Η κυριότερη εφαρμογή της συστημικής θεωρίας στην ψυχολογία είναι η οικογενειακή  ψυχοθεραπεία...(Boscolo et al., 1987; Bowen, 1978). Το βασικό ανθρώπινο κοινωνικό σύστημα της οικογένειας, κατά την συστημική προσέγγιση, δεν είναι απλά μια ομάδα ανθρώπων που αλληλεπιδρούν μεταξύ τους.

Η συστημική θεωρία βασίστηκε στη γενική θεωρία συστημάτων (Bertalanfy, 1968). Πρόκειται για μια θεωρία η οποία αναπτύχθηκε αρχικά στο χώρο της μηχανικής, για να βρει αργότερα εφαρμογή και σε άλλες επιστήμες, όπως η οικονομία, η βιολογία, και η πληροφορική. Η θεωρία των συστημάτων είναι μια σύγχρονη προσπάθεια σύνθεσης των διαφόρων όψεων της πραγματικότητας, υιοθετώντας μια ολιστική και «σχεσιακή» αντίληψη του κόσμου.

Η Κ. μες τις συνεδρίες συνεχώς κατηγορούσε την μάνα της. Αυτή πάντα έφταιγε για όλα! Για την ανταγωνιστική τους σχέση, για την χαμηλή της αυτοεικόνα, για την συνεχή της ανάγκη να της απολογείται ακόμα για όσα δεν έφταιξε. Για τις αποτυχημένες της σχέσεις με τους άνδρες. Για την ανασφάλεια της να μείνει μόνη.

Μου έλεγε το ζευγάρι για τις θυσίες που έκανε προκειμένου να σώσει το «όνειρο» του γάμου του, να διαφυλάξει την σχέση του από το ενδεχόμενο της διάλυσης. Κι εγώ από την ψυχοθεραπευτική μου πολυθρόνα έβλεπα πως κανένας απ’ τους δυο τους δεν ήξερε να αγαπά. Ο ένας, «ερωτευμένος» με την ανάγκη του για αυτοδικαίωση, καθώς αυτή καθρεφτιζόταν στην ασφυκτική αγκαλιά του άλλου.

Τα παιδιά πληγώνονται λιγότερο από τον «κακό» χαρακτήρα των γονέων τους. Τίποτα πιο σκληρό και επιζήμιο για ένα παιδί από τον γονιό που είναι κατ' ανάγκη "επιεικής" επειδή έχει αποκλείσει -πριν καλά καλά έρθει σε επαφή- τις "γωνίες" του χαρακτήρα του, που αποκόπτεται βίαια από τις κοινωνικά και ηθικά "δαχτυλοδειχτούμενες" πλευρές του επειδή δεν θέλει να μάθει πως τις έχει...