Αντιμετωπίζοντας τη γκρίνια των παιδιών

Ακρόαση άρθρου......

Η παιδική γκρίνια είναι μία κατάσταση που οδηγεί σε εκνευρισμό των γονέων και σε έντονες ενδοοικογενειακές φασαρίες. Η μαμά καταλήγει να γίνεται υστερική και ο μπαμπάς στην προσπάθειά του να λύσει μία κατάσταση τελικά την αποφεύγει φεύγοντας από αυτήν. 

Τα παιδιά γκρινιάζουν κυρίως, γιατί νιώθουν συναισθηματικά μόνα τους και επιζητούν την προσοχή των γονέων με λάθος τρόπο. Επίσης, γκρινιάζουν για να αποκτήσουν κάτι που θέλουν για παράδειγμα να παρακολουθήσουν ένα παιχνίδι στο tablet, αλλά ο γονιός το αρνείται. Τα παιδιά γκρινιάζουν, επειδή δε θέλουν να ικανοποιήσουν την επιθυμία των γονιών τους (για παράδειγμα να διαβάσουν κάτι ή να τακτοποιήσουν το δωμάτιό τους).

Τρόποι αντιμετώπισης της παιδικής γκρίνιας

Για να αντιμετωπίσουμε την παιδική γκρίνια μπορούμε να επιχειρήσουμε κάποιους τρόπους διαχείρισής της. Αρχικά, ως γονείς είμαστε τα πρότυπα των παιδιών μας άρα και δε πρέπει ούτε εμείς να χρησιμοποιούμε τη γκρίνια. Αν τα παιδιά μας δουν να γκρινιάζουμε στο σπίτι για το αφεντικό μας, τη μητέρα μας, την φίλη μας σίγουρα θα μας μιμηθούν.

Οπότε προσπαθήστε να χαλαρώσετε και δείξτε την απαραίτητη ψυχραιμία και ηρεμία.

Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το χιούμορ και να γελάσετε κάτι το οποίο θα θεραπεύσει τη γκρίνια του παιδιού άμεσα. Ως γονείς χρειάζεται να έχετε μία σταθερή στάση στις απαιτήσεις του παιδιού ώστε να μη χρησιμοποιεί τη γκρίνια για να πετύχει τους σκοπούς του.

Μία φορά το παιδί να γκρινιάξει για κάτι και το πετύχει μετά θα ξαναγκρινιάξει σίγουρα για να πετύχει κάτι άλλο. Επίσης, μπορείτε να πείτε στα παιδιά ότι είστε διατεθειμένοι να τα ακούσετε όταν σταματήσουν την γκρίνια, οπότε μπορούν να πάνε στο δωμάτιό τους και να ηρεμήσουν. Να γνωρίζετε ότι η αγκαλιά και η γενικότερη έκφραση της αγάπης είναι απαραίτητη για την αντιμετώπιση της παιδικής γκρίνιας.

Ο τρόπος που δείχνουμε την αγάπη είναι πάρα πολύ σημαντικός στην ανάπτυξη του παιδιού και μάλιστα ένας γονιός, για να είναι καλός γονιός, θα πρέπει να κοιτάει μέσα του, να μπορεί να βρίσκει και να διορθώνει τα δικά του λάθη.

Όσο καλύτερα γνωρίζουν οι γονείς τον εαυτό τους, τα όριά τους, τόσο καλύτερα και πιο εποικοδομητικά θα σχετίζονται με τα παιδιά τους.

Για την αντιμετώπιση της παιδικής γκρίνιας είναι πολύ βασική η ενίσχυση του παιχνιδιού ανάμεσα στο γονιό και στο παιδί. Οι γονείς χρειάζεται να παίζουν με τα παιδιά τους τουλάχιστον μισή ώρα καθημερινά. Έτσι λοιπόν, μπορούμε να αφήσουμε το παιδί να διαλέξει ένα παιχνίδι, να το οργανώσει αυτό χωρίς τη δική μας παρέμβαση.

Πολύ σημαντικό είναι να μην ασκήσουμε καθόλου κριτική στο παιδί κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, αν το παιδί θελήσει άλλη δραστηριότητα καλό είναι να το ακολουθήσουμε χωρία να πούμε κάτι κι αν κάνει καμιά μικρή ανεπιθύμητη συμπεριφορά να μη δώσουμε μεγάλη σημασία και καταστρέψουμε την ώρα του παιχνιδιού με το παιδί μας.

Επιπλέον, ενόσω ασχολούμαστε με το παιδί να μην βιαζόμαστε να τελειώσουμε, να μην ανταγωνιζόμαστε το παιδί μας και να μην ασχολούμαστε παράλληλα και με άλλα δικά μας θέματα, όπως το κινητό ή την τηλεόραση. Παρατηρήστε τα επιτεύγματα του παιδιού και κάντε το να νιώσει μοναδικό.

Μπορείτε να ανταμείβετε το παιδί σας και να το ενισχύετε θετικά όταν μοιράζεται και είναι γενναιόδωρος, όταν συγχωρεί, όταν βοηθά και ζητάει βοήθεια, όταν ακούει, όταν ζητάει συγνώμη, όταν επιλύει μόνο του διάφορα προβλήματα. Είναι σίγουρο πως όταν οι γονείς αφιερώσουν ποιοτικό χρόνο στα παιδιά τους και τα ενθαρρύνουν για κάτι η γκρίνια στο σπίτι θα ελαττωθεί κατά πολύ.

Ποιοί κανόνες μετριάζουν την παιδική γκρίνια

Αξιοσημείωτη συσχέτιση μπορεί να έχει η γκρίνια με την εφαρμογή κανόνων στο σπίτι. Οι γονείς θα πρέπει να σκεφτούν και να γράψουν τους κανόνες του σπιτιού με σαφήνεια και χωρίς μεγάλη αυστηρότητα, ώστε τα παιδιά να νιώθουν σταθερότητα και ασφάλεια στο σπίτι.

Ένα παιδί που γνωρίζει τους κανόνες το πιθανότερο είναι να μη γκρινιάξει. Οι κανόνες θα πρέπει να είναι κάπου τοιχοκολλημένοι ώστε να μη γίνονται διαπραγματεύσεις. Επιπλέον, θα πρέπει να είναι ανάλογοι με την ηλικία του παιδιού ώστε να τους κατανοεί.

Οι κανόνες δε θα πρέπει να υπερβαίνουν τους πέντε και θα πρέπει να είναι διατυπωμένοι με ακρίβεια. Για παράδειγμα, για τα παιδιά από τρία έως έξι ετών θα μπορούσαν να μπουν οι κανόνες:

• Όταν ξυπνώ, πάω τουαλέτα
• Βουρτσίζω τα δόντια μου
• Ντύνομαι με τα ρούχα που επιλέγω με τη μαμά μου (ή δικής μου επιλογής ανάλογα με την ηλικία)
• Τρώω πρωινό και βοηθάω στο μάζεμα του πρωινού
• Μαζεύω τα παιχνίδια μου όταν τελειώνω. Έτσι τα παιδιά όταν θεωρήσουν ότι αυτοί οι κανόνες δεν διαπραγματεύονται και είναι για το καλό τους θα αποφευχθεί στο ελάχιστο η γκρίνια που θα αφορά την τουαλέτα, το μάζεμα ή και το ντύσιμο.

Πηγές:

1. Carr, A.(1999).The Handbook of Child and Adolescent Clinical Psychology. London:Routledge.

2. Stallard, P. (2006). (Επιμ. Μ. Ζαφειροπούλου) Σκέφτομαι Σωστά – Νιώθω καλά. ¨Ένα Εγχειρίδιο Γνωσιακής – Συμπεριφοριστικής Θεραπείας για Παιδιά

Συγγραφή - Επιμέλεια Άρθρου

Αγγελίδου Ασημίνα - Ψυχολόγος

Αγγελίδου Ασημίνα: έχει επιβεβαιωθεί από το Psychology

Οι πληροφορίες που αναφέρονται στον επαγγελματικό κατάλογο ειδικών παρέχονται από τους ίδιους τους ειδικούς, κατά την εγγραφή τους στο σύστημα. Όταν βλέπετε την ένδειξη «έχει επιβεβαιωθεί από το Psychology”, σημαίνει ότι το Psychology έχει ελέγξει, με email, τηλεφωνικά ή/και με λήψη των σχετικών εγγράφων, τα ακόλουθα στοιχεία:

• Ότι ο ειδικός είναι υπαρκτό πρόσωπο.
• Ότι τα πτυχία οι τίτλοι και οι εξειδικεύσεις που αναφέρει είναι αληθινά.
• Ότι οι πληροφορίες που αναφέρει ισχύουν.

Ψυχολόγος, Εξειδικευμένη σε πρόγραμμα ψυχοθεραπείας - Γνωστική-Συμπεριφορική Θεραπεία, μεταπτυχιακά στη Ψυχολογία Υγείας και Ψυχολογία Παιδιών και Εφήβων.

2510.211540

Δείτε όλα τα άρθρα Σελίδα ειδικού