Τι πιο συνηθισμένο από το να βλέπουμε αδέλφια, τη μια στιγμή να τσακώνονται σαν το σκύλο με τη γάτα και την άλλη να φιλιώνουν και να παίζουν αγαπημένα;
Πώς θα πρέπει να αντιδράσουν οι γονείς και τι στάση να κρατήσουν στους αδελφικούς καβγάδες;

Η αισιοδοξία και ο θετικός τρόπος σκέψης αποτελούν μια στάση ζωής που δημιουργεί θετικά συναισθήματα αλλά συσχετίζεται και άμεσα με την καλή υγεία και κατ’ επέκταση με μια ευτυχισμένη ζωή. Είναι βασικό τα θεμέλια για τη δημιουργία του θετικού τρόπου αντίληψης της ζωής να εδραιωθούν από πολύ μικρή ηλικία. Γι’ αυτό το λόγο, καθοριστικό ρόλο διαδραματίζουν οι γονείς και ο δικός τους τρόπος ζωής.

Ένα φαινόμενο που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια και έχει ενταθεί τα χρόνια της οικονομικής κρίσης είναι το ότι οι νέοι καθυστερούν να φύγουν από το σπίτι τους και να ανεξαρτητοποιηθούν.
Επαναπαύονται στο γεγονός ότι οι γονείς τους εξακολουθούν να τους παρέχουν τα απαραίτητα κι έτσι, παρατείνουν τις σπουδές τους, δε βγαίνουν στην αγορά εργασίας και καθυστερούν να δημιουργήσουν τη δική τους οικογένεια.

Η χαρά είναι ένα συναίσθημα που συνοδεύει την επιτυχία και την αγάπη. Είναι ένα πανανθρώπινο συναίσθημα και μας φέρνει όλους πιο κοντά. Για να εξελίξει ένα παιδί τη έμφυτη ικανότητά του να είναι χαρούμενο, χρειάζεται να το μεγαλώσουμε χωρίς καταπίεση και να εξασφαλίσουμε στη ζωή του την παρουσία εκείνων των στοιχείων (π.χ. επιβεβαίωση, ασφάλεια, θαλπώρή, φροντίδα, ενδιαφέορν κ.ά.) με τρόπο τέτοιο ώστε να είναι όσο πιο «γεμάτο» πνευματικά και συναισθηματικά.

Στη ζωή, πολλοί δρόμοι παρουσιάζονται μπροστά μας, κάποιοι είναι ακατάλληλοι για εμάς, κάποιοι είναι ιδανικοί και άλλοι θα μπορούσαν να δοκιμαστούν για να μάς προσφέρουν καινούριες εμπειρίες και πολύτιμα μαθήματα.

Αυτό που συμβαίνει συνήθως, είναι να μάς φαίνεται κάποιος δρόμος ιδανικός, αλλά εν τέλει να αποδεικνύεται ότι δεν ήταν τελικά ο κατάλληλος για εμάς, έχοντας σπαταλήσει πολύτιμη ενέργεια, διάθεση και όρεξη.