Ομοφοβία, κοινωνικές αντιλήψεις, ομόφυλα ζευγάρια και οικογένεια

Ακρόαση άρθρου......

Η λέξη ομοφοβία χρησιμοποιείται για να περιγράψει την εχθρική συμπεριφορά, το μίσος και τις κοινωνικές διακρίσεις που δέχονται άνθρωποι που είναι ομοφυλόφιλοι (επιστημονικά χαρακτηρίζονται ως άνθρωποι με ομοερωτικό προσανατολισμό). Ζώντας σε μία κοινωνία που από μικρή ηλικία μας μυεί στην άποψη ότι η ετεροφυλία αποτελεί τη μόνη αποδεκτή και σωστή σεξουαλική συμπεριφορά, μπορούμε να αντιληφθούμε το πόσο δύσκολο είναι για έναν ομοφυλόφιλο άνθρωπο να αποδεχτεί με ευκολία τον εαυτό του χωρίς να φοβάται ότι θα απορριφθεί από την οικογένεια, τους φίλους ή και την εργασία του.  

Διάχυτες είναι οι αντιλήψεις που αφορούν το αν κάποιος επιλέγει να έχει ομόφυλο σεξουαλικό προσανατολισμό ή αν απλώς τον υιοθετεί ως έναν τρόπο ζωής από επιλογή. Αν λάβουμε υπόψη μας την κοινωνική προκατάληψη και τη στέρηση θεμελιωδών δικαιωμάτων, είναι ολίγον ιλαρό να ισχυριστούμε ότι ένας άνθρωπος επιλέγει συνειδητά να μην είναι αποδεκτός από το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας, να φοβάται διαρκώς την απόρριψη και να μην έχει το δικαίωμα να θεωρείται συγγενής πρώτου βαθμού σε μία κατάσταση έκτακτης ανάγκης ( πχ, σε περίπτωση νοσηλείας σε νοσοκομείο).

Ο ετερόφυλος σεξουαλικός προσανατολισμός θεωρείται ο εξ ορισμού σεξουαλικός προσανατολισμός μέχρι ο ίδιος ο άνθρωπος να ξεκαθαρίσει τι είναι. Μάλιστα, πολλοί ισχυρίζονται ότι άνθρωποι στρέφονται σε ομόφυλες σχέσεις , επειδή είχαν κάποια ’’ τραυματική’’ ετερόφυλη εμπειρία ( το ίδιο όμως θα μπορούσε να αναρωτηθεί κάποιος και για μία ομόφυλη σχέση). Η κατάσταση ενός ατόμου που συνειδητοποιεί την ομόφυλη σεξουαλική του ταυτότητα είναι μία στιγμή και απελευθέρωσης αλλά και άγχους, λόγω του κοινωνικού αποκλεισμού που βιώνουν πολλές φορές οι ομόφυλοι άνθρωποι.

Δεν είναι λίγες οι φορές που παρατηρείται και το φαινόμενο της εσωτερικευμένης ομοφοβίας ( ομοφυλόφιλοι να νοιώθουν μίσος για τον εαυτό τους εξαιτίας του σεξουαλικού τους προσανατολισμού), κάτι το οποίο τους οδηγεί στην καταπίεση της ομοερωτικής επιθυμίας και στην υιοθέτηση ετερόφυλης συμπεριφοράς , η οποία αποσκοπεί και στην αποδοχή του ίδιου από το περιβάλλον του, αλλά και για να νοιώσει και το ίδιο το άτομο ετερόφυλο, προσπαθώντας να μη γίνει αποδέκτης απόρριψης και ειρωνείας.

Αιτιολογία Ομοφοβίας

Οι αντιλήψεις τις οποίες διοχέτευσε στην κοινωνία η πατριαρχία και η ιεράρχηση των καθηκόντων που δίνει η ίδια στα δύο φύλα. Ο άνδρας θεωρείται αρχηγός της οικογένειας, η γυναίκα αφοσιώνεται στην ανατροφή και την επιμέλεια των παιδιών και στο νοικοκυριό (η προσφορά της μάλιστα μαθαίνεται ότι είναι υποχρέωση, για αυτό και δε λαμβάνει πάντα την εκτίμηση που της αξίζει). Οι ομόφυλες οικογένειες σπάνε αυτό το στερεότυπο και για αυτό γίνονται αντικείμενο μίσους και ρατσισμού.

Η Εκκλησία και η ξεκάθαρα ομοφοβική της στάση, η οποία ασκεί μεγάλη επιρροή στην Ελληνική κοινωνία. Για την Εκκλησία και τη χριστιανική αντίληψη το σεξ συνδέεται στενά με την παραγωγή απογόνων, για αυτό και θεωρεί νόμιμη μόνο την ένωση άνδρα και γυναίκας, επειδή από αυτή παράγονται βιολογικά τέκνα. Ωστόσο, δεν ασπάζονται αυτή την αντίληψη όλες οι χριστιανικές οργανώσεις, αφού υπάρχουν εκκλησίες οι οποίες και αποδέχονται και ευλογούν την ένωση ομόφυλων ζευγαριών.

Καταπιεσμένη ομόφυλη επιθυμία: Δεν είναι λίγες οι φορές που αποδεικνύεται ότι όσο πιο πολύ κραυγάζει κάποιος κατά της ομόφυλης συντροφικότητας, τόσο περισσότερο αυτό προσπαθεί να κρύψει καταπιεσμένα ομόφυλα συναισθήματα.

Διάχυτες προκαταλήψεις οι οποίες και υστερούν λογικής , αλλά και επιστημονικά είναι αστήρικτες. Η αντίληψη ότι οι ομοφυλόφιλοι άνθρωποι δεν μπορούν και δεν είναι ικανοί για τη σύναψη μακροχρόνιων και μονογαμικών σχέσεων, συσχέτιση της ομοφυλοφιλίας με εγκληματικές ενέργειες ( παιδεραστία) , η αντίληψη ότι είναι αχαλίνωτοι και δεν αποζητούν τη συντροφικότητα και την αληθινή αγάπη αλλά μόνο τη σεξουαλική ικανοποίηση, διάφορα σενάρια συνομωσίας που πιστεύουν ότι η νομιμοποίηση των ομόφυλων σχέσεων αποσκοπεί στο να διαλύσει το θεσμό της οικογένειας , αλλά η πεποίθηση ότι η ομοφυλοφιλία σχετίζεται με τη μεγαλύτερη εξάπλωση του ιού του AIDS.

Τις περισσότερες φορές ο μοναδικός λόγος που ασπάζονται πολλοί για την εναντίωση στη νομιμοποίηση των ομόφυλων σχέσεων είναι το γεγονός ότι δεν μπορεί από ένα ομόφυλο ζευγάρι να παραχθεί παιδί που να είναι βιολογικός απόγονος και των δύο. Όμως, το να ορίζει κάποιος τι είναι φυσιολογικό καθαρά και μόνο με την αναπαραγωγή είναι περιοριστικό, αλλά και άδικο: Τι συμβαίνει με τα ζευγάρια που δεν μπορούν να τεκνοποιήσουν, με τα μέτρα αντισύλληψης, με τη σεξουαλική δραστηριότητα των γυναικών μετά την εμμηνόπαυση. Αν κάποιος ισχυριστεί ότι ένας ετερόφυλο ζευγάρι το οποίο δε μπορεί ή δε θέλει να αποκτήσει παιδιά, δεν πρέπει να έχει δικαίωμα στο γάμο ή στη σύναψη συμφώνου συμβίωσης, θα χαρακτηριστεί καταπατητής ανθρώπινων δικαιωμάτων. Αυτό που συμπεραίνει κάποιος λοιπόν είναι ότι ο κάθε άνθρωπος πρέπει να έχει ίδια δικαιώματα απέναντι στο σύντροφό του και να μην απορρέει το δικαίωμα στη νομιμοποίηση της σχέσης από την αναπαραγωγή.

Επιπλέον το να υπακούει κανείς τυφλά σε ένα θρησκευτικό δόγμα χωρίς να λαμβάνει υπόψη του την αγάπη και τα αληθινά συναισθήματα, αλλά και την άποψη της Επιστήμης, η οποία έχει αποφανθεί για τον ομόφυλο σεξουαλικό προσανατολισμό και τον θεωρεί μία υγιή σεξουαλική συμπεριφορά, είναι και ακραίο και επίφοβο.

Οι ομόφυλες σχέσεις δε διαφέρουν ουσιαστικά σε τίποτα από τις ετερόφυλες. Χαρακτηρίζονται από τις ίδιες ανάγκες, έχουν ανάγκη την ίδια προσοχή και αφοσίωση και τον ίδιο πόνο στο χωρισμό και την ερωτική απογοήτευση. Η πεποίθηση ότι μία ομόφυλη σχέση υστερεί αληθινής αγάπης, τρυφερότητας και έρωτα δεν περιέχει καμία δόση αλήθειας. Πολλοί ετερόφυλοι έχουν άστατη και αχαλίνωτη σεξουαλική ζωή , χωρίς καμία συναισθηματική δέσμευση και αποζητούν μόνο τη σεξουαλική ικανοποίηση, όπως υπάρχουν και ομόφυλα ζευγάρια που βρίσκονται σε ώριμη σχέσης αγάπης και έρωτα για πολλά χρόνια. Η ποιότητα και το πόσο πιστός και αφοσιωμένος είναι ένας άνθρωπος σε μία συναισθηματική σχέση δεν απορρέει από το σεξουαλικό του προσανατολισμό, αλλά από τη φιλοσοφία, την προσωπική ηθική και τη στάση ζωής που έχει ως άνθρωπος.Επίσης έχει παρατηρηθεί ότι ομόφυλες σχέσεις μπορούν και είναι περισσότερο ισορροπημένες και δίκαιες σε σημαντικά θέματα της καθημερινής διαβίωσης (πχ , οικιακές εργασίες). Και αυτό διότι η κατανομή των υποχρεώσεων δεν απορρέει από τα στερεότυπα που έχουν εμπλουτιστεί στο διάβα των αιώνων για τους ρόλους των δύο φύλων, αλλά από την ισότιμη συμμετοχή δύο ανθρώπων σε μία συντροφική σχέση. Επιπλέον , η αντίληψη ότι το AIDS αφορά αποκλειστικά τις ομόφυλες σχέσεις είναι επίσης μία αντίληψη που δεν ευσταθεί σε καμία περίπτωση. Και αυτό διότι ο ιός ζητά ένα σώμα ξενιστή, ανεξαρτήτως του σεξουαλικού προσανατολισμού και του φύλου που εμπλέκεται.

Επίσης οι ομοφυλόφιλοι άνθρωποι δε θέλουν να επιβάλλουν τη σεξουαλικότητά τους, ούτε να βλάψουν την οικογένεια κανενός, αγωνίζονται για την κατοχύρωση των ανθρώπινων δικαιωμάτων τους. Ο ιός προσβάλλει τους ανθρώπους που δεν έχουν φροντίσει για την προστασία της υγείας τους. Τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα απειλούν κάθε άνθρωπο, ετερόφυλο και ομοφυλόφιλο, ο οποίος δεν παίρνει τα απαραίτητα μέτρα προστασίας για τον εαυτό του.

Ένα θέμα για το οποίο γίνεται ιδιαίτερη μνεία και σηκώνει ιδιαίτερα αρνητικές αντιδράσεις είναι το αν οι ομόφυλοι άνθρωποι μπορούν να αποκτήσουν παιδιά και να διεκδικήσουν το δικαίωμα στη γονεϊκότητα. Οι κυρίαρχες και πάλι αντιλήψεις είναι ότι ένα παιδί δε θα μπορέσει να μεγαλώσει υγιώς σε ένα ομόφυλο περιβάλλον, ότι χρειάζεται και το πατρικό και το μητρικό πρότυπο, ότι θα μυηθεί στην ίδια σεξουαλική συμπεριφορά. Η κυρίαρχη αντίληψη είναι ότι ένα παιδί πρέπει να μεγαλώσει με το πρότυπο του πατέρα και της μητέρας, αφού από την ένωση των δύο γεννάται ως απόγονος. Ναι, η φύση όρισε ότι ένας άνδρας και μία γυναίκα μπορούν να αποκτήσουν βιολογικούς απογόνους. Όμως ότι είναι φυσικό δε σημαίνει ότι είναι και πραγματικά ικανό στο να εκπληρώσει το ρόλο του και να είναι ικανός ως γονέας. Η ετερόφυλη σεξουαλική συμπεριφορά δεν εγγυάται από μόνη της σε καμία περίπτωση τη σωστή ανατροφή και την κάλυψη των αναγκών  - υλικών και συναισθηματικών – ενός παιδιού.

Η οικογένεια είναι ένας από τους αρχαιότερους και πιο διαχρονικούς θεσμούς στην ανθρωπότητα, διότι μέσω αυτής παρέχονται όλα αυτά που έχει ανάγκη ένας νέος οργανισμός για να συντηρηθεί, τόσο σε υλικό όσο και σε ψυχολογικό επίπεδο, διότι μέσω αυτής μεταγγίζονται σε κάθε νέο άνθρωπο πρότυπα και αξίες που συμβάλλουν στην υγιή ανάπτυξη και την κοινωνικοποίησή του. Ταυτόχρονα, είναι και ένας θεσμός ο οποίος με το πέρασμα του χρόνου και των εποχών μεταβάλλεται και εγκολπώνει μέσα της απαιτήσεις που γεννά η πρόοδος της κοινωνίας και οι διαφορετικές ανάγκες συνύπαρξης των ανθρώπων.

Πολλές κοινωνίες θεωρούσαν φυσιολογικά και αποδεκτά πρότυπα οικογένειας που στις ημέρες μας φαντάζουν ξεπερασμένα και απάνθρωπα (στην αρχαία Ρώμη ο άνδρας σύζυγος είχε δικαίωμα ζωής επάνω στη σύζυγο και τα παιδιά του και αυτό θεωρούταν το σωστό, οι πατριαρχικές κοινωνίες που βασίστηκαν στην υποτίμηση της γυναίκας ως ανθρώπινης ύπαρξης, απαίτησαν υποδούλωση στην εξουσία του άνδρα και στον εξοβελισμό κάθε δικών της αναγκών και απαιτήσεων. Αυτά τα πρότυπα οικογενειών κάποτε ήταν τα κοινωνικά αποδεκτά και όμως παρήλθαν και –ευτυχώς για εμάς- ξεπεράστηκαν σε μεγάλο βαθμό.

Διότι η οικογένεια αλλάζει, μεταβάλλεται με το πέρασμα των χρόνων, των αιώνων, δημιουργεί νέα πρότυπα οικογένειας που ξεπερνούν πια τη βιολογική συγγένεια και απορρίπτει κάποια άλλα.

Και εδώ είναι που ο λόγος της Επιστήμης έρχεται να συγκρουστεί με θρησκευτικές προκαταλήψεις, στερεοτυπικές αντιλήψεις διαποτισμένες από άγνοια, την ίδια στιγμή που όλο και περισσότερες έρευνες αποδεικνύουν το αυτονόητο: ότι η ποιότητα των γονιών είναι εκείνη που δίνει αξία στο γονεϊκό τους ρόλο, κι όχι ο σεξουαλικός τους προσανατολισμός. Εξάλλου, αν κάνω λάθος διορθώστε με, οι ομοφυλόφιλοι άνθρωποι ήρθαν στον κόσμο από ομόφυλους γονείς.

Το γεγονός είναι ότι οι ετερόφυλοι, απλά και μόνο εξαιτίας της "φυσιολογικής" σεξουαλικής τους συμπεριφοράς μπορούν να αποκτήσουν παιδιά όποτε θελήσουν, ακόμη και για την πλάκα τους, ακόμη και μετά από μία τυχαία γνωριμία.

Η βιολογική ικανότητα κάποιου να αναπαραχθεί δε σημαίνει ότι έχει και τη δυνατότητα να εκπληρώσει σωστά τα καθήκοντά του ως γονέας. Η ετερόφυλη σεξουαλική συμπεριφορά από μόνη της δεν αρκεί για το μεγάλωμα ενός νέου ανθρώπου, δεν καθιστά από μόνη της την ικανότητα στη γονεϊκή αποστολή, για αυτό και καθημερινά βλέπουμε πάρα πολλά παιδιά ταλαιπωρημένα, παρατημένα , δυστυχισμένα, κακοποιημένα, μέσα στο μοντέλο οικογένειας που θεωρείται το σωστό και το αποδεκτό. Την ίδια στιγμή που ένας πατέρας κακοποιεί το παιδί του ή μία μητέρα που εγκαταλείπει τα παιδιά της, ένας ομοφυλόφιλος άνθρωπος που επιθυμεί να δώσει αγάπη δεν μπορεί να σκεφτεί καν το δικαίωμα στην παιδοθεσία ή στην απόκτηση παιδιού μέσω παρένθετης μητέρας, εξαιτίας της σεξουαλικότητάς του και μόνο, εξαιτίας της ομοφοβίας που διαποτίζει την κοινωνία. Γονιός είναι αυτός που παρέχει στοργή ,άνευ όρων αγάπη, ηθική και υλική στήριξη στο παιδί του κι αυτό δε σχετίζεται το φύλο ή τη βιολογική συγγένεια, όπως συμβαίνει πχ, στην περίπτωση της υιοθεσίας.

Ένα παιδί μπορεί να κακοποιείται σε ένα περιβάλλον με μπαμπά και μαμά, ένα παιδί μπορεί να μεγαλώνει σε ένα περιβάλλον με μία μητέρα γιατί ο πατέρας σκοτώθηκε στη διάρκεια της εγκυμοσύνης ή γιατί εξαφανίστηκε μόλις έμαθε για αυτή, σε ένα περιβάλλον με έναν πατέρα γιατί οι περιστάσεις, οι επιλογές της μητέρας ή η ζωή έκαναν αδύνατη τη συμβίωση όλων μαζί, σε ένα περιβάλλον με έναν παππού και μία γιαγιά γιατί οι γονείς μπορεί να σκοτώθηκαν ή να μπήκαν φυλακή για διάφορα χρέη.

Ένα παιδί μπορεί επίσης να μεγαλώνει όμορφα σε ένα περιβάλλον με μπαμπά και μαμά, ένα παιδί μπορεί να παίρνει αγάπη από τις κυρίες ενός ιδρύματος, ένα παιδί μπορεί να υιοθετείται από μία γυναίκα που δεν μπορούσε ή δεν κατάφερε να αποκτήσει δικά της παιδιά. Πολλά και διάφορα παραδείγματα που προσπαθούν να δείξουν το αυτονόητο: ότι το φύλο ενός γονιού δεν παίζει πάντα ρόλο στην υγιή διαπαιδαγώγηση του παιδιού, αλλά η αγάπη και η στοργή που λαμβάνει. Αυτό δεν κάνει αυτόματα τους ομοφυλόφιλους γονείς καλύτερους από τους ετερόφυλους, όπως δε θα τους έκανε το ύψος ή αν είναι λεπτοί ή πιο εύσωμοι. Γονιός είναι αυτός που δίνει αγάπη και αυτό δε σχετίζεται με τη σεξουαλική ταυτότητα.

Θα ήθελα κάποτε να ζήσω σε έναν κόσμο που κανένας δε θα έχει λιγότερα δικαιώματα επειδή είναι ομοφυλόφιλος και όλα τα παιδιά θα μεγαλώνουν ευτυχισμένα – είτε σε ομόφυλες, είτε σε ετερόφυλες- οικογένειες.