Θέλω να μπορώ να συνδέομαι με τους ανθρώπους πραγματικά και στον πραγματικό κόσμο:
Θέλω, οι άνθρωποι να μην έχουν πρόβλημα να αφιερώνουν λίγο από τον πολύτιμο χρόνο τους για να συναναστραφούν μαζί μου, όπως δεν έχουν πρόβλημα να αφιερώνουν αρκετό από τον πολύτιμο χρόνο τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Θέλω όταν με προσεγγίζει κάποιος/α, να το κάνει γιατί θέλει πραγματικά να γνωριστούμε και όχι για να αποκτήσει περισσότερους “φίλους” στο Facebook.
Θέλω να βλέπω τα συναισθήματα των ανθρώπων, στα πρόσωπά τους και όχι στα emoji.
Θέλω να θυμηθώ πώς είναι να αγκαλιάζω έναν άνθρωπο.
Θέλω να κρατάνε οι άνθρωποι επαφή μαζί μου, ακόμη και όταν τους λέω ότι δεν έχω Facebook.
Θέλω όταν ανταλλάζουμε τηλέφωνα να μην το κάνουμε μόνο για να μεγαλώσουμε τη λίστα των επαφών μας.
Θέλω όταν κάποιος/α μου λέει «Θα τα πούμε» ή «Να βγούμε μια μέρα για καφέ», να το εννοεί και όχι να το λέει έτσι ….απλά για να το πει.
Θέλω όταν τα πηγαίνω καλά με κάποιους και φαίνεται πως έχουμε καλή επικοινωνία και ταιριάζουμε, να μην εξαφανίζονται μετά και να μην συμπεριφέρονται σαν να μη γνωριστήκαμε ποτέ.
Έχω κουραστεί από αυτή την ψευτοκοινωνικότητα των ανθρώπων. Θέλω…… που να πάρει η ευχή, ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΕΠΑΦΗ!!
