Άρθρα αυτοβοήθειας, συμβουλευτικής, ψυχολογίας και ψυχικής υγείας, από εξειδικευμένους συνεργάτες, ψυχολόγους, ψυχιάτρους, συμβούλους ψυχικής υγείας. Καθημερινή ανανέωση με νέα άρθρα. 

Στις ύπουλα ζοφερές μέρες μας συχνά προσδίδεται μεγάλη έμφαση στην ανάγκη της “θετικής σκέψης” και της “αισιοδοξίας”, σε σημείο που αναδεικνύονται σε ένα νέο είδος “ηθικής”.

Πως μπορούμε να διαχειριστούμε τα αρνητικά συναισθήματα που πηγάζουν τόσο από τον εσωτερικό όσο και από τον εξωτερικό μας κόσμο; Δεν θα ήταν ρεαλιστικό να φανταστεί κανείς μας, ότι μπορούμε να περάσουμε όλη μας τη ζωή, χωρίς καν να έχουμε βιώσει ένα δυσάρεστο και οδυνηρό γεγονός. Η ίδια η ζωή μας μέσα από καθημερινές ανατροπές μας εκπαιδεύει για το αντίθετο.

Η αγάπη συμπεριλαμβάνεται στις βασικές ανάγκες του ανθρώπου για την ανάπτυξη του, όπως και η τροφή και είναι φυσικό να μας απασχολεί πολύ. Συνεχείς προσπάθειες για να ορίσουν, να καθορίσουν και να αναλύσουν οι άνθρωποι την αγάπη.
Σ’αυτό το άρθρο θα ήθελα να μιλήσω για τις πρώτες εμπειρίες που σχετίζονται με την αγάπη.

Δεν υπάρχουν τέλειες επιλογές, αλλά αυτές που είναι  περισσότερο ή λιγότερο κατάλληλες τη δεδομένη χρονική στιγμή.
Οι παρακάτω ερωτήσεις θα σας βοηθήσουν στη διαδικασία επιλογής:

Είναι απόγευμα και μόλις έχω φτάσει στο σπίτι. Eίμαι μέσα στο αυτοκίνητο κι όση ώρα περιμένω να ανοίξει η πόρτα του γκαράζ, ένας ήχος επαναλαμβανόμενος, οικείος, ταυτόχρονα όμως και μη αναγνωρίσιμος, ίσως και λίγο “σκληρός”, φτάνει στα αυτιά μου.

Η διαχείριση της σκέψης αποτελεί μία εξαιρετικά δυναμική διαδικασία, ξεχωριστή για κάθε άτομο. Οι σκέψεις μας είναι μία φυσιολογική απόρροια φιλτραρίσματος των εμπειριών που βιώνουμε και κατ.επέκταση των συναισθημάτων που νιώθουμε. Πιο συγκεκριμένα, οι εμπειρίες του παρελθόντος, του παρόντος και τα υποθετικά σενάρια για τις πιθανές εκβάσεις των επιθυμιών μας, εκφράζονται και ερμηνεύονται μέσα από τη διαδικασία της σκέψης.

Όλα στη ζωή κινούνται, μεταβάλλονται, αλλάζουν μορφές, μεγαλώνουν, μικραίνουν, παγώνουν, γίνονται ρευστά και κάποιες στιγμές στέκονται, παύουν....

Είναι στη φύση του ανθρώπου να συγκρίνει πολλές φορές τις ικανότητες, το χαρακτήρα και το επίπεδο διαβίωσης του με αυτό των άλλων συνανθρώπων του και πολλές φορές να δυσαρεστείται όταν διαπιστώνει ότι υστερεί σε σχέση με τους υπόλοιπους. 

Η ζωή μας χαρακτηρίζεται από έντονους, γρήγορους ρυθμούς. Η εξουθενωτική μας προσπάθεια να είμαστε συνεπείς σε όλα και να ικανοποιούμε τις ανάγκες όλων των κοντινών μας ανθρώπων, από τους γονείς, τους φίλους, το σύντροφο μέχρι και τους γείτονες, μας πλημμυρίζει από αίσθημα υπευθυνότητας και έντονου άγχους.

Θυμάμαι τον Αμερικάνο ηθοποιό Tom Hanks, όταν στην ταινία: «Ναυαγός» έκλαιγε με απόγνωση γιατί έχανε μπροστά στα μάτια του, χωρίς να μπορεί να κάνει κάτι για να το αποτρέψει, τον μοναδικό του «φίλο», τον Wilson, την στιγμή που ένα κύμα τον απομάκρυνε από την σχεδία του μέσα στην φουρτουνιασμένη θάλασσα.

Όλοι μας έχουμε αναφερθεί κάποιες φορές σε στιγμές της ζωής μας που μία συμπεριφορά δική μας δημιούργησε μέσα μας τύψεις ή ενοχές. Οι τύψεις συγχέονται με τις ενοχές αρκετές φορές και με λανθασμένο τρόπο. Υπάρχει όμως μία ειδοποιός διαφορά ανάμεσα στις δύο αυτές λέξεις, η οποία πρέπει να ξεκαθαριστεί, ώστε να βοηθήσει και άλλους ανθρώπους να απεγκλωβιστούν από τα αρνητικά τους συναισθήματα.

google news iconΤο Psychology.gr είναι εγκεκριμένος εκδότης στην υπηρεσία Google News. Ακολουθήστε μας για να έχετε πρόσβαση στην αρθρογραφία και άμεση ενημέρωση για έρευνες ψυχολογίας και θέματα ψυχικής υγείας: Psychology.gr - Google News

Ακολουθήστε το PSYCHOLOGY.GR στο Youtube για δωρεάν σεμινάρια και στο Facebook για να ενημερώνεστε άμεσα για όλα τα νέα άρθρα ψυχολογίας & αυτοβελτίωσης.

Αυτοβοήθεια: Βασικά Άρθρα

Εξειδικευμένοι Συνεργάτες

Οι ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΚΤΗ

Εγγραφή στο Newsletter

Ενημερωθείτε για τα άρθρα της εβδομάδας, για σεμινάρια και άλλες δράσεις που αφορούν αποκλειστικά την Ψυχολογία και την Ψυχική Υγεία.

Ενδιαφέροντα