Τόσο οξύμωρο όσο ακούγεται. Να σε αγαπάνε και να σε πνίγουν. Να μην μπορείς να πάρεις ανάσα, μέσα από τις συμπεριφορές των ανθρώπων σου. Και αυτή η πρόταση απλώνεται σε όλες τις περιπτώσεις, οικογένεια, ερωτικοί σύντροφοι, περίγυρος.

Έφερες στον κόσμο έναν ή και περισσότερους ανθρώπους. Είσαι μητέρα και είναι ένας ρόλος, ένα λειτούργημα, μια κατάσταση απίστευτα σημαντική. Από εσένα εξαρτώνται πολλά. Και για τα καλά και για τα άσχημα έχεις τον πρώτο λόγο.

Η αγάπη ειναι ζωή και αν δεν εχεις αγάπη δεν εχεις ζωή … είπε ο Λέο Μπουσκάλια και εγώ είχα την παράξενη ευλογία να γνωρίσω- με έναν ιδιόρρυθμο τρόπο- έναν άνθρωπο που ήταν οπαδός αυτής της φράσης.

Η γιορτή της Μητέρας, τα τελευταία χρόνια γιορτάζεται στο έπακρον. Φυσικά σε αυτό έχουν βοηθήσει τα μέσα μαζικής δικτύωσης. Έτσι λοιπόν, για άλλη μια φορά, αμέτρητες αναφορές και αφιερώματα, για το ιερό και αγαπημένο πρόσωπο της «μάνας».

"Ε! Και;” μη βιαστείτε να χαρακτηρίσετε την έκφραση αυτή, ως μια έκφραση ωχαδελφισμού και αποφυγής.