Γιατί φοβάμαι τόσο πολύ; Γιατί ενώ γνωρίζω και αναγνωρίζω ότι αυτό που φοβάμαι (είτε ζώο, είτε αντικείμενο είτε κατάσταση) δεν είναι επικίνδυνο για την ύπαρξή μου, η επαφή μαζί του μου δημιουργεί έντονο άγχος και ο μόνος τρόπος να ηρεμήσω είναι να το αποφύγω;
Φόβος Vs Φοβία
Ο φόβος είναι μια φυσιολογική αντίδραση του οργανισμού που μας προετοιμάζει έτσι ώστε να αντιμετωπίσουμε έναν κίνδυνο ή μια απειλή. Και μην ξεχνάμε ότι αυτή η αντίδραση, μας βοήθησε εξελικτικά στην επιβίωσή μας ως ανθρώπινο είδος. Π.χ. ο φόβος για το σκοτάδι, προυπήρχε στους ανθρώπους των πρώτων χρόνων, αφού δεν μπορούσαν να δουν τί κινδύνους κρύβει η φύση.
Και αρκετοί από εμάς, έχουμε φοβίες, είτε σε έντομα, είτε σε ζώα είτε σε καταστάσεις, που όμως δεν μας δημιουργούν έντονα συμπτώματα, ούτε μας αποκόβουν από την καθημερινότητά μας. Για παράδειγμα, ένας πολύ κοινός φόβος είναι ο φόβος ταξιδιού με το αεροπλάνο. Αν αυτός ο φόβος “αναγκάσει” το άτομο να σταματήσει να ταξιδεύει με αυτό το μέσο, τότε δεν μιλάμε για φόβο αλλά για φοβία. Δηλαδή, αν η συμπεριφορά αποφυγής, δεν επηρεάζει σημαντικά τη ζωή και την λειτουργικότητα του ατόμου, τότε δεν μιλάμε για διαταραχή. Αν όμως η φοβία αναγκάζει το άτομο να μην ολοκληρώνει τις καθημερινές του ασχολίες, τότε μιλάμε για φοβική διαταραχή.
Οι φοβίες ανήκουν στις αγχώδεις διαταραχές. Και αυτό γιατί όταν το άτομο αναγκαστεί να έρθει σε επαφή με το φοβικό αντικείμενο ή κατάσταση, καταλαμβάνεται από έντονα συμπτώματα όπως εφίδρωση, τάση για εμετό, ταχυκαρδία ή και διάρροια. Σε έντονες καταστάσεις μπορεί να οδηγηθεί και σε κρίση πανικού. Άρα, ο μόνος και ο πιο “εύκολος” τρόπος για να ηρεμήσει είναι να το αποφύγει. Βέβαια, η λύση της αποφυγής, ανακουφίζει μεν, προσωρινά δε. Και όσο αυτό επαναλαμβάνεται τόσο μεγαλύτερο ψυχικό χώρο καταλαμβάνει η φοβία.
Διαβάστε το πλήρες άρθρο: Γιατί φοβάμαι; στην Πύλη Ψυχολογίας – Psychology.gr
