Η αγάπη δεν είναι μια αναζήτηση για την καταπολέμηση της μοναξιάς

Ακρόαση άρθρου......

Η μοναχικότητα δεν είναι μοναξιά. Η μοναχικότητα σημαίνει πληρότητα. Δεν χρειάζεσαι κανέναν, είσαι αρκετός για τον εαυτό σου. Και αυτό συμβαίνει στην αγάπη. Μέσα από την αγάπη αγγίζεις την εσωτερική σου πληρότητα. Η αγάπη σε ολοκληρώνει.

Οι εραστές μοιράζονται ο ένας τον άλλο, αλλά αυτό δεν αποτελεί ανάγκη τους, απλώς μια υπερχείλιση της ενέργειας που μοιράζονται.

Όταν δύο άνθρωποι ενώνονται λόγω μοναξιάς

Δύο άτομα που αισθάνονται μοναξιά μπορούν να κάνουν ένα «συμβόλαιο» ένωσης. Παραμένουν μόνοι, αλλά τώρα, λόγω της παρουσίας του άλλου, δεν αισθάνονται τη μοναξιά, και αυτό είναι όλο. Με κάποιον τρόπο εξαπατούν τους εαυτούς τους. Η αγάπη τους δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια εξαπάτηση με στόχο να ξεγελάσουν τους εαυτούς τους: «Δεν είμαι μόνος, υπάρχει και κάποιος άλλος που είναι εδώ».

Όταν δύο μοναχικοί άνθρωποι συναντιούνται, η μοναξιά τους ουσιαστικά διπλασιάζεται ή και πολλαπλασιάζεται ακόμα. Αυτό συμβαίνει συνήθως. Νιώθεις μοναξιά όταν είσαι μόνος και όταν βρίσκεσαι σε σχέση, νιώθεις δυστυχισμένος. Αυτή είναι μια καθημερινή παρατήρηση. Όταν οι άνθρωποι δεν βρίσκονται σε μια σχέση, αισθάνονται μοναξιά και αναζητούν κάποιον με τον οποίο να μπορούν να σχετιστούν. Όταν σχετίζονται με κάποιον, τότε αρχίζει η δυστυχία.

Τότε αισθάνονται ότι ήταν καλύτερα όταν ήταν μόνοι τους -νιώθουν τώρα ότι αυτό που τους συμβαίνει είναι υπερβολικά απαιτητικό και δύσκολο.

Τι συμβαίνει ακριβώς;

Δύο μόνοι άνθρωποι συναντιούνται -δηλαδή δύο αποκαρδιωμένοι, θλιμμένοι και δυστυχισμένοι άνθρωποι συναντιούνται- και η δυστυχία πολλαπλασιάζεται.

Πώς μπορούν δύο ασχήμιες να γίνουν όμορφες; Πώς μπορούν δύο μοναξιές να ενωθούν και να προσφέρουν μια αίσθηση ολοκλήρωσης και ολότητας;

Δεν είναι δυνατόν. Εκμεταλλεύονται ο ένας τον άλλο, με κάποιον τρόπο προσπαθούν να εξαπατήσουν τον εαυτό τους μέσω της σύνδεσής τους, αλλά αυτή η εξαπάτηση δεν προχωρά πολύ μακριά. Μέχρι να ολοκληρωθεί ο μήνας του μέλιτος, θα ολοκληρωθεί και ο γάμος. Είναι απλώς μια προσωρινή ψευδαίσθηση.

Η πραγματική αγάπη πηγάζει από την ελευθερία

Η πραγματική αγάπη δεν είναι μια αναζήτηση για την καταπολέμηση της μοναξιάς.

Η πραγματική αγάπη μεταμορφώνει τη μοναξιά σε ανεξαρτησία, βοηθά τον άλλο. Εάν αγαπάτε ένα άτομο δεν προσπαθείτε να τον/τη γεμίσετε. Δεν προσπαθείτε να ολοκληρώσετε το άλλο άτομο με κάποιον τρόπο χάρη στην παρουσία σας. Βοηθάτε τον άλλο να είναι μόνος του, να είναι τόσο γεμάτος από την ίδια του την ύπαρξη, που να μη σας χρειάζεται.

Όταν ένα άτομο είναι εντελώς ελεύθερο, τότε αυτή η ελευθερία καθιστά εφικτό και το μοίρασμα. Τότε το άτομο προσφέρει πολλά, αλλά όχι ως ανάγκη ή ως εμπορική συμφωνία. Προσφέρει πολλά επειδή έχει πολλά. Προσφέρει επειδή το απολαμβάνει.

Οι εραστές είναι μόνοι και ένας πραγματικός εραστής δεν καταστρέφει ποτέ τη μοναχικότητά σας. Θα σεβαστεί πάντοτε απόλυτα την ατομικότητά σας, τη μοναχικότητά σας, γιατί είναι κάτι ιερό. Δεν θα παρέμβει σε αυτή. Δεν θα προσπαθήσει να εισβάλει σε αυτόν τον χώρο.

Αλλά συνήθως, οι εραστές, οι αποκαλούμενοι εραστές, φοβούνται πολύ τη μοναχικότητα του άλλου, την ανεξαρτησία του. Φοβούνται πολύ, επειδή πιστεύουν ότι αν ο άλλος είναι ανεξάρτητος, τότε δεν θα είναι απαραίτητοι και θα απορριφθούν. Έτσι, η γυναίκα συνεχίζει να προσπαθεί να διαχειριστεί τη σχέση έτσι ώστε ο άντρας ή ο φίλος της να παραμείνει εξαρτημένος. Θα πρέπει να τη χρειάζεται πάντα, ώστε να παραμείνει πολύτιμη. Και ο άντρας συνεχίζει να προσπαθεί με κάθε τρόπο να κάνει την ίδια διαχείριση, έτσι ώστε να παραμείνει πολύτιμος. 

Το αποτέλεσμα είναι μια συμφωνία, όχι αγάπη, και υπάρχει συνεχής διαμάχη και πάλη. Ο αγώνας βασίζεται στο γεγονός ότι όλοι χρειάζονται την ελευθερία τους.

Η αγάπη επιτρέπει την ελευθερία. Όχι μόνο επιτρέπει, αλλά και ενισχύει την ελευθερία. Και οτιδήποτε καταστρέφει την ελευθερία δεν είναι έρωτας. Πρέπει να είναι κάτι άλλο.

Η αγάπη και η ελευθερία πάνε μαζί, είναι δύο φτερούγες του ίδιου παλμού. Όποτε βλέπετε ότι η αγάπη σας εναντιώνεται στην ελευθερία σας, τότε στο όνομα της αγάπης κάνετε κάτι διαφορετικό, δεν αγαπάτε.

Προσπαθήστε να εφαρμόσετε αυτό το κριτήριο: η ελευθερία είναι το κριτήριο, η αγάπη δίνει ελευθερία, ελευθερώνει, απελευθερώνει. Και μόλις γίνετε απόλυτα ο εαυτός σας, νιώθετε ευγνωμοσύνη απέναντι σε αυτόν που σας βοήθησε. Αυτή η ευγνωμοσύνη είναι σχεδόν θρησκευτική. Νιώθετε κάτι θεϊκό να πηγάζει από το άλλο πρόσωπο. Σας ελευθέρωσε και τώρα η αγάπη δεν έχει γίνει κτητικότητα.

Να αγαπάτε άνευ όρων

Όταν η αγάπη αλλοιώνεται, γίνεται κτητικότητα, ζήλια, μάχη για δύναμη, πολιτική, κυριαρχία, χειραγώγηση -χίλια πράγματα, και είναι όλα άσχημα. Όταν η αγάπη πετά ψηλά, στον πιο αγνό ουρανό, είναι ελευθερία, απόλυτη ελευθερία!

Εάν είστε ερωτευμένοι, η αγάπη για την οποία μιλώ, η αγάπη σας, θα βοηθήσει το άλλο άτομο να ολοκληρωθεί. Η αγάπη σας θα γίνει μια υποστηρικτική δύναμη για το άλλο πρόσωπο. Στην αγάπη σας, ο άλλος άνθρωπος θα ολοκληρωθεί ως σύνολο, μοναδικό και ατομικό, επειδή η αγάπη σας θα του προσφέρει ελευθερία. Κάτω από τη σκιά της αγάπης σας, υπό την προστασία της, ο άλλος άνθρωπος θα αρχίσει να αναπτύσσεται και να μεγαλώνει.

Κάθε ανάπτυξη χρειάζεται αγάπη, αλλά η αγάπη αυτή πρέπει να είναι άνευ όρων. Αν προσφέρεται με συνθήκες, τότε η ανάπτυξη δεν μπορεί να είναι ολική, διότι αυτές οι συνθήκες θα την παρεμποδίσουν.

Να αγαπάτε άνευ όρων, μη ζητάτε τίποτα σε αντάλλαγμα. Πολλά έρχονται πίσω σε εσάς από μόνα τους -αυτό είναι κάτι διαφορετικό-, αλλά μη μετατραπείτε σε ζητιάνους. Στην αγάπη, να λειτουργείτε σαν αυτοκράτορες. Προσφέρετε αυτό που θέλετε και δείτε τι θα γίνει: η ζωή θα σας το επιστρέψει χίλιες φορές μεγαλύτερο. Πρώτα όμως πρέπει να αποκτήσετε το ταλέντο της προσφοράς.

Διαφορετικά, παραμένει κάποιος παγιδευμένος στη μιζέρια. Προσφέρει ελάχιστα και περιμένει την αναμοιβή, και αυτή η ίδια η αναμονή και η προσδοκία καταστρέφουν την όλη ομορφιά της προσφοράς του.

Η χειραγώγηση στη σχέση

Όταν περιμένεις και προσδοκάς, ο άλλος αισθάνεται χειραγωγούμενος. Μπορεί να το πει, μπορεί και όχι, αλλά σίγουρα νιώθει ότι τον χειραγωγείτε. Και όποτε νιώθει κάποιος ότι ο άλλος προσπαθεί να τον χειραγωγήσει, θέλει να επαναστατήσει εναντίον του, γιατί η χειραγώγηση αυτή αντιτίθεται στην εσωτερική απαίτηση καταστρέφει την προσωπική του ολοκλήρωση.

Οποιαδήποτε εξωτερική απαίτηση διαιρεί τον άνθρωπο, αποτελεί ένα έγκλημα εναντίον του, επειδή η ελευθερία του είναι μολυσμένη. Τότε παύει πλέον να είναι ιερός. Δεν αποτελεί πλέον τον στόχο, αλλά χρησιμοποιείται ως μέσο.

Κάθε ον είναι ένας στόχος προς τον εαυτό του. Η αγάπη σάς αντιμετωπίζει ως έναν στόχο προς τον εαυτό της. Δεν πρέπει να παρασυρθείτε σε καμία προσδοκία.

Υπάρχουν, λοιπόν, ορισμένα πράγματα που πρέπει να θυμόμαστε. Το ένα είναι να αγαπάμε, αλλά όχι ως ανάγκη - ως μοίρασμα. Αγαπήστε, αλλά μην περιμένετε αντάλλαγμα, απλώς προσφέρετε. Αγαπήστε, αλλά να θυμάστε ότι η αγάπη σας δεν πρέπει να γίνει φυλακή για το άλλο άτομο. Αγαπήστε, αλλά δείξτε μεγάλη προσοχή γιατί κινείστε σε ιερό έδαφος!

Η αγάπη δεν είναι συμβιβασμός ούτε προσκόλληση

Η αγάπη που πηγάζει από τη μοναχικότητα δεν είναι συνηθισμένη αγάπη.

Δεν συνδέεται με τον πόθο, αντιθέτως, είναι η μεγαλύτερη μεταμόρφωση του πόθου στην αγάπη. Εάν προσπαθήσει να σας σκλαβώσει, τότε δεν είναι αγάπη. Η αγάπη αυτού του τύπου σκοτώνει, καταστρέφει την ατομικότητα του άλλου ατόμου και τον τραβάει προς τα κάτω. Δεν τον βελτιώνει, δεν του δίνει χάρη. Τον τραβά στη λάσπη και όλοι όσοι είναι μπλεγμένοι σε τέτοιου είδους σχέσεις κάποια στιγμή αρχίζουν να αισθάνονται ότι συμβιβάζονται με κάτι βρώμικο.

Η αγάπη πρέπει να σας χαρίζει ελευθερία. Μη συμβιβαστείτε ποτέ με κάτι λιγότερο! Η αγάπη πρέπει να σας προσφέρει απόλυτη ελευθερία, να σας μετατρέψει σε έναν περιπλανώμενο στον ουρανό της ελευθερίας, χωρίς ρίζες πουθενά.

Η αγάπη δεν είναι προσκόλληση, αλλά ο πόθος ναι, είναι προσκόλληση.

Εάν αγαπάτε βαθιά, σταδιακά θα συνειδητοποιήσετε ότι η αγάπη σας γίνεται όλο και πιο διαλογιστική. Μια λεπτή ποιότητα σιωπής εισέρχεται μέσα σας. Οι σκέψεις εξαφανίζονται, τα κενά εμφανίζονται, οι σιωπές. Αγγίζετε το δικό σας βάθος.

Το παρόν άρθρο αποτελεί αδειοδοτημένο απόσπασμα από το βιβλίο του Osho: Τι είναι η αγάπη που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα.