Η άνοια είναι μια νευρολογική κατάσταση, που εκδηλώνεται με προβλήματα σε μία ή περισσότερες γνωστικές λειτουργίες (π.χ. στη μνήμη, στην προσοχή, στην επίλυση προβλημάτων) και προκαλεί έκπτωση στην καθημερινή λειτουργικότητα του ασθενούς.

Ενδείξεις:  Oνομάζονται και μείζονα ηρεμιστικά και περιλαμβάνουν τα κλασικά αντιψυχωσικά ή νευροληπτικά και τα άτυπα αντιψυχωσικά.

H κυριότερη ένδειξη είναι η σχιζοφρενική ψύχωση. ’λλες ενδείξεις χορήγησης είναι μανία, οξύ ψυχωσικό επεισόδιο, παραληρητικές μορφές κατάθλιψης (με ταυτόχρονη χορήγηση αντικαταθλιπτικού), οργανικές ψυχώσεις (οφειλόμενες σε οργανική πάθηση). Λιγότερο αποτελεσματικά είναι στις χρόνιες παραληρητικές διαταραχές. H συστηματική χορήγηση αντιψυχωσικών σε αγχώδεις διαταραχές ή ψυχοσωματικά νοσήματα πρέπει να αποφεύγεται, γιατί έχουν πολύ περισσότερες ανεπιθύμητες ενέργειες από τα αγχολυτικά.

Πάνω από το 10% των ασθενών που συμμετείχαν σε μελέτη και λάμβαναν αντιψυχωσικά φάρμακα εμφάνισαν διαταραχές του καρδιακού ρυθμού και οι ερευνητές συστήνουν διαρκή παρακολούθησή τους για τη διαχείριση των καρδιακών κινδύνων.

"Η συνείδηση μοιάζει με συντριβάνι που παιχνιδίζει στον ήλιο και ξαναβυθίζεται στη μεγάλη υπόγεια δεξαμενή του υποσυνείδητου από όπου πηγάζει."
Σίγκμουντ Φρόυντ

Τα προηγούμενα χρόνια υπήρχε η άποψη ότι οι αμφεταμίνες βελτιώνουν τις νοητικές λειτουργίες. Παρόλο που οι αμφεταμίνες κρατούν το άτομο σε εγρήγορση έτσι ώστε να εκτελέσει ένα γνωστικό έργο, είναι ουσίες εξαιρετικά εθιστικές και επικίνδυνες.