφτεί δερματολόγο κι όχι ψυχολόγο ή ψυχίατρο μιας και πάσχει από μια καταναγκαστική αφαίρεση των τριχών του σώματος (συνήθως τριχωτό της κεφαλής αλλά και από άλλα σημεία όπως φρύδια, βλεφαρίδες, χέρια, εφήβαιο) όπου γίνεται με σκοπό να κατευνάσει το άγχος του. 

 Η αποδοχή των εννοιών  είμαι, βρίσκομαι στον κόσμο, υπάρχω,  και η μετέπειτα συνειδητοποίηση της ύπαρξης μας , αποτελούν  απαραίτητη προϋπόθεση και βασική αρχή για την καθοδήγηση και κατεύθυνση του θεραπευτή στον πυρήνα ενός προβληματικού εγώ σύμφωνα με την  υπαρξιακή ψυχοθεραπεία.

Πολύ συχνά όταν αναφερόμαστε στον όρο ενδοοικογενειακή βία προκαλούμε ένα συνειρμό ή μια εικόνα στο μυαλό μας που δείχνει τη σωματική βία που ασκείται σε ένα ζευγάρι συνήθως από τον άνδρα στη γυναίκα. Αυτό που συχνά ξεχνάμε κι είναι απαραίτητο να θυμόμαστε είναι η διάσταση της συναισθηματικής ή αλλιώς ψυχολογικής βίας που δέχεται ένα μέλος ή και τα δύο μέσα σε μια σχέση και είναι πολύ συχνά ένα προειδοποιητικό μήνυμα για μια δυσλειτουργική σχέση.