Ένας κόκκος ρύζι. Ποια είναι η ιστορία πίσω από τις ιστορίες; Συνέντευξη με τον συγγραφέα, Τρύφωνα Τριανταφυλλίδη

Ακρόαση άρθρου......

Το Ένας κόκκος ρύζι είναι μια συλλογή από 12 μικρές ιστορίες. Αφορούν τον έρωτα, τις σχέσεις των ανθρώπων, τις αναμνήσεις τους, την υπαρξιακή αγωνία τους. Γραμμένες με γρήγορο, λιτό τρόπο, διατρέχουν το διάστημα ανάμεσα στο πραγματικό και το φανταστικό, το σοβαρό και το αστείο, ανάμεσα στο πριν, στο μετά, στο τώρα.

Συναντηθήκαμε με τον συγγραφέα, Τρύφωνα Τριανταφυλλίδη και μιλήσαμε μαζί του για το βιβλίο του που μόλις κυκλοφόρησε, από τις εκδόσεις Αρμός.

ΕΡ. Το «Ένας κόκκος ρύζι» είναι μια συλλογή από 12 ιστορίες. Ποια είναι η ιστορία πίσω από τις ιστορίες;
ΑΠ. Ίσως η ιστορία ενός ανθρώπου που κάποια στιγμή στην ζωή του κάνει μια μικρή στάση, κοιτάει προς τα πίσω, κάνει μια ανασκόπηση, μια αναδρομή πριν συνεχίσει παρακάτω.

ΕΡ. Συνεπώς οι ιστορίες είναι πραγματικές, είναι αυτοβιογραφικές;
ΑΠ. Όχι, όλες οι ιστορίες (εκτός από την πρώτη που στάθηκε η αφορμή για το ξεκίνημα) είναι φανταστικές όσο αφορά την εξέλιξη, τα πρόσωπα, την πλοκή. Από την άλλη όμως είναι πραγματικές όσο αφορά αυτό που θέλουν να μας πουν, την εξέλιξη του συναισθήματος, την στάση απέναντι στην ζωή.

Κατά μια βαθύτερη έννοια είναι αυτοβιογραφικές έστω και αν είναι φανταστικές.

Η φαντασία αφήνει περισσότερη ελευθερία για να χτίσεις έναν κόσμο που θα λέει αυτό που θέλεις.

Εξάλλου, ακόμα όταν μιλώ στις ιστορίες σε πρώτο πρόσωπο, πάντα νοιώθω ότι κρατάω μια απόσταση. Δεν ζητώ από τον αναγνώστη παρασυρθεί και να πιστέψει την ίδια την ιστορία, του ζητώ να πιστέψει αυτό που η ιστορία θέλει να του πει.

ΕΡ. Ποιος είναι ο κύριος αφηγητής των ιστοριών σου;
ΑΠ. Σε μερικές ιστορίες η αφήγηση γίνεται σε πρώτο πρόσωπο, σε άλλες σε τρίτο πρόσωπο. Σε κάποιες η αφήγηση γίνεται από την σκοπιά μιας γυναίκας. Σε κάποια άλλη περίπτωση η ίδια ιστορία δίνεται μέσα από την οπτική δυο διαφορετικών προσώπων. Κάπου αλλού το πραγματικό μπερδεύεται με το φανταστικό. Οι αφηγητές διαφέρουν τόσο πολύ, όσο και οι ιστορίες μεταξύ τους, αυτό ελπίζω τουλάχιστον.
Στην ουσία όμως ο αφηγητής δεν θα μπορούσε παρά να είναι ο ίδιος ο συγγραφέας έστω και αν αυτός κρύβεται πίσω από διαφορετικά πρόσωπα κάθε φορά.

ΕΡ. Τι καινούριες ιστορίες έφερε αυτό το βιβλίο;
ΑΠ. Ζούμε σε έναν κόσμο που κυριαρχείται από εικόνες, από μύθους και ιστορίες που παράγονται αλλά κυρίως διακινούνται σε τεράστιες ποσότητες. Μέσα σε αυτό το περιβάλλον το να καταφέρεις να πεις κάτι καινούριο, μια καινούρια ιστορία, είναι από μόνο του ένα επίτευγμα.

Από την άλλη ο καθένας μας είναι με έναν τρόπο μοναδικός. Αν σημασία δεν έχει μόνο τι μας συμβαίνει αλλά και το πως στεκόμαστε εμείς απέναντι στις καταστάσεις, τότε ναι, ίσως το βιβλίο να φέρνει κάτι καινούριο. Δεν θέλω να διδάξει κάτι, θέλω να δείξει μια στάση που μπορεί να είναι χρήσιμη και παρηγορητική και για κάποιον άλλον.

ΕΡ. Είσαι πια ένας συγγραφέας;
ΑΠ. Άλλοι λένε ότι για να γίνεις συγγραφέας πρέπει να γράψεις τρία τουλάχιστον βιβλία, άλλοι λένε για περισσότερα. Εγώ προς το παρόν είμαι ο συγγραφέας ενός βιβλίου, το έγκλημά μου είναι στιγμιαίο, δεν είναι «καθ’ έξιν και κατ’ εξακολούθηση». Είμαι μια χαρά με αυτό και δεν ξέρω το αν και πότε θα ακολουθήσει το επόμενο βιβλίο.

Αποκτήστε το βιβλίο "Ένας κόκκος ρύζι" των εκδόσεων Αρμός, από το βιβλιοπωλείο του Psychology.gr

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα

Ο Τρύφων Τριανταφυλλίδης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1959. Με το που μπήκε στην εφηβεία της ωριμότητάς του άρχισαν να τον ανακαλύπτουν περιπλανώμενες ιστορίες που έψαχναν συγγραφέα.

Μετά από μια ζωή επιχειρηματία μέχρι τα 40 του, μετά από μια ζωή πληροφορικάριου ειδικευμένου σε θέματα που είχαν να κάνουν με μαθηματικά και τεχνητή νοημοσύνη, μια ακόμα εκδοχή ζωής φάνηκε μπροστά του.

Συγκέντρωσε και έγραψε αυτές τις ιστορίες σε κάτι που θέλει να γίνει ένα βιβλίο και είναι πολύ περίεργος για το τι θα ακολουθήσει μετά.