Το Focusing (στα ελληνικά «Εστίαση» ή καλύτερα «Διαδικασία Εστίασης») αναπτύχθηκε από τον φιλόσοφο και ψυχολόγο E. Gendlin, επιστημονικό συνεργάτη του Carl Rogers στο πανεπιστήμιο του Chicago, την δεκαετία του ‘60 ως αποτέλεσμα φιλοσοφικής αναζήτησης, κλινικής έρευνας και πρακτικής.

Κάποτε μπορούσες να πεις ναι… όχι… δεν ξέρω… δύσκολα απάντηση καμία στα μούτρα όποιας όποιου. Κάποτε τηλέφωνο να μη σηκώσεις ξέροντας ποιος σε καλεί, μόνο διαίσθηση αν είχες. Κάποτε μπορούσες αναπάντητη, αναπάντητη ν' αφήσεις. 

Η φαινομενολογία της εφηβικής κακοποίησης/παραμέλησης είναι ιδιαίτερα προβεβλημένη και στις χώρες του δυτικού κόσμου, γιατί εκτός των ηθικών και ανθρωπιστικών ενστάσεων που εγείρονται, είναι κυρίως φανερό ότι η εφηβική/παιδική θυματοποίηση ενέχει ισχυρό παράγοντα ανάπτυξης ψυχολογικών προβλημάτων υγείας στην ενήλικη ζωή.

Dasein ανάλυση, το πρώτο βιβλίο της εκδοτικής σειράς Εποχή: Φαινομενολογία, ψυχοθεραπεία, ερμηνευτική.  Φιλοδοξία της σειράς είναι να προσφέρει βιβλία υψηλού επιπέδου που εμπνέονται από την φαινομενολογία, την ερμηνευτική και την υπαρξιακή σκέψη, σχετικά με την ψυχοθεραπεία.

H μη κατευθυντική θεραπεία παρανοήθηκε, καθώς έγινε αντιληπτή ως μια παθητική αντιμετώπιση που τελικά αφήνει τον πελάτη απροστάτευτο και αβοήθητο, ενώ προτρέπει το θεραπευτή σε αδράνεια. Αυτές οι επικρίσεις οδήγησαν τον Rogers και τους συνεργάτες του σε μια περισσότερο αναλυτική και ολοκληρωμένη διατύπωση της θεωρίας, η οποία παρουσιάστηκε αναλυτικά το 1951 στο βιβλίο Client-centered therapy.

Η εξέλιξη των συστημάτων της ψυχολογίας, αποτέλεσε αναγκαίο μέρος στην ανάπτυξη της διότι συνέβαλε να ορισθεί μεθοδολογικά και να χωροθετηθεί εντός της επιστήμης. Ωστόσο, η ψυχολογική έρευνα συνδέεται στενά με την φιλοσοφία μέσα από την επιστημιολογία και την αναζήτηση της γνώσης.

Οι εκδόσεις Τόπος παρουσιάζουν το συλλογικό έργο που επιμελήθηκε ο Στέλιος Στυλιανίδης: Εγχειρίδιο Ψυχοδυναμικής Ψυχιατρικής.

Ψυχόδραμα: ψυχή εν δράσει.
Το ψυχόδραμα προέρχεται από τις λέξεις «ψυχή» και «δρω» και ορίζεται ως η ψυχή που παίρνει δράση. Eίναι μια βιωματική μέθοδος για την ανάπτυξη της προσωπικότητας, της δημιουργικότητας και του αυθορμητισμού.

Ως διάγνωση γενικά εννοείται η συναγωγή συμπεράσματος, το οποίο στηρίζεται σε ορισμένες ενδείξεις. Στην Ιατρική, ο όρος χρησιμοποιείται για να περιγράψει τον προσδιορισμό μιας ασθένειας βάσει ορισμένων ενδείξεων ή συμπτωμάτων, τα οποία εξετάζονται ιατρικά. Στην Ψυχιατρική και την Ψυχολογία, η διάγνωση δανείζεται τη σημασία που της αποδίδεται στην Ιατρική.