Ελίνα Τσιούλη

Η πανδημία και η απειλή ευρείας εξάπλωσης του κορωνοϊού έχει επιβάλει την καραντίνα, την κοινωνική αποστασιοποίηση, την αυτοαπομόνωση ως μέτρο επιδημιολογικής επιτήρησης για την αποτελεσματικότερη διαχείριση της απειλής. Ωστόσο, σε ψυχολογικό επίπεδο, ο εγκλεισμός λειτουργεί σαν έλλειψη αέρα-οξυγόνου.

Η κρίση πανικού είναι ένα ξαφνικό επεισόδιο έντονου φόβου που πυροδοτεί ισχυρές νευροφυσιολογικές αντιδράσεις, ενώ δεν υπάρχει κάποιος πραγματικός κίνδυνος ή προφανής αιτία. Οι κρίσεις πανικού μπορεί να είναι πολύ τρομακτικές. Όταν μια κρίση πανικού συμβαίνει, μπορεί το άτομο να νιώθει ότι χάνει τον έλεγχο, ότι παθαίνει καρδιακή προσβολή ή ακόμα ότι πεθαίνει.

Με απλά λόγια η υπερκόπωση είναι το συναίσθημα του να νιώθει κάποιος συνεχώς κουρασμένος. Διαφοροποιείται από το αίσθημα της νύστας ή της υπνηλίας ή το ψυχολογικό αίσθημα της απάθειας αν και αυτά τα συμπτώματα μπορεί να συνοδεύουν την υπερκόπωση. Άλλοι όροι για να περιγραφεί η υπερκόπωση είναι: α) η μειωμένη ενέργεια ή η έλλειψη ενέργειας β) η σωματική και πνευματική εξάντληση και γ) η απουσία κινητοποίησης.

Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι εξοικειωμένοι με τον όρο νευρική ανορεξία και την ιδέα ότι η πίεση συμμόρφωσης στα πρότυπα του λεπτού σώματος και της ομορφιάς οδηγεί πολλούς ανθρώπους να λιμοκτονούν για να αποκτήσουν την εικόνα του σώματος που επιθυμούν. Αλλά υπάρχει και η άλλη όψη αυτού του νομίσματος. Το 1997, ο όρος Μυϊκή Δυσμορφική Διαταραχή, αναφερόμενη και ως “bigorexia” επινοήθηκε για να περιγράψει την αναπτυσσόμενη κατάσταση.

Οι διατροφικές διαταραχές, συμπεριλαμβανομένων της νευρικής ανορεξίας, της νευρογενούς βουλιμίας και της αδηφαγικής διαταραχής, είναι σοβαρές, συχνά απειλητικές για τη ζωή ψυχικές ασθένειες που σχετίζονται με υψηλό στρες, χρόνια προβλήματα υγείας και συχνά το θάνατο.

Το ανοσολογικό σύστημα έχει ως σκοπό την προστασία του οργανισμού από ξένους εισβολείς, όπως είναι τα μικρόβια, τα παράσιτα ή τα ξένα κύτταρα. Το ανοσολογικό σύστημα παρουσιάζει 4 χαρακτηριστικές ιδιότητες:

Όταν η πίεση στο χώρο εργασίας φτάνει σε υπερβολικά επίπεδα και διαρκεί για πολύ χρόνο, οι άνθρωποι διαπιστώνουν την ύπαρξη μιας απειλής για την ευημερία ή τα συμφέροντά τους και στη συνέχεια, βιώνουν συναισθήματα όπως φόβο, θυμό ή άγχος.