Αν καταφέρουμε να πετύχουμε την υιοθέτηση της βασισμένης στα ανθρώπινα δικαιώματα προσέγγισης για τις προσφερόμενες υπηρεσίες στους χρήστες ψυχικής υγείας θα έχουμε πραγματοποιήσει ένα μεγάλο βήμα!
Η συγκεκριμένη προσέγγιση βοηθά τους φορείς και τους επαγγελματίες να βρούν τον καλύτερο τρόπο έτσι ώστε να διασφαλίσουν τα δικαιώματα των ατόμων στα οποία παρέχουν τις υπηρεσίες τους.
Στην άλλη προσέγγιση που βασίζεται στις ανάγκες, ο χρήστης των υπηρεσιών γίνεται αποδέκτης παρεμβάσεων και ο ρόλος του στην παροχή υπηρεσιών είναι παθητικός.
Ενώ με την προσέγγιση που βασίζεται στα ανθρώπινα δικαιώματα, το άτομο κατέχει κεντρικό και ενεργό ρόλο ως υποκείμενο των δικαιωμάτων και έχει τη δυνατότητα να τα διεκδικήσει.
Φανταζόμαστε όλοι μας πως αυτή η πολιτική για την ψυχική υγεία είναι πολύτιμη ειδικά σε ομάδες ανθρώπων όπως οι ψυχικά πάσχοντες που υφίστανται περιθωριοποίηση, αποκλεισμό και διακρίσεις.
Θέλουμε αυτοί οι άνθρωποι να είναι συμμέτοχοι στην διαμόρφωση των πολιτικών και των διαδικασιών λήψης αποφάσεων σε όλα τα επίπεδα.
Αυτό άλλωστε θα ενδυναμώσει, θα ενθαρρύνει και θα ενισχύσει σε μέγιστο βαθμό την θεραπευτική τους πορεία…
Το να αποφασίσουν οι ίδιοι για αυτά που άμεσα τους αφορούν! Κι όχι άλλοι χωρίς αυτούς!
Σωστό αίτημα. Οι ακούσιες νοσηλείες αποτελούν το 70% των εισαγωγών. Στις χώρες της ΕΕ είναι μόνο το 10%. Άμεση αλλαγή νοοτροπίας και πολιτικής.
Η ακούσια νοσηλεία δυστυχώς πολλές φορές είναι μονόδρομος. Το δυσάρεστο είναι η αντιμετώπιση που υφίστανται από τους ψυχιάτρους. Δεν παρέχουν ουσιαστική βοήθεια παρά μόνο καταστολή με σορό ψυχοφαρμακων και πλήρη παραμέληση. Αποτελέσματα αυτής της διαδικασίας είναι να βγεις από το ψυχιατρείο σαν ζόμπι και να επιστρέψεις στο κοντινό μέλλον.