Η θεωρία των αντικειμενότροπων σχέσεων ξεκίνησε αρχικά να ορίζεται από τον S. Freud μέσα από την θεωρία των ενορμήσεων (1995). Πιο συγκεκριμένα ο Freud πρώτός μελέτησε την σημασία των σχέσεων που αναπτύσσει το βρέφος με το περιβάλλον του δηλαδή αρχικά της σχέσης του με την μητέρα και με τον πατέρα.

Αυστριακή ψυχαναλύτρια και πρωτοπόρος στη διατύπωση της θεωρίας των αντικειμενότροπων σχέσεων. Οι νέες θεραπευτικές προσεγγίσεις και τεχνικές που επινόησε για τα παιδιά επηρέασαν σε μεγάλο βαθμό την παιδοψυχολογία και τη σύγχρονη ψυχανάλυση.

Η κλινική εκπαίδευση στην Ψυχαναλυτική/Ψυχοδυναμική Ψυχοθεραπεία Παιδιών και Ενηλίκων είναι ένα εντατικό τετραετές πρόγραμμα που απευθύνεται σε επαγγελματίες του χώρου της ψυχικής υγείας που επιθυμούν να εκπαιδευτούν στην εξάσκηση της ψυχαναλυτικής ψυχοθεραπείας.

Ο όρος «αντικείμενο» χρησιμοποιήθηκε αρχικά από την κλασική ψυχαναλυτική θεωρία για να δηλώσει το στόχο του κινήτρου της λίμπιντο. Δηλαδή, αντικείμενο για τη συγκεκριμένη θεωρία είναι οποιοδήποτε στοιχείο μέσω του οποίου μπορεί να εκτονωθεί η ενέργεια της λίμπιντο.

Η συνάντηση της ψυχανάλυσης με τον κινηματογράφο ήταν αναπόφευκτα μοιραία να συμβεί σε έναν σε έναν χώρο συγκροτημένης γλώσσας εικόνων, συμβόλων και αναπαραστάσεων. Σε έναν χώρο πρωτόγονης επιθυμίας και ονειρικής φαντασίωσης. «Είναι προφανής η λειτουργία της εργασίας του ονείρου στον κινηματογράφο, ,όπως το κατανοεί η ψυχαναλυτική πράξη.