Animus Corpus

Σε ένα κόσμο ρευστό όπως είναι ο δικός μας, όπου όλοι μαθαίνουμε να αντέχουμε την ιδέα πως σχεδόν τίποτα δεν είναι απόλυτα προβλέψιμο, κάποια άτομα έχουν την ανάγκη για απόλυτη βεβαιότητα. Ενώ γνωρίζουμε και δεχόμαστε ότι πάντα υπάρχει η πιθανότητα να συμβεί ένα ατύχημα ενώ οδηγούμε ή να γελοιοποιηθούμε κατά τη διάρκεια μιας παρουσίασης, κάποιοι από μας θέλουμε να είμαστε απολύτως βέβαιοι ότι τα αρνητικά αποτελέσματα που συνδέονται με τους φόβους μας δεν πρόκειται να συμβούν.

Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη, ο καθένας μας μπορεί να θυμώσει. Αυτό είναι εύκολο. Το να θυμώσουμε όμως με τον σωστό άνθρωπο, για το σωστό λόγο και με το σωστό τρόπο, δεν είναι και τόσο εύκολο. Ο θυμός δεν είναι σε όλες τις περιπτώσεις ο ίδιος. Ερμηνεύεται μέσα στο πλαίσιο στο οποίο συμβαίνει. Μπορεί να καλύπτει ένα άλλο συναίσθημα, ή να μετατοπίζεται προς διαφορετικό άτομο από αυτό που συνδέεται.

Πολύ συχνά οι γονείς εκφράζουν έντονο προβληματισμό που αφορά ένα από τα πιο δύσκολα εγχειρήματα που αναλαμβάνουν να φέρουν εις πέρας από το ρόλο τους αυτό. Το δύσκολο αυτό εγχείρημα είναι η επίτευξη ισορροπίας ανάμεσα στην οριοθέτηση της συμπεριφοράς του παιδιού και στην προώθηση της αυτονομίας του.

Η κατάθλιψη είναι ένα σοβαρό πρόβλημα για τους εφήβους καθώς συνδέεται με κατάχρηση ουσιών, αρνητικές επιπτώσεις στην ψυχοκοινωνική τους λειτουργικότητα, διαταραχές άγχους, διατροφικές διαταραχές, αυτοκτονικό ιδεασμό, απόπειρες αυτοκτονίας.Όσο νωρίτερα ξεκινήσει η κατάθλιψη (μέσος όρος έναρξης 14 ετών) τόσο πιο πιθανό είναι να εμφανιστούν αργότερα καταθλιπτικά επεισόδια στην ενήλικη ζωή.

Μήπως καταναλώνετε μεγάλες ποσότητες φαγητού, όταν είστε αγχωμένος/η προκειμένου να αισθανθείτε καλύτερα; Επιβραβεύετε συχνά τον εαυτό σας με γλυκά; Τρώτε συνήθως μέχρι ν’ αναρωτηθείτε: «Τί το ’θελα κι έφαγα τόσο;» Το φαγητό σας κάνει να νιώθετε ασφαλείς; Μειώνει το άγχος σας; Όταν παρατρώτε, αισθάνεστε πιο ευχάριστα ή ανακουφισμένοι; Δεν κρατιέστε, όταν βλέπετε φαγητό που σας αρέσει;

Η καταστροφή ως ψυχολογικό γεγονός παράγει τραύμα, φόβο, άγχος και σοκ. Οι ψυχολογικές συνέπειες είναι έντονες ενώ η αποδιοργάνωση και το στρες μπορεί να οδηγήσουν σε μακροχρόνια συναισθηματικά προβλήματα. Αυτό που χρειάζονται άμεσα οι επιζώντες της καταστροφής είναι να αναγνωρίσουμε την εμπειρία τους ακούγοντας την αγωνία τους είτε γιατί έχασαν το σπίτι τους, είτε για το θάνατο τους αγαπημένου τους προσώπου ή του κατοικίδιού τους.