Ως συνειδητότητα ορίζεται η ήρεμη επίγνωση των σωματικών λειτουργιών, των συναισθημάτων και του περιεχομένου των σκέψεων. Ο όρος προέρχεται από την Ανατολή και συγκεκριμένα από τη Βουδιστική παράδοση για την οποία αποτελεί το μονοπάτι προς την απελευθέρωση και τη φώτιση.
Η συνειδητότητα είναι ένα είδος ηθελημένης προσοχής που αφορά την παρούσα στιγμή και πραγματοποιείται χωρίς την άσκηση κριτικής στην εμπειρία που βιώνεται. Με άλλα λόγια, αντί να αναρωτιέται κανείς για την ορθότητα ή όχι των συναισθημάτων του, συνειδητά επιλέγει να τα βιώσει χωρίς να τα κρίνει. Αποτέλεσμα αυτής της πρακτικής είναι η απαλλαγή από την πίεση και την ένταση που νιώθει κάποιος όταν ασκεί κριτική στην εμπειρία του.
